ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Benmiyim kaderimi belirleyen?Yoksa kader mi bunca acıyı çektiren?
Susmak mı herşeyi anlatan?Yoksa avaz avaz bağırmak mı hiç susmadan?
Can mı ki bedeni terk edip giden?Yoksa beden mi canı asice iten?
Minicik bebekler mi doğunca sebepsiz ağlayan?Yoksa acımasız dünya mı onları vefasızca ağlatan?
ÖLÜM;uçmak mı özgürce dünyadan?Yoksa kaçıp gitmek mi arkaya bile bakmadan..?
Peki sevda mı ki bizi bunca ağlatan?Yoksa bizlermiyiz sevdayı bu kadar acı ve acıklı yapıp ağlayan?
Ya da ağlamakmıdır sessizce dökülen gözyaşları?Yoksa acı bir tebessüm mü buruk,kırık istemeden...
İnsanlarmı ki dünyada yaşayan?Yoksa dünya mı vefalı insanları kendinde yaşatan?
Ölüm toprağın altına mı girmek sadece?Yoksa yeni bir dünyaya yelken açmak mı bilmeden?
Peki şimdi söyleyin bana hangimiz HIRSIZ?
Bizlermiyiz zamanı umursuzca yaşayan?Yoksa zaman mı hayatımızı çalıp giden?
Susmak mıdır ki?Dudakları sımsıkı birbirine kenetlemek?Yoksa konuşmak mı içten,gizlice kimseler duymadan?
Peki insanlar mı haklı?
Halime gülüp geçerken?Yoksa benmiyim haklı?Onlar güldükçe sessiz hıçkırıklarla söven?
Hadi söyleyin bana?
Çiçekler mi ki baharı açmak için bekleyen?Yoksa bahar mı çiçekleri yeşertmek için gelen?
Ya şimdi ne yapmak gerekir...?
Şarkılar söyleyip içten içe yüreği sızlatmak mı?
Yoksa ağıtlar yakıp bağıra çağıra tüm yürekleri acıtmak mı?
Anlamadım ki ben,kim daha şanslı?
Bırakıp giderken içi kan ağlayan yar mı?Yoksa geride kalıpda ardından bakıp ölmek isteyen can mı?
Ya hangisi daha zordur ki?Dertlerle çaresiz kalmak mı?Yoksa onca çare içindeyken cesaretsiz olmak mı?
Ağlaması gereken hangi göz?
Herşeyi bilipte içi kanarken gülen mi?Yoksa dayanamayıp yaşlara sığınan aciz yürek mi?
Hangisi daha adil?
Gurur için iki yüreğide yıkıp yakmak mı?Yoksa gururunu ayaklar altına alıp içindeki acıya merhem olmak mı?
Şİmdi giderken dönmeyeceğini bile bile vuslat yakındır diye ağlayan ben...
Yaren ağlatan da sen...
Anlamadım ki?Hangimiz yalancı?
Benmiyim?Başka çarem yok diyerek sadece ağlamayı becerebilen...Yoksa o yüreksiz mi bana bunun yalan olduğunu bile bile söyleten?
HADİ..!Hadi söyleyin bana...
Benmiyim onu ölümüne seven?Yoksa o mu?Beni vefasızca bırakıp giderken..?
DURMAYIN HADİ SÖYLEYİN...
SİZMİSİNİZ Kİ BEN HAKLI OLDUĞUM İÇİN BU KADAR SESSİZ KALAN?
YOKSA BENMİYİM SİZ YÜZSÜZCE SÖYLERKEN HERŞEYİ,ARTIK BIKIP DUYUPTA DUYMAYAN...

Buda benden olsun bari :Pp

       İstanbul Seninle Güzel

canım aşkım benim

İstanbul Sensiz Uyanmasın Yağmur Bile Yağmasın

Sen.....

Benden yazmamı istiyorsun. Günlerdir, sana yeniden yazmamı istiyorsun benden. Tek kanatlı, solgun düşlerimi, yüzünde kanayan o kutsal ışıkla aydınlatan sonsuzluk meleğim... Sana neyi anlatayım? Ruhumu yaktıktan sonra şimdi de damarlarımda dolaşan sensizliğin , etimi yakan acısını mı? O acıyı uyutsun diye sığındığım, ama sevgini orada da hep ama hep kaybettiğim soğuk rüyalarımı mı? Odamın tavanındaki, yoksulluğumu ve kimsesizliğimi harç yapıp içine doldurduğum o derin, o sonsuz çatlakların altında, sen diye her gece koynuna girdiğim o zamansız ölümlerimi mi? Gözlerinden özgürlüğe akan siyah nehirlerde boğulduğum, canım sevgili, söyle... Sana neyi anlatayım?

Şimdi burada değilsin. Ama beni duyuyorsun, biliyorum. Kapat gözlerini benim için ve dinle ne olur: Bak, yoksun... Bunun anlamını biliyor musun? Yokluğun, yüreğimdeki bu yıldızsız, bu dipsiz, karanlık gece... Yokluğun odamın duvarlarına astığım suretlerine bakarken, gözlerinde unuttuğum dalgın gözlerim... Yokluğun, yastığımda bıraktığın bu kimsesiz saç tellerin... Yokluğun, gönül bahçenden kopartıp verdiğin içini soldurmayıp, kuruttuğum ve tıpkı sevdam gibi sonsuzluğa mahkum ettiğim bu kırmızı güllerin... Sırf kalemini değdirdiğin için atmaya kıyamadığım bu kağıtlar... Her an gözümün önünde sakladığım mektupların, peçetelere yazdığın şiirlerin, hediyelerini sardığın paket kağıtların... Sen gidince, hala sen kokuyordur diye üzerime giydiğim ve derin derin soluduğum giysilerin...

Yokluğun, elimin, kokunun, soluğunun değdiği her şeyi dünyanın en değerli hazinesi gibi saklayan, bu yarı deli, bu hayattan kopuk ruhum... Kapat gözlerini ve bana bak: Ben diye ne varsa gördüğün, işte o senin yokluğun...

Şimdi burada değilsin. Ama beni duyabiliyorsun, biliyorum. Kapat gözlerini benim için ve dinle ne olur. Çünkü sana ancak bir kez söylemeye cesaretim var: Aşk hala yüzünde taşıdığın, o derin, o bir türlü iyileşmeyen yara izi değildir sevgili... O iz hırstır. O iz bencilliktir. O iz, sana değil, kendine tapan bir ihtirastır. O iz, senin o sonsuz ve hep kendini kanatan merhametin gibi değil. O iz sen gibi değil sevgili...

Fırtınalarınla sürüklendi aşkımız. Korkularının, yaralı geçmişinin, savruk benliğinin dalgalarında, beni kaybedip kaybedip yeniden buldun. Seni hep uzaklara çağıran o yalnızlık rüzgarının alabora ettiği parçalanmış düşlerimi, ben sessizce yeniden toplandım sensizlik sürgünlerinde. Kanayan sevdamı, vurgunu olduğum yüzündeki o kutsal ışıkla sardım. Sığındığım bu huzurun bedelini hayatımla ödedim hep. Bilmediğim yollardan geçtim, kanatarak kendimi. Ve şimdi sorular cevaplarını buldu. Sükunetinin ve güveninin o bilge dinginliğinde süzülüyor artık aşkım. Artık biliyorsun ki, sevgimin inadı hiç kırılmayacak... Uyurken yüzümde gördüğün, o bu dünyaya ait olmayan iyilik ve o “yasadışı gülümseyiş” bir kez olsun solmayacak... Benim sonsuzluk meleğim, affet ama, bedeli ebedi sensizlik olsa da, sana hayattan daha kötü davranmayacağım...

Günlerdir sana yeniden yazmamı istiyorsun benden...

“ (...) Sana neyi anlatayım... Her sarnıç küflü bir yağmuru, her sevda bir ayrılığı yaşar..”

CEZMİ ERSÖZ

Şizofren Aşka Mektup

SÖYLE BANA                                                                                                                                      Her   takvime uc bes omur
bahtimizin bilmecesini bolusturduk
cabuk dusen yapraklara her seyiye bu kadar cok zaman aliyor ? niye ?
ne cabuk geldik
bu soruyu derin bir ic sizisiyla soracak yasa olum karsisinda kazanilabakis derinligi
niye yitirildi yasamda ? Eski bir fotografa bakiyordum
Bu sorular beni yokladiginda
Fotografta sen de varsin
Bak ve soyle bana
Murathan MUNGAN