Saat kaç olursa olsun beni arayabilirsin, ancak açıp efendin olmam artık.. Mesaj atabilirsin, susma hakkımı kullanırım.. Eskisi kadar katı değilim.. Karşıma çıkabilirsin elbette.. Sanki daha evvel seninle bir gönül bağım olmamış gibi Burnumun dikine yürürüm, sen üzülürsün.. Ağlayabilirsin, bunu benim senin yüzünden olan hayata küskünlüğüme sayarsın.. Ben halden fazla anlamam artık, içebilirsin de.. İşte o zaman bana gelme.. İşkembe çorbasıyla gram alakam yok.. Yaralarımı saran insanlar lazım bana.. Bir yara daha açan değil.. Biz seninle olsak olsak, mahalleye rezil oluruz anca.. İyisi mi, sen otur, ağla, düşün, üzül, sigaranı yak.. Ben artık, "uyursam geçer" cinstenim
| 
