fiogf49gjkf0d BEN ANNEYİM..
Seni sevinçlerin en büyüğü ile elime aldım.Hayata alımsan,kendi kendine
yaşayabilir bir insanoğlu haline gelebilmen için seni sütümle
besledim.Geceler boyu baş ucunda bekledim,tenimin hararetiyle
ısıttım,şefkatimle sardım.
Sana ilk davranışı,ilk gülüşü,ilk bakışı,ilk heceyi ben öğrettim.Sana ilk
şarkıyı ben söyledim.Seni karşılıksız çıkarsız,tertemiz ilk ben sevdim.Sana
hayatta lazım olan çok dersleri ilk ben verdim.Saçını ben taradım,seni
yıkadım,içimin bütün hevesiyle,elimin bütün yeterliliğle diktiğim elbiseleri
sana bir sevinç gibi giydirdim.Senni yüzünden ilk acıları ben duydum.İlk
ağlayışlarını göğsümde ben dindirdim.İlk endişelerini bana söyledin.İlk
sırrını bana açtın.İlk dost beni edindin.
Ben, anneyim!...
Bana her zaman güvendin.
Büyüyüp kocaman bir insan olduktan sonra da bana ihtiyacın oldu.Üzüntülerin
benim üzüntülerim oldu.Seni pencerede bekledim.Gelişinde kapılara
koştum,seni her zaman aynı duygularla bağrıma bastım.
Seninle övündüm,seninle taçlandım,şereflendim…
Ben,anneyim!..
Beyne ilk işlenecek sözler benim sözlerim,kalbe ilk yerleşecek duygular
benim duygularımdır.Ben istersem sevgi,kardeşlik,dostlukla
büyütürüm.İstersem kinle,nefretle,düşmanlıkla doldururum.
Ben,anneyim!..
Ben sabır ve tahammülüm.Ben en yumuşak ve en sertim.Cesur olmayı nasıl ben
öğrettimse,korkuyu da sana ben öğrettim.Seni ilk öğen ve ilk döven
benim.Sevmek,şefkat,dostluk duygularının hepsi bende…
Bir acı duyarsan beni çağırırsın;ben teselliyim…Ölsem bile gözüm
arkadadır,seni merak ederim..
Sen benim eserimsin.Sen benim emeğimsin.Sen benim güzel günlerim,geçen
ömrüm,bütün anılarımsın.Sen;ak saçlarım,buruşuk tenim,kaybolan
güzelliğim,neşem,ümitlerim karşılığı kazandığım varlıksın.Bunun için
sakınırım seni…
Ben,anneyim…
Ben saygı bekliyorum.Gönlünde yer etmeyi isterim.Unutulmaktan korkarım.Baş
üstünde ve baş köşede yerim.
Ben anneyim!..
Ve son nefesimde, her zaman;
‘’Sütüm ve hakkım helal olsun,yavrum!’’ derim…
ANNELER GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN
|
fiogf49gjkf0d
|
Melek Anne
|
|
Bir zamanlar dünyaya gelmeye hazirlanan
bir bebek varmis. Bir gün Tanri ya sormus:
-Tanrim, beni yarin dünyaya gönderecegini
söylediler, fakat ben o kadar kücük ve
gücsüzüm ki, orada nasil yasayacagim?
-Tüm meleklerin arasindan senin icin bir
tanesini sectim. O seni bekliyor olacak
ve seni koruyacak. Melegin sana hergün
sarki söyleyecek ve gülümseyecek.
Böylece sen onun sevgisini
hissedecek ve mutlu olacaksın.
-Pekiiiii... Insanlar bana birseyler
söylediklerinde, dillerini bilmeden
söylenenleri nasil anlayacagim?
-Melegin sana dünyada duyabilecegin en
güzel ve tatli sözcükleri söyleyecek, sana
konusmayi dikkatle ve sevgiyle ögretecek.
-Peki Tanrim, ben seninle konusmak
istersem ne yapacagim?
-Melegin sana ellerini acarak
bana dua etmeyi de ögretecek.
-Dünyada kötü adamlar oldugunu duydum,
beni kim koruyacak?
-Melegin seni kendi hayati pahasina
dahi olsa daima koruyacak.
-Fakat ben, seni bir daha
göremeyecegim icin cok üzgünüm.
-Melegin sana sürekli benden söz edecek
ve bana gelmenin yollarini sana ögretecek.
O sirada Cennette bir sessizlik olur
ve düyanın sesleri cennete kadar ulasir.
Bebek gitmek üzere oldugunu anlar
ve son bir soru sorar:
-Tanrim eger simdi gitmek üzereysem lütfen
cabuk söyle, benim melegimin adi ne?
-Meleginin adinin önemi yok yavrum,
sen onu ANNE diye cagiracaksin
| |
