ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Hmm.. 

Tatilden dönüş diyelim buna biz   Hayırlı olsun infumum 

“Unuttuklarımın çoğunu yaşadıklarımdan
Yazdıklarımın çoğunu unuttuklarımdan çıkardım
En uzun hep kendime konuştum
Başkalarına hep kısa yazmak istedim
Ne kendim dinledim ne başkaları…”

                                                                       

Özdemir Asaf

Gerçek nedir ki ?

Yaşadıkların mı, yoksa hissettiklerin mi ?

Gerçek, görmek midir, yoksa sevmek midir?

“Hangisi doğru? Hangisi yanlış?” diye zaman tüketirsen, olan senin ömrüne olur. Yaşa yaşayabildiğin kadar. Zaten gerçekler günün birinde gözüne girecektir. O zamana kadar gül ki, ağladığın zaman güldüğün günler seni avutabilsin. Aşk, gerçekleri ters-yüz eden, yegâne güç. Hangi gerçek aşkın karşında tutunabilmiş ki? Aşk, her şeyi farklı gösterebilecek, yaşamı ve yaptığı işi daha çok sevdirecek, kutsal bir iksir. Bu iksiri iki taraf içtiğinde, yaşam güzel olur. Taraflardan biri içip, diğeri içmediğinde ve gerçek yaşamın içerisinde, çıkar ilişkileri içinde kaybolduğunda, gün gelir, iksiri içen kişi gerçeklerle göz göze geldiğinde kendinden nefret ederek aşka küsecektir. Tıpkı içki masasında, bir kişinin içip çakırkeyif olması, içmeyen kişinin de onu anlamaması gibidir. İçki masasına oturacaksan, içeceksin. Aşkı yaşamak istiyorsan da, mantığın gözlerini bağlayıp, kulaklarını tıkayacaksın ki, yüreğin, seni sevdanla sarhoş etsin.

Aşk, bir bade’dir; içen ayık, içtiren sarhoş.
Aşk, bir bade’dir; içen huzurlu, içtiren tedirgin.
Aşk, bir bade’dir; içen kendinden geçer, içtiren kendi ile geçinir.
Bade diye içilen de kendisidir, içen de kendisi.

Fakir bir genç, padişahın kızına aşık olmuş…

Bu ümitsiz sevdasını gidip meşhur dervişine anlatarak yardım dilemiş. Derviş: “Evlâdım, şehrin girişinde tam yol ağzında otur, kim ne derse desin sadece ‘ALLAH ’ diye cevap ver.” demiş.

Fakir genç, denileni yapmış. Günlerce, aylarca şehrin girişinde başka hiçbir kelime konuşmadan“ALLAH ” demiş. Derviş, yiyeceğini, içeceğini her gün getiriyormuş. Zamanla “ALLAH” diyen genç halk arasında meşhur olmaya başlamış. Nihayet bir gün padişah da genci merak etmiş. Dervişten, genç hakkında bilgi istemiş.

Derviş, gencin devrin büyüklerinden olduğunu söylemiş. Padişah, kalkıp genci ziyarete gitmiş. “Kimsin?Derdin ne? Ne istersin?” demiş ise de, genç, padişaha karşı da “Allah” demekten vazgeçmemiş. Başka tek kelime konuşmamış.

Derviş akşam gencin yanına gelmiş. “Padişah sana “Kızımı vereyim” diyene kadar, sen ondan sakın ola ki bir istekte bulunma!” diye tembihte bulunmuş. Nihayet bir gün padişah gelip: “Ne istiyorsun, istiyorsan seni kızımla evlendireyim.” deyince,

Genç, dervişin şaşkın bakışları altında “Yok” demiş. Artık onu da istemiyorum.

Ben başka birisinin hatırı için ALLAH dedim, ALLAH devrin padişahını ayağıma getirip, benim gibi miskin bir gence kendi kızını teklif ettirdi.

Eğer O’ nun hatırı için ALLAH deseydim kim bilir ne olurdu?

Ben bundan böyle O’ ndan başkasını anmıyor, ondan başkasını istemiyorum.”demiş.