ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Seni özlemenin
Ne demek olduğunu sor bana,
Yetmiş iki dilde anlatabilirim
Kitabını yazabilirim sayfalarca.
Yalnızlığın rezilliğini
Kokuşmuşluğunu
Ve çıplaklığını da.
Ama hiç kimse
Kavuşmanın güzelliğini
Sormasın bana / anlatamam.
Ben sana hiç kavuşmadım ki!

Bilmiyorum
Dudakların nasıldır.
Sıcak mı ateş topu kadar,
Yoksa soğuk mu
Buza kesmiş bir bardak su gibi?
Kıvrımlarına,
Kırmızı karanfiller mi tutunmuş,
Küle gizlenmiş kor mu var?
Tenime değdiğinde dudakların
Cemre mi düşer bedenime,
Mızrap değen bir saz teli gibi
Titrer mi yüreğim bilmiyorum.
Ben hiç dudaklarına dokunmadım ki!

Bir kadını sardığında kolların,
Ürkek ceylânlar
Nasıl kurtulur tuzağından?
Dolu yemiş yaprak gibi
Nasıl titrer bir yürek?
Ellerin nasıl okşar bir bedeni,
Goncalar
Nasıl güle döner sıcaklığınla / bilmiyorum.
Hiç sana sarılıp yatmadım ki!

Kısacası:
Tatmadım kavuşmayı / anlatamam.
Ama,
Seni özlemenin kitabını yazabilirim.
Anlatabilirim daldaki kuşa / topraktaki solucana.
Yokluğunda yıllardır
Özlemine dayanmayı öğrendim
Yokluğuna katlanmayı
Aşağılık avunmayı öğrendim nasılsa
Ustası oldum beklemenin
Tükenmek pahasına.

Ama hiç kimse / kavuşmayı,
İki derenin birbirine karışıp
Sarmaş dolaş aktığı yatağın yorgunluğunu
Sormasın bana ,anlatamam.
Çünkü seninle ben,
Ayrı kaynaktan doğmuş
Sularında hasretleri taşıyan
Başka denizlere koşan iki ırmağız.
Birbirimize uzak topraklarda tüketirken yılları
Aynamızda ayrı gökleri yansıtırız.
İşte onun için
İki dere nasıl karışır birbirine
Nasıl sığar iki nehir bir yatağa /bilmiyorum.
Seninle
Hiç aynı yatakta coşmadım ki!

Sen bana /yalnızca
Ve sadece
Kahpe sensizliği sor
Rezil beklemeyi , özlemeyi sor.
Tanrı şahidimdir
Kurda kuşa
Dağa taşa bile anlatabilirim.
Demem o ki uzaktaki yakınım:
Vuslatlara yabancıyım,
Ama,
Seni özlemenin kitabını yazabilirim......

Bana sessiz harflerinle konuş sevgilim
Bir baharın anlattığı gibi yaşamın başlangıcı
Karın altına gizlenen ölüm gibi, yani kardelen.

Nehirleri taşında insanın ağlaması gibi,
Bir öpüştür zaten en sesli harfi kalbin,
Ve gülümsersin,
Çözülür dili sessizliğin..

Bana sessiz harflerinle konuş sevgilim,
Yıldızların suda dansı, İstanbul

uykuya daldığında
Bir bebeğin anne karnında nefesi,

sen uykuya daldığında

Ademin sonsuz hasreti,

ben uykuya daldığımda,
Tabirini bulamam hiç bir sözlükte halimin,
Ve gülümsersin,
Çözülür dili sessizliğin...

Bana sessiz harflerinle konuş sevgilim.
Yoruluncaya kadar kuşlara anlat

seni nasıl sevdiğimi,

Alfabeden payımıza düşen beş harfle
Yaşayalım kocaman bir dünya olan evde,
Beş harf, beş insan ve beş yıldız

düşsün payımıza,

Ve gülümse,
Son ver bu sessiz yalnızlığıma.

Bana sessiz harflerinle konuş sevgilim.
Hiç susma.

Gönderdiğin ıslanmış mektubu aldım.

Kelimeler dağılmıştı

harfler birbirine girmişti. Islanmıştı kâğıt seninle ağlamıştı.

 Kelimelerin ıslak ve yağmur tadındaydı.

Virgülden sonra süzülecek noktanın ardından düşecek gibiydi...

Ya ağlarken yazmıştın mektubu,

Ya da yazarken ağlatmıştı harfler.

Ama tutmak isterdim gözyaşını akmasın diye

Ya da tutunmak gözyaşına ve birlikte düşmek yanağından boşluğa.

Boşluğun ardında yokluk var ve damla damla senden uzaklaşmak.

