fiogf49gjkf0d Fırtınalı bir geceydi , rüzgar ilk defa böyle feryat figan bir besteyi mırıldanıyordu.Yüzyıllardır bir zerre yağmur düşmemişti bu ülkeye , gerçekten yeşili bulabilmek çok zordu.Bir Su Perisi yaşardı bu ülkede o da yüzyıllardır suya hasretti içinde tek bir damla suyu kalmıştı tek bir damla enerjisi belki de onu da yitirirse diğer tüm periler gibi toprağa karışacaktı...........
Dünya üzerinde tek kalmıştı , yapayalnız ,oysa çevresinde bir çok varlık vardı ; ağaçlar , yapraklar ,börtü böcekler ama nedense onların hiç birini sevmiyordu , sevemiyordu ve hep diyordu ki:
_acaba ruhumun eşi nerede?
Yapayalnız kalmıştı ,avare dolaşıyordu yüzyıllarca bu ülkeye tekrar yağmuru getirmek ve her yanı yemyeşil yapabilmek için uğraşmıştı."belki" diyordu "belki tüm kötülükler toprağa karışır tüm varlıklar tüm canlılar birbirlerini anlamaya çalışıp birbirlerini severler." Bu amaç bu hayal uğruna katlanabiliyordu ancak bu alemin tüm pislik ve çirkinliklerine.Gene yollardaydı bu gece yürüyordu en yükseklere çıkmak için , kafasında bu fikirler birbiri ile çarpışırken fark etmeden adımları hızlandı , koşmaya başladı amacına ulaştığını hissediyordu yavaş yavaş, fakat rüzgar yüzünü dövüyor , dallar kollarına çarpıyordu sanki bir şeyler onların iyiliği için koştuğunu bile bile onu engellemeye çalışıyordu...Böyle delice nereye gittiğini bilmeden koşarken ayağı bir şeye takıldı ve birden yere yığıldı , dönmek istemedi ardına bir kere olsun kendini düşünmek ve yoluna devam etmek ,amacını gerçekleştirmek istedi ama yapamadı , yapamadı......
Arkasını dönüp baktığında , yeşil gözlü bir Sarmaşık gördü Su Perisi, o an içine sıcak bir şeylerin aktığını hissetti, çözümleyemedi bu hisse bir anlam veremedi biraz yaklaştı "neden?"dedi.
_neden engelledin beni , ben gökyüzüne ulaşacaktım ve yağmuru yeryüzüne indirecektim.İnsanların ve canlıların yüreklerine suyu ,sevgiyi getirecektim neden yaptın neden yolumu kestin?
Başı önünde susuyordu yeşil gözlü Sarmaşık"neden" diyordu tekrar tekrar Su Perisi ,yeşil gözlü Sarmaşık garip bir müphemiyetle o esrarlı sukutun içerisinde başını kaldırdı , o yemyeşil gözleriyle Su Perisinin gözlerine baktı, gözlerinin içine ,en derine kadar akıttı gözlerinin yeşilini Sarmaşık..... Dayanamadı Su Perisi bu sevginin gücüne daha fazla dayanamadı yığıldı kaldı oracıkta.Uyandığında başındaydı yeşil gözlü Sarmaşık öylece durmuş , Su Perisini izliyordu,uyandığını fark edince :
_böyle olsun istemezdim yüzyıllarca ben hep seni izledim , hep seni bekledim , sen uzun zamandır ilk defa bu yoldan geçtin, seni çok bekledim çok sevdim ama sen beni fark etmedin bile...
şaşkındı Su Perisi hayallerine ulaşmaya çalışırken bu yoldan gitmek hiç aklına gelmemişti ve Sarmaşığı da hiç fark etmemişti. Oysa ne garip şimdi bu yoldan geçtiği için çok mutluydu , hayallerini unutmamıştı ama artık ulaşmak içinde çok fazla uğraşmıyordu çünkü Sarmaşığın kendisini gerçekten sevdiğini hissetti ve bu nedenle hep onun yanında kalmaya karar verdi.Aradan günler geçti fakat Sarmaşık hiç uzamıyordu ,dalları yeşillenmiyordu bir gün dayanamadı Su Perisi bunun nedenini Sarmaşığa sormaya karar verdi:
_Sarmaşık neden dalların ve yaprakların uzamıyor senin?
_Yüzyıllardır bu ülkede yaşıyorum ama hiç uzayamıyorum eskiden sana ulaşamadığım için bunu çok dert ederdim ama artık sen varsın , yanımdasın , sana ulaştım ne önemi var ki bundan sonra dalların yaprakların, sen benim her şeyim olur musun çünkü seni seviyorum?
_Olurum çünkü bende çok mutluyum seni çok seviyorum Sarmaşık...
sarmaşık sevdiğini söylerken biraz buruktu çünkü Su Perisinin kendisini sevebileceğine inanamıyordu "belki de bir gün beni bırakıp hayallerinin peşinden " gider diye kendi kendini yiyor bu duygularla Su Perisini de çok üzüp ona kötü davranıyordu.Bir gün yine bu karmaşık düşüncelerle Su Perisine açıldı:
_Seni seviyorum ,sen benim Perim, sen benim gerçeğim ,sen benim tek hayalimsin ve ben sana bu sevgimi anlatmaya kelimeler bulamıyorum yavaş yavaş kendimi yitiriyorum..
Bende seni sevdim , seviyorum da hala neden anlamıyorsun neden inanmıyorsun bana ?
_Çünkü sen beni hiç öpmüyorsun sevsen öperdin !
_Yapamam ,ne olur isteme bunu benden
_Ama neden niçin yapamazsın?
_Anlatamam anlayamazsın , inanmazsın.!
Bu konuşmanın ardından yeşil gözlü Sarmaşık günden güne eriyor, gözlerinin yeşili soluyor ,Su Perisine duyduğu sevgiyle uzayan yaprakları solmaya başlıyordu , Su Perisinin aşkına artık inanmıyor ve buda onu öldürüyordu.Onun bu halini gören Su Perisi çok üzülüyor "nasıl" diyordu "nasıl onu nasıl sevdiğimi anlatsam,gözlerine baktığımda bana olan sevgisini yürekten hissettiğimi ,gördüğümü ona nasıl göstersem?"diyordu "onun aşkının içimde bir kor olup yüreğimi deldiğini , gözlerine bakamadığım,sesini duyamadığım her an nasıl kanadığımı nasıl anlatsam"derken aklına bir şey geldi , onu böyle görmek Su Perisine ne kadar çok acı veriyordu bu acı ile yaşamaktansa ona sevgisini ispatlamak ve onu son kez mutlu görebilmek en iyisiydi.Bunları düşündü ve yeşil gözlüsünün yanına gitti, ellerini avuçlarına aldı , yemyeşil gözlerine baktı, doya doya baktı bu defa korkusuzca , bir an içi ürperdi çünkü belki de bir daha o gözleri göremeyecekti.Sanki o an tüm dünyası yem yeşil olmuştu , hayallerini ,amaçlarını anımsadı sonra "dünyaya yağmuru getirip tüm ülkeyi yeşile kavuşturmak"Belki ülkeyi , dünyayı yeşile kavuşturamamıştı onun bütün dünyası yem yeşil olmuştu , bir çift yeşil göz sarmıştı her yanı ve SU PERİSİ , YEŞİL GÖZLÜ SARMAŞIĞI öpmüştü ilk defa !
Ve yeşil gözlü Sarmaşık Su Perisinin aşkına inanmıştı bu aşkın enerjisi ile fark etmeden Su Perisinin can suyunu , kuruyan dallarına , yapraklarına tüm bedenine çekmişti.Yavaş yavaş dalları uzamaya başlıyordu Sarmaşığın.Su Perisi ise toprağa karışıyordu o an son bir şey söyledi Su Perisi , yeşil gözlüsüne ve sır çözüldü:
_Ben seni gerçekten sevdim ve sen benim ruh eşimdin!
Bu dünyada ki ruhumun eşiydin.Artık korkmuyorum !
Çünkü ; sen yaşadığın sürece benim sihrim , sende yaşayacaktır.Ben yok olsam da can suyum ,Sarmaşığın bendenin de yaşacaktır |
