fiogf49gjkf0d >>> Ben cocukken cok salaktim. Edip Akbayram in ismini Edi zannederdim. Yani o, benim için "Edi Pakbayram"di.
>>> Ablama, "Nasil olup da koca bir günü canin sIkIlmadan evde oturarak geciriyorsun?" demistim. "Büyüyünce insanin cani sokakta oynamak istemez ki" cevabini vermisti. Uzunca bir süre büyüyüp büyümedigimi anlamak icin kendime,
"Canin sokakta oynamayi istiyor mu?" diye sormustum.
>>> Annem erkegin cinsel organini "pipi" kadininkini "kutu" olarak tanimlamisti. O zamanlar TRT de Cenk Koray in sundugu "Tele Kutu" diye bir yarisma vardi. Yarismacilar, "Hayir Cenk Bey, ben kutumu açmak istiyorum" deyince kosarak odadan kacardim.
>>> Sabahlari kalktigimda aklimin hala yerinde olup olmadigini anlamak icin 2+2, 3+4 gibi toplama islemleri yapardim. Sonuclar dogru olunca da cok sevinirdim.
>>> Dedemle parka gittigimiz bir gün TRT ciler cekim icin oradaydi. Beni oynarken çektiler. Yayin günü bizim aile jeneriginde gözüktügüm cocuk programini izlemek icin televizyon basina gecti. Kendimi ekranda görünce, "Beni niye parkta unuttunuz?" diye gözyaslarina bogulmustum.
>>> "Geri vites" kavramim yoktu. Soför, kolunu koltuga atip arkaya dogru bakinca araba otomatikman geri geri gidiyor zannederdim.
>>> Benden büyük kuzenlerim dondurmacilarin dondurma külahlarinin sivri kismiyla kulaklarini karistirdigini söylemisti. Inanmistim. Hala da külahlarin sivri kisimlarini yemem. Cöpe atarim.
>>> Babaannem bir gün gelirse sevdigim dizilerin olmadigi bir gün gelsin istiyordum.
>>> Abimle Karaoglancilik oynardik. O Karaoglan olurdu, beni de Bizans askeri yapardi. Sonra evire cevire döverdi. Cok mühim bir sey yaptigimi sandigim icin canim yansa bile hic sesimi cikarmazdim.
>>> Yesil ve siyah zeytinin ayri agaclarda yetistigini sanirdim.
>>> Bulmacalardaki, "Annenin erkek kardesi" kismina dayimin bes harfli ismini sigdirmaya calisirdim.
>>> Anaokulunda patates baskisi yapmayi ögrenmistik. O kadar hosuma gitmisti ki, evde duvarlara, masa örtülerine filan basmistim. Ancak sanat merakim annemin yeni aldigi beyaz etege patatesi yapistirmamla son bulmustu. Hem gönlünü almak hem de el koydugu patateslerime kavusmak icin dahiyane bir fikirle ögretmenimin yanina gittim. "Annem" yazisini patatese oydurttum. Sevincle eve gelerek soyundum. Renkli boyalara batirdigim patatesi vücudumun her tarafina bastim. Sonra da annemin karsisina gectim. Beni o halde görünce aglamaya baslamisti.
>>> Madonna ile Maradona yi kardes zannederdim. Kendi kendime, "Bunlarin babasi ne sansli be. Bir cocugu futbolun krali, biri müzigin kralicesi" derdim.
>>> Birinden özür diledigim zaman Allah in bana bir özür verecegini sanirdim. Sakat olacagimi düsünüp hemen "diledigim özrü" geri alirdim.
>>> Kurban Bayrami nda toplanan derilerden ucak yapildigini sanirdim. Ucaklarin dis yüzeyi bu derilerle kaplandigi icin Türk Hava Kurumu nun topladigini düsünüyordum. Ucak kacirma filmlerinde silahla ates edildiginde ya da patladiginda, "Ayyy! Deri delindi!" derdim.
>>> "Gil" diye konusanlari fakir zannederdim.
>>> Annem banyodan ciktiktan sonra babamin söyledigi, "Sihhatler olsun" lafini "Saatler oldu" diye anlardim. Bunun da, "Banyoda amma cok kaldin" gibi bir sey demek oldugunu sanip babamin anneme kizdigini düsünürdüm. Annemin buna karsin niye sadece, "Sagol" dedigini merak ederdim. "Ne kibar kadin", derdim.
CEM YILMAZ ın ağzından
|