Senin yanağından kopan bir damla olmanın ötesinde senden kopmak var...

Dayanır mı sandın buna yürek.

Bir damla yaş mıdır sadece yanağından süzülen

Yüreğinin bütün ateşini taşımaz mı sandın o gözyaşı.

Ve ona tutunmaya kalkan beni ateşlere yakmazmı sandın.

Gözlerinin renginde akar sanırdım gözyaşını ve tadı deniz tadında.

Bilirsin denizleri ne kadar sevdiğimi ama nedenini de bugün öğren istersen...

Denizleri sevişimin tek sebebi bana yüreğini getiriyor oluşudur.

Yüreğin gibi sonsuzluğu çağırıyor oluşu.

Deniz sen varsın diye denizdir.

Seni hatırlattığı için sevgilidir...

Gözyaşını ne tutabildim ne dokunabildim ne de tadabildim.

Bir damla gözyaşı böyle mi yakarmış, bildim ve yandım.

Ama senden ayrı kalmamak adına boşluğa düşmemek adına

yanmaya razı olup; yanağındayken tutmak isterdim yine de o gözyaşını...

Ve şimdi susmak istiyorum çünkü içim acıyor.

Sade içim değil ruhumda acıyor.

Eline bir gonca gülü alıpta saatlerce ağlayan insanlar görmüştüm.

Ve onlara belki de gülmüştüm.

Bir selam geldi diye sevgiliden saatlerce çocuklar gibi sevinenler görmüş gülmüştüm; deli bunlar diye...

Gülünen şey; başa gelen şey olurmuş bildim şimdi...

Ne acılar yaşamış direnmiştim.

Ne fırtınalar görmüş yıkılmamıştım.

Yıllarca yaşamış yaşlanmamıştım.

Ne yangınlardan geçmiş yanmamıştım

Yansamda külümden güller yetiştirmesini bilmiştim.

Bir damla gözyaşına yenik düştüm işte...

Şimdi fırtınalar terletir acılar haz verir hep.

Hep içimin bir yerinde bu durumdan zevk alır daha fazlasını isterim.

"Aşk" denilen şey; belki de bunun adıdır bilmiyorum.

Bir balık denizi nasıl tarif etsin ki hem.

Artık denizlerin tadını boğazıma kaçan sularından biliyorum.

 Birde gözyaşının tadını bilmek istiyordum denizlere ne kadar benziyor diye...

Ama gel görki tutamadım ki tadabileyim.

Tutunamadım ki arınayım.

Bir fırtınadan özgebir yangından daha yanıkbir çığlıktan

daha acıymış bir damla gözyaşı.

Ve ben şimdi acılara ve yıllara yenik düşmedim de; bir damla

gözyaşına yenik düştüm.

Gel... gel de gör beni...

Cümlenin sonuna koyduğun o noktaya uzun uzun bir daha

baktım.

Yağmurdan sonrasına benzer, bir toprak kokusu kapladı her yanı.

Ama sen duyamayacaktın bu kokuyu; çünkü gözyaşından

yangınlar çıkarmak telaşındaydın.

Ve o yangınlarla birlikte yüreğimi yakmak çabasındaydın.

Şimdi bekle bir gün gözyaşı şişelerini alıp yollara düşersem.

 Elimide gönlüm gibi ateşe dayanabilir hale getirirsem bekle işte

o zaman geleceğim...

Biliyorum konuşacak birşeyimiz kalmadı, paylaşacak hiç bir şeyimiz yok.
Yine de yüreğimden gücümün yettiği yere kadar sana sesleniyorum,
seninle konuşuyorum... Bugün sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım,
sevgimi aldım avuçlarımın arasına, ona sığınıyorum... Cümlelerimi kısalttım,
kelimelerim buruk, gülüşlerim istenmeyen dudaklarımda...

Bir ihtimal gelişine sığındığımı farkettiysem de, engel olamadım gurursuz
ama umutlu hasretine... Bugün gönlümü hoş tutmak istiyorum,
imkansız olan her rüyaya inanasım geliyor... Bir çocuk gibi
isteklerimi bastıramıyorum... Çalmayan telefonuma elim gidiyor,
sana halen bende olduğunu ısrarla yazmaya çalışıyorum... Bende olan seni,
hiç kırmadım, değiştirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin
nasıl olduğunu, gülüp gülmediğini anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum...

İçimdeki güzelliğine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum!
Üşüyorum, bu üşüme yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı...
Tutunabileceğim hiçbir güzellik yok, hatırlamaktan usanmayacağım
anılarım dışında... Isınabilmek için onlara sarılıyorum...
Anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor, ben görmemeye
çalışıyorum... Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı...