!                       Telefon görüşmeleri takip edilebiliyor 

haber :chip dergisi

YÜKSEKTEN DÜŞEN YILDIZLAR Onlar bir zamanlar Yeşilçam ın yıldızlarıydı. Kimi sesiyle, kimi görüntüsüyle milyonların "kalbine dokunmuştu". Pırıltılı bir dünyanın içinde yaşıyorlardı. Ama sonra eski Yeşilçam filmlerinin deyimiyle "kader ağlarını ördü". Ve hiç ummadıkları, hiç hak etmedikleri bir yöne döndü talihleri. Kimi o herkesin büyüsüne kapıldığı ışıltılı dünyanın karanlık dehlizlerinde kayboldu, kimi yoksulluk içinde ölüp bitti. İşte Yeşilçam ın çok yüksekten düşen yıldızlarının trajik öyküleri.

                                        SERPİL ÖRÜMCER                           

           AYAKKABISINDAN RAKI İÇENLER BİLE VARDI

Yeşilçam ın trajik öykülerinden birinin kahramanı da Serpil Örümcer. 1967 de Milliyet in düzenlediği güzellik yarışmasında birinci olduğunda henüz 14 yaşındaydı Örümcer. Bacaklarının güzelliğiyle dikkat çeken ve "Bayan Bacak" olarak anılan Örümcer, bir yıl mankenlik yaptı. Bu sırada unutulmaz Samanyolu şarkısıyla zirvede bulunan, dönemin ünlü sanatçısı Berkant’la tanıştı. Bir süre sonra onunla evlendi.

   Ama bir süre sonra Berkant ı terk etti. Artık öylesine ünlüydü ki... Ayakkabısından rakı içen bile vardı. Örümcer iki evlilik daha yaptı. Cengiz Kartal’la 1989-1990 yılları arasında süren evliliği bittiğinde neyi var neyi yok satmıştı. Batman’da gayriresmi 4 eşi ve 11 çocuğu bulunduğunu sonradan öğrendiği işadamı Hasan Ölük’le yaptığı üçüncü evlilik, Örümcer’e göre hayatının ikinci büyük hatasıydı. Bir günlük konser için gittiği Batman’da 10 gün kalınca tanıştığı Hasan Ölük, evlendikten sonra işkenceye başladı. Raporlar alıp mahkemelerde günler geçiren Serpil Örümcer, bu evlilikten güçlükle kurtuldu.

       Ancak artık, yaşamını süsleyen neon ışıklarının yerini, çöpleri aydınlatan sokak lambaları almıştı. Çöplerden topladığı káğıt ürünlerini satarak geçimini sağlıyordu.Örümcer kızı Fulya ve torunlarıyla Küçükçekmece de yaşıyor. Örümcer için geçtiğimiz aylarda Bakırköy Belediyesi ve Bakırköy Gönüllü Çevreciler Sosyal Yardımlaşma Derneği bir gece düzenledi. Amaç Örümcer in bir ev sahibi olmasını sağlamaktı.

                                                        SEVİM ŞENGÜL                

                               YEŞİLÇAM YILDIZLARINA SESİNİ VERMİŞTİ

Tıpkı Belkıs Özener gibi, Yeşilçam’da birçok filme sesini veren ses sanatçısı Sevim Şengül, 1938’de İstanbul’da doğdu.

         Özellikle 60’lı yıllarda İstanbul sahnelerinde fırtına gibi esti. Türk müziği ve fantezi türü şarkılarla çok sevildi. ‘Bar Kızı’, ‘Bana Derler Fosforlu’, ‘Veda Busesi’ gibi filmlerde Türkan Şoray’ın okuduğu şarkılara sesini verdi.

         Ama yoksulluk uçurumuna düşen ünlüler gibi, önce işini, sonra sağlığını yitirdi. Son günlerini hayranlarından birinin evine sığınarak geçirdi. En son Bursa Devlet Hastanesi morgunda yapayalnız kaldı. 1999’un ağustos ayında birkaç yakını tarafından toprağa verildi.

                                TÜRK SİNEMASININ İLK STARIYDI

                                               CAHİDE SONKU

         Hayatı fırtınalarla geçen, figüranlıktan zirveye ulaşan Cahide Sonku, bastığı yerlere halı serilen, ayakkabısından şampanya içilen sinemamızın ilk starıydı. Sonku, tiyatro ve sinema dünyamızın en güzel ama en kötü kaderli yıldızı oldu.

      Parasının kıymetini bilmedi, har vurup harman savurdu. Ve buna alkol tutkusu da eklenince sonunda sokaklarda kalacak kadar göz yaşartan bir yoksulluğun pençesine düştü. Cahide, 18 Mart 1981’de, bugün Pera Palas’ın karşısında olan ve yıllar sonra onun anısına açılan ‘Cahide’s Restoran’ın bulunduğu yerde kör kütük sarhoş hayata veda etti. Öldüğünde 65 yaşındaydı.

                                              SUBHİ KANER

                    .     

      1950’lerde ve 60’ların başında Türk sinemasında fırtına gibi esen komedyen karakter oyuncusu Suphi Kaner, çeşitli sorunlarla iç içe yaşarken, aşırı duyarlı kişiliği nedeniyle alkole bağımlı oldu. Alkol yüzünden dönemin Prodüktör Cemiyeti ortak karar alarak ona kimsenin iş vermemesini sağladı. Düştüğü yoksulluk ve bunalım çukurunda daha fazla duramadı ve 1963 Ağustos’unda intihar ederek hayata veda etti. Öldüğünde cebinde 15 lirası vardı. Daktilo makinesi de 50 liraya rehindeydi.        

                                                          SAMİ HAZİNSES

                                     SONU SOYADI GİBİ HAZİN OLDU

Hürriyet.com dan alıntıdır.

           Türk paraları TL...(DEV ARŞİV!!)

sevdaseli.net ten alıntıdır 

AÇELYA : Nefse hakimiyet.

AÇELYA HİNT : "Gerçek şu ki, herşey bitti!"

ADAÇAYI Eşler arasında "Biz iyi bir aileyiz" mesajıdır.

AKASYA (PEMBE VEYA KIRMIZI) Güzellik, zerafet ve incelik; "Seni beğeniyorum."

AKASYA (BEYAZ) Dostluk; "Bizimki temiz bir sevgi, belki biraz arkadaşça..."

AKASYA (SARI) Platonik aşk, isimsiz aşık..

ANANAS "Sen kusursuz birisin!"

ARDIÇ "Seni koruyacağım!"

AYÇİÇEĞİ (ÇİÇEK OLARAK) "Sana tapıyorum!"

BADEM "Aşkımızın sürmesini ümit ediyorum."

BİBERİYE Anma

ÇAN ÇİÇEĞİ "Aşkımıza sadakatle bağlıyım!"

ÇİNGÜLÜ "Zarif ve çok güzelsin!"

ÇUHA ÇİÇEĞİ "Çok güzelsin."

DEFNE Terfi eden kişilere gönderilir; "şan, ün, görkem" anlamı taşır.

EĞRELTİOTU Samimiyet.

ELMA "İtiraf etmem gerekirse, seni görünce şeytana uyasım geliyor; ya senin?"

ERİK "Sözüme sadık kalacağım."

FESLEĞEN İyi dilekte bulunmak için.

FULYA "Sevgilim, geri dön!"

GARDENYA "Beni unutma; gerçek aşkımsın..."

GELİN EL ÇİÇEĞİ "Mutlu olabiliriz."

GÜL Sevgiyi ifade eder.

GÜL (PEMBE) "Arkadaşımsın."

GÜL (KIRMIZI) "Seni seviyorum; ihtirasla bağlıyım sana!"

GÜL (KIRMIZI & BEYAZ) Birliktelik isteği.

GÜL GONCASI (KIRMIZI) "Genç ve güzelsin."

HANIMELİ "Sana olan bağlılığım sonsuza kadar sürecek."

HERCAİ MENEKŞE "Beynimi işgal ediyorsun; ama ben bu durumdan şikayetçi değilim..."

IHLAMUR Evli çiftler için "Seni seviyorum" anlamı taşır.

İSPANYOL YASEMİNİ "Bence, sen çok seksi ve şehvetlisin!"

KAKTÜS İçtenlik; "Aşkımız için zorluklara katlanmalıyız!"

KAMELYA "Kusursuz bir aşıksın!"

KARANFİL Kişinin kendine olan öz saygısını ve güzelliği ifade eder.

KARAÇALI "Dostluğumuz uzun ömürlü olsun!"

KARANFİL (KOYU KIRMIZI) "Kalbimi kırdın!"

KARANFİL (PEMBE) "Seni unutmayacağım..."

KARANFİL (KIRÇILLI) "Üzgünüm, ama bitmek zorunda..."

KARANFİL (SARI) "Beni hayal kırıklığına uğrattın!"

KREZENTEM (BEYAZ) "Bana gerçeği söyle!"

LALE Aşkı ifade eder.

LALE (KIRMIZI) "Aşkımı itiraf etmek istiyorum!"

LALE (ALACALI) "Gözlerin çok güzel."

LALE (SARI) Umutsuz aşkı ifade eder.

LEYLAK (MOR) "Sana ilk görüşte aşık oldum!"

LEYLAK (BEYAZ) "Hoş ve namuslu birisin."

MENEKŞE Alçakgönüllüğü ifade eder.

MENEKŞE (MAVİ) "Sana sadık kalacağım."

MENEKŞE (MOR) "Düşüncelerimi zaptettin!"

MELEKOTU "İlham kaynağımsın."

MERSİNAĞACI "Çok mutluyum, çünkü seni seviyorum!"

MİMOZA "Fazla alıngansın!"

NANE "Sana karşı içimde sıcak hisler besliyorum."

NERGİS "Saygılarımla..."

ORKİDE "Aşkım, sen çok güzelsin, sen çok özelsin!"

ÖKSEKOTU "Sorunların üstesinden geleceğim."

PAPATYA Temiz bir kalbin simgesi.

PAPATYA (BAHÇE) "Fikirlerini paylaşıyorum."

PELESENK Sabırsızlık; "Aşkım, daha fazla bekletme!"

PETUNYA "Umudunu yitirme!"

PORTAKAL Karşılıklı aşk; "Ben de seni seviyorum."

REZENE Övgüye değer.

SARDUNYA "İçin rahat olsun, her zaman yanındayım!"

SARMAŞIK "Aşkıma sadığım!"

SEDİR YAPRAĞI "Senin için yaşıyorum."

SÜSEN ÇİÇEĞİ "Sana bir haberim var!"

SÜSEN ÇİÇEĞİ (SARI) İhtiraslı bir aşk.

YASEMİN "Güzel ve çekicisin."

YENİBAHAR "Acını paylaşıyorum."

ZAMBAK (SARI) "Seni neşeli ve nazik (çekici) buluyorum!"

ZEYTİN "Barışalım!"

 

      

alinti

    Farkında mısınız?

Mallarımız arttı, keyfimiz azaldı.
Daha büyük evlerde, ama daha küçük ailelerle yaşıyoruz.
Konforumuz arttı ama zamanımız daraldı.
Diplomamız bol ama sağduyumuz az.
Uzmanlar arttı ama sorunlar çoğaldı.
İlaçlar çoğaldı, hastalıklar arttı.
Çok para harcıyoruz ama az gülüyoruz.
Akşam geç yatıyor, sabah yorgun kalkıyoruz.
Az kitap okuyor, çok televizyon seyrediyoruz.
Çok konuşuyor ama az gönül veriyor ve bol yalan söylüyoruz.
Para kazanmayı öğrendik ama yuva kurmayı beceremedik.
Aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz da, komşumuza uğramak için karşı sokağa gidemiyoruz.
Uzaya ulaştık ama kendi iç derinliklerimizden habersiziz.
Havayı temizledik ama ruhları kirlettik.
Atomu parçaladık, önyargılarımızı yıkamadık.
Çok yazıyor ama az gelişiyoruz.
Daha çok plan yapıyor ama daha az sonuç alıyoruz.
Acele etmeyi öğrendik ama sabırlı olmayı asla.
Gelirimiz arttı, karakterimiz zayıfladı.
Tanıdıklar çoğaldı ama dostlar eksildi.
Çabalar arttı ama mutsuzluklar azaldı.
Daha mutlu olmak için somurtarak çalışıyoruz.
Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik.
Ve nihayet;
Hayata yıllar ekledik ama yıllara hayat katamadık.

        Temel 0 model BMW cekmis altina ,Dursunun yanina gitmis söyle havali havali
- Dursun nasil buldun arabami,bununla Istanbul -Trabzon arasini 3-4 saatte katederum
Dursun biraz saskin itiraz edecek olmus
- Temel araba güzel hos ama 3-4 saatte imkansiz demis
Temel iddiaci tabii demis "denemesi kolay simdi yola cikliyorum 4 saat sonra beni Trabzondaki Hüsnü amcanin bakkalindan ara bak nasil orda olacagim"
Dursun
- Peki deniyelim demis
Ve 4 saat sonra Trabzonda Hüsnü amcanin dükkani aramis gercektende telefona Temel cikmis biraz havali ,biraz kibirli sekilde
- Buna BMW demisler yavas bile geldim sayilir demis ,bak Istanbula 3 saatte dönecegim.
Telefonu kapatmis yola cikmis
5 gün sonra Istanbula varmis Dursun merak ile telasli sekilde sormus
- Ula Temel nerde kaldun ?
Temel sinirli ve Hayal kirikligi icinde
- Ula Dursun Gevur su dünyanin parasini aldigi arabaya 5 ileri vites koymusta,geri vites te cimrilik yapmis sadece 1 Geri vites koymus,.
                 
alinti

  Bütün kelimelerim, tüm söyleneceklerim ve söylenmemişlerim suskunluğa bürünüyor karşında. İstesem de konuşamıyorum seninle. Susmaktan başka da bir şey de gelmiyor elimden. Susup gülümsemekten başka.. İçimde çığlığa dönüşmüşken söylenememişlerim, susturmak öylesine zor ki.. Bu sessizliğimde de anlarmısın beni yine?


Bugün yine geldim sana.. Yine konuşamadım. Oysa boğazımda düğümlenen ertelenmiş bütün sözcüklerim "keşke" lere sebep olacaklar, biliyorum. Günlerdir böyle oluyor zaten.. Tam dökülmek üzere iken kelimeler dilimden, susuyorum. Ardıma bakmadan hızlı adımlarla uzaklaşıp gidiyorum.. Ya da uzaklaştığımı zannediyorum. Belki ardımda bıraktığım sen, en yakınım, en iyi bilenim, anlayanımsın.





Ne vakit seninle ilgili, bu çaresiz gidişinle ilgili bir şeyler düşse aklıma, kovalıyorum beynimin içinden. Hiç bir sesi dinlemiyorum. Ya da ürkekçe bir yerlere saklanıp, gizleniyorum. Gelip beni gizlendiğim yerlerden bulacağını bile bile..


Sen ardımda kalıyorsun ben yürüyorum. Hep geride kalanlar yalnızlığa mahkum olmuyor. Ben kendi yalnızlığıma, kendi yokluğuma, hiçliğime yürüyorum.




Artık kulaklarım sesleri duymaktan daha da yoksun, artık hangi kelimeye atsam elimi, hepsi birbirinden kırık, birbirinden yarım. Gözlerimse denizi, gökyüzünü eskisi kadar mavi görmüyor. Hani ne yapsan çıkmazdı denizin lekesi?



Hiç bir şey eskisi gibi değil. Her yeni gün birşeyler daha eksiliyor. Sen de gideceksin, sen de eksileceksin.. Ne bir dost doldurabilecek dünyamdaki yokluğunu, ne de bir sevda.. Issız kaldığımda kimselere sığınamayacağım. Korkularımdan daha bir korkar oldum. Sen de gidince ya unutursam gülmeyi? En büyük korkum da bu ya..




Sen gideceksin, ben yine susacağım. İçimdeki ses çığlık atarken ben yine bastıracağım. Son sözcüklerimi sen yine duymayacaksın. Sonra pişman olacağım "keşke" diyeceğim, "keşke söyleseydim"... "Belki anlayabilirdi beni, belki tanımlayamadıklarımı tanımlayabilirdi"..


Bütün sırlarımı, yaşanmışlıklarımı, yarım kalmışlıklarımı hiç düşünmeden paylaştım seninle. En umutsuz anlarımda bile sığındığım oldun. Küçük şımarık bir kız çocuğu gibi ufacık bir yara alsam sana şikayet ettim. Söylesene şimdi seni kime şikayet edeceğim?




Hiç sevmedim suskunlukları, biliyorsun..
Ama susmak zamanıdır şimdi.
Bazı şeyler var ki, dillenmiyor, söylenmiyor.. Söylenemiyor.
Sana gülümserken bile bir bulut çöküyor yüzüme adeta...
Farkediyorum ki, susmak en büyük yalnızlık..

alıntıdır.

Üzgünüm dün gece deniz alabildiğine dalgalıydı.
Yağmur damlaları düşüyordu sahile.
Bulutluydu gökyüzü.
Bana yüz vermiyordu dalgalar.
Öylesine yalnızdı öylesine uzaktı ki her şey,
karanlıkta parlayan tek şey,
Herkesin yalnızlığıydı,
uzaklara gitmeliyim deyip duruyordu .
En çokta dağları özlüyordum,
Dağlara çıkıp etek etek bulut toplamalıydım.
Gökyüzüne yaklaşmalıydım.
ÜZGÜNÜM EFENDİM,DÜN GECE İZİNSİZ SİZ`İ(sav) DÜŞÜNDÜM.



Oysa benim hiç çıkacak dağım olmamıştı ki.
Kendimi bildim bileli hep üşürdü yüreğim.
Güneş hiç uyanmamıştı.
Sevgiler hiç büyümemişti yüreğimde.
Buz tutardı ağustos güneşinde ve kimse bilmezdi.
Küçük anlamlı şiirler yazmak isterdim.
Sevgiyi anlatmak isterdim.
Sevgiyi anlamak isterdim.
İyyakena`budu’ yu biliyordum ya.
Tükenip gitmeden zamanım bitmeden,
her şeyi anlamak isterdim.



Üzgünüm denizi bu şehirde tanıdım.
Onu gördüğüm ilk andaki düşüncem,
üzerinde yürümek olmuştu.
Dün gece en çok bunu düşündüm.
Kar yağmayan bu şehirden kaçmalıydım.
Yoksa kalabalıklar beni bu şehre hapsedecek,
yüreğim sıkışacak nefes alamayacağım.
Yapacak bir şeyim yok deyip duracağım,
ve her gece yağmur yağmadan ağlayacağım.
Nasıl başladı bilmiyorum.
ÜZGÜNÜM EFENDİM,DÜN GECE İZİNSİZ SİZ`İ(sav) DÜŞÜNDÜM.



Ah yüreğiniz bende kaldı altı milyar insan içinde,
Yüreğime ulaşabilen bir tek sizin yüreğiniz var.
Bunu bilmeniz çok kötü, çok kötü ama bunu bilmeniz lazım.
Nasıl söylesem nasıl anlatsam hangi mısraya danışsam.
İçimdeki şeylerin kokusu ne, rengi nasıldır,
Niye sakin değilim.
Nasıl söylesem nasıl anlatsam hangi mısraya danışsam,
Ruhum sevgiyi öğretir mi?
Üzgünüm, yağmur damlaları iri ve sıcaktı.
Deniz ise köpürdükçe köpürüyordu.
Gökyüzü alabildiğine dalgalıydı.
İhanet etmişti yıldızlar bana,
Ayda görünmüyordu.
Kıştı soğuktu yapayalnızdım,
Kimsem yoktu kimsem olmamıştı,
Zaten kimsem olsun istememiştim ki.
Belki yüreğim ısınırdı sizi düşünmekle.
ÜZGÜNÜM EFENDİM,DÜN GECE İZİNSİZ SİZ`İ(sav) DÜŞÜNDÜM.



İmla kurallarınız hiç yoktu sizin.
Ne öğrendiyseniz yağmurlardan öğrenmiştiniz.
Ah işte ben bir çocukları sevdim,
Bir de kar’ın aklığını.
Ne çok gençtim ne de çok inanıyordum insanlara.
Hiç bitmedi saatler,
Ulaşmak istediğim zaman hiç gelmedi.
Üzgünüm, üzgünüm tren sesleri geliyordu uzaktan.
Hangi kentten geliyor hangi kente gidiyor bilmiyordum.
Kimse beni bilmiyor ben kimseyi bilmiyordum.
Her şey ihanet etmişti bana.
Deniz deliydi.
Dağlar çok uzakta kaldı.
Gökyüzü yıldızsızdı.
Yağmurlar bir tek düşmeyi öğretiyorlardı.
Ben yalnızdım aslında herkes yalnızdı.
Yağmurlar bir tek düşmeyi öğretiyorlardı.
ÜZGÜNÜM EFENDİM,DÜN GECE İZİNSİZ SİZ`İ(sav) DÜŞÜNDÜM.

Seyyit Ayvaz

Çocukluğumu İstiyorum



























Varmı arkadaşlar çocuk olmak isteyen başka
bana katılsın ne güzel şey çocuk olmak

BİR GÜNLÜK DE OLSA, ÇOCUK OLMAK İSTİYORUM YENİDEN



Meslek grubu ne olursa olsun, büyüdüğünde halen çocukluğu kadar temiz kalan insanlar bu şiirde sadece çocukluğunu arasın…
Diğerleri kaybettikleri değerlerini…
KİRLETİKLERİ ÇOCUKLUĞUNU...

Bir ıssız adada
Bir dağ başında
Bir ormanın sonsuzluğunda
Ve yahut bir çölün ortasında
Yaşamak isterdim hep çocukluğumda

Sonradan öğrettiler bana
Yalan söylemeyi,
İftirayı, ihaneti,
Her gün yeni bir şey öğrettiler
Karşılığında pamuk şekerimi aldılar elimden
Kırdılar tahta beşiğimi
Çocukluğumu aldılar benden...

Ben, her şeyi büyüyünce gördüm kısacası
Savaşları, silahı
Kalem tutan ellerin kurşuna dizilişini
Faili meçhul cinayetleri,
Yakılan kitapları
Oynanan oyunları
Şimdi oyuna dâhil olmamı istiyorlar büyüdüm diye
Bense yeniden çocuk olmayı?

Ben kötülüğü büyüklerimden öğrendim
Hor görmeyi, ezmeyi,
Hırsızlığı, arsızlığı
Vicdansızlığı,
Adaletsizliği,
Büyüdükçe işledim, hesabı verilmeyecek günahları

Ben insanları hep aynı bilirdim çocukken
“Yaratılanın en üstünü” diye
Büyütmüşüm fazlasıyla gözümde
Ne çok aşağılık, küçük insan varmış meğerse
Büyüyünce anladım...

Ben sadece çocukların ağladığını bilirdim
Oysa ne çok gözyaşı varmış karanlık duvarların içinde
Ne çok ananın gözyaşına tanık oldum
Çocuklarının tabutunda...

Ben çocukken çok düşüp kalktım
Bütün çocuklar gibi
Dimdik ayakta durabilmek için düşüyorduk, biliyorum
Sonradan çok eğdiler dünün çocuklarını
Ben hala eğilmedim
Zulmün karşısında...

Ben, doktorun hastanede olduğunu bilirdim
Büyüdüğümde ne çok klinik gördüm
Ben, can-kurtaran bilirdim beyaz önlüğü
Meğerse
Çoğu mecburen giyiyormuş o elbiseyi...

Ben, polisin karakolda olduğunu düşlerdim
Sonradan ne çok cop yedim sokak ortasında,
İşkence hanelerde...
Ben avukat olmak istiyordum çocukken
Doğrunun yanında zannederdim, cüppeli adamı
Büyüyünce öğrendim ki
En çok yalan mahkemelerde söylenirmiş
Hâkim karşısında...

Ben ticareti evin karşısındaki bakkal zannederdim
Parayı verirsin eşyanı alırsın diye
Sonradan gördüm ben,
İnsanların birer birer satıldığını pazarlarda

Ben, öğretmeni çok severdim çocukluğumda
Büyüdüğümde devlet memuru olmuştu çoğu
Hayal kırıklığı yaşadım bu yüzden
Ülkeyi kalkındırmak için öğretmen olunmazmış
Büyüyünce öğrendim
Maaş artı sigorta, garanti iş, birde hafta sonu tatili için
Onca yıl okula gitmişler
Emekli öğretmenlerin birçoğu…

Ben, sanatçının “Mimar Sinan” olduğunu düşünürdüm
Büyüdüğümde sanat için soyunuyordu insanlar
Şaşırdım
Elinde kâğıt kalem olur diye bilirdim sanatkârın
Büyüdüğümde
Mikrofon vardı o ellerde...

Ben, mühendislerin ev yaptığını bilirdim
Ne çok bina yıkıldı sonradan çocuklarımızın üstüne
7 nokta 4 depremlerinde
Büyüyünce far kettim çimentodan, demirden çalındığını
Bir ömür en az elli yıl bilirdim
45 saniyede binlerce can yok oldu, gözlerimin önünde...

Ben, meclisin halkın olduğunu bilirdim
Büyüyünce öğrendim
Siyasetin içi boş vaat olduğunu
Siyasetçinin sahtekârlığını…
Egemenlik, ihaleyi alan şirketlerde idi
Büyüdükçe anladım…

Ben gazeteci oldum sonradan
Doğruları yazmak için, halkım için
Kalemimdi tek geçim kaynağım, ekmek param
Büyüyünce yaşadım
Doğru söyleyenleri kovarlarmış doksan dokuz köyden
Çok kere kovuldum bu yüzden
Sabah baskısını göremeden…

Dün, Babıâli’ye gittim kavak yelleri esmekte
Sonradan fark ettim medya kulelerini
Ve şunu öğrendim bugün
Aç bırakırmış insanı doğruluk
Gazetecilerin çoğu doyurmuş karnını yalanlarla…
Bir bebeği katil yapmıştı bu ülke
Gazeteleri kahraman
Sokak ortasında vuruluyor şimdi namuslu insanlar…

Şimdi avuçlarımı açmış yalvarıyorum
Bir camii avlusunda
Geleceğin çocukları büyümesin, büyümesin ALLAH’ım
Bu sahte, bu acımasız, bu zulüm dünyasında
Fazla değil, “BİR” günlüğüne de olsa çocukluğumu geri verseler
Hepsine helal edeceğim hakkımı, ölmeden önce…

ŞENER DURMUŞ


alıntıdır