fiogf49gjkf0d
Anladım sonu yok yalnızlığın
Hergün çoğalacak Her zaman böyle miydi bilmiyorum...
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak Alışır her insan, alışır zamanla kırılıp incinmeye Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp yeniden
ayağa kalkmak...
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette Bekliyorum bekliyorum bekliyorum Hadi gelin üstüme korkmuyorum !
Bulutlar yüklü ha yağdı ha yağacak
üstümüze hasret Yokluğunla ben başbaşayız nihayet... |