ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Hani şu senin deli gibi sevdiğin insan bir gün sana "Seni seviyorum." der de, çıkarsanız, anlatayım neler olacak.

İlk önce sana seni sevdiğini söyleyecek, senin için uğraşacak, seni mutlu edecek, sana sarılacak, seni öpecek, sana istediğin herşeyi verecek.

Hediyeler alacak, seninle uyuyacak, gezecek, birlikte kahkahalar atacaksınız.

Sonra yemek, sonra resim, herşeyi birlikte yaşayacaksınız.

Ayakların yerden kesilecek, herkese onu anlatacaksın, hatta ondan başka hiçbir şeyi konuşmayacaksın. Onun sonsuza dek yanında olacağını düşünüp, onun için herkesi karşına alacaksın.

Hayatını, ondan ibaret gibi anlatacak ve yaşayacaksın.

Gözlerinde kaybolacaksın, ellerini bırakmak istemeyeceksin, üşüdüğünde ona sarılacaksın, kalbinin atışını hissedeceksin, kokusunu ciğerlerine kadar ezberleyeceksin.

Ne zaman ne yaptığını, mimiklerini, kirpiklerini, ellerini aklına gelecek ne varsa bir bir aklına işleyecek hepsinin şekli şemali.

Herşey güzel gidiyor diyeceksin, sonra bir şey olacak.

Bir soğukluk girecek araya, bir umursamama, bir takmama. İşte o zaman yerden kestiği ayaklarınla çakılacaksın yere.

Bir şey olmayacak vücuduna ama kalbin parçalanacak.

Öleceksin her gün.

Çünkü o senden sıkılmış olacak.

Çünkü o senden bıkmış, artık başka tatlar arıyor olacak.

Çünkü o, çoktan bir başkasıyla konuşmaya başlamış, senden kurtulmanın yolunu arıyor olacak.

Sen ne mi olacaksın? H

ayatına giren her insana onun sana yaptığı bu şerefsizliği ödetmeye çalışacaksın.

Canı yansın isteyeceksin, senin mutluluğunu duysun, kahrolsun diye dualar edeceksin.

Onsuz mutlu olabileceğini kanıtlamaya çalışacaksın, nefret ede ede seveceksin.

 "Bir gün bana gelirse asla dönmeyeceğim." yalanına kendini inandıracak, ama hep gelmesini bekleyeceksin.

Sen ne mi olacaksın?

Hayatımı yeniden kuracak birine ihtiyacım var.

Bir süre geçtikten sonra boğuluyor insan.

Alnına dek varıyor yalnızlığı.

Bir gün gelecek gelecek diye avutmaktan kendini, geceleri yastığı yüzüne bastırıp ağlamaktan, yine kendi kendine mutlu olmaktan sıkılıyor, bıkıyor insan.

Birini istiyor hayatında. “Şu yalnızlıktan çıkarsın beni, onla güleyim, onunla ağlayayım, gelsin artık o kişi!” diye haykıra haykıra ağlıyor kimi zaman.

Evet hani biliyorsun gelecek bir gün biri, değiştirecek hayatını, hiç mutlu olmadığın kadar mutlu edecek seni..

evet evet ben inanıyorum bunun olacağına, yahut şöyle diyeyim bu umutla yaşıyorum en azından.

Bu umut bağlı kılıyor hayata ancak, o gün için yeterince zaman dolmadı mı?

Yetmiyor mu zaten böylesine çok yalnızlık?

Bir gün gelecekse madem gelsin şimdi.

Özlemek istiyorum.

Bir şeyler hissetmek istiyorum artık birine karşı.

Varlığını istiyorum yanımda bir yerlerde.

Evet evet, sanırım sevilmeye çok ihtiyacım var benim.

Sevmek istiyorum birilerini artık.

Sevmek diyorum fakat sizin fakir ruhlarınızın sevmesinden bahsetmiyorum burada.

Gerçekten sevmek..

İnsanın avcu büyüklüğünde kalbi olurmuş ya avcu kadar minik kalbine kocaman hayallerimi yerleştirebileceğim zengin ruhu sevmek istiyorum.

Saklandığın yerden çık artık, lütfen bul beni. T

üm ömrü bir başıma kitaplarım ve kulaklığımla geçirmek istemiyorum.

Dolmuşlarda pencereye bakarak o imrendiğim hayatların kahramanlarını, senle yaşayayım istiyorum. Birine ait olmak istiyorum.

Birinin bana ait olduğunu gerçekten hissetmek istiyorum, nasıl bir şey bilmiyorum ama istiyorum.

Sadece acıcık kalbiyle kuracağı kocaman hayalleri olacak biri.

Sen varsın, yaşıyorsun, bir yerlerde hayatımızın keşismesini bekliyoruz,biliyorum. Ancak ne zaman?

Yetmez mi bunca hüzün?

Bunca yalnızlık?

Bunca kalabalığın arasında sana hiçsizlik?

Sevebileceğim seni istiyorum.

Gel lütfen, gel.

Hayatıma girdiğinde gerçekten tanıyabilirim seni.

Sen o sun diyebilirim.

Seni çok iyi tanıyorum çünkü yıllardır.

Aynı şehirde olmayabiliriz, aynı ülkelerde bile olmayabilir.

Aynı yıllara gözümüzü açmamış bile olabiliriz.

Mesafelerde önemli olmaz uzaklarımdaysan.

Mesafeleri hiçe sayabilirim.

Sarıldığını hissedebilirim, seni hissedebilirim.

Kaç bin kilo metre var aramızda umurumda bile değil anlıyor musun?

Yeter ki gel.

Yeterki bul beni artık, sana çok ihtiyacım var.

Ahmet Kodak

Sen, tüm olurlarım içinde tek olmayan, ben tüm olmazssa olmazlarının içinde tek olmayandım.

Hayat, bildiğim elllerini tutmayı beceremedim.

Yine de bir gün ses etmedim.

Senin bildiğin doğrular içinde yanlış ben değil, benim tüm doğrularım içinde tek yanlış sendin.

Çektikçe kısalan bir nefesle seni içimde büyüttüm. 
Biliyorum gözlerinde kurduğun cümlenin yanından bile geçmiyordum.

Ben terk etmenin zorluğunu yaşarken, sen en kolayını seçip vazgeçiyordun.

En zor sorunun cevabını kendimde arıyordum.

Söyle sevgili; ömründe çok mu yer kaplıyordum?
Seninleyken, içim içime sığmazdı, şimdi içime sensizliği sığdıramıyorum.

Kendi varlığıma katlandıkça yokluğun batar oldu.

En acısı da ortada bir aşk yoktu.

Dokunmayı bilmeyen ellere yokluğumu sevdirdim.

Ömrümün eşiğinden takılıp da düştüğün yüreğime, Aklına koyduğun gitmeleri, aklımdan çıkaramadım.

Seni sevdim, sensizliğe katlanamadım. Yine de bir “git”ine “kal” olamadım.

Beraber yaşamak için ömrüme ortak ederken, ömrümü bir başına yaşanılmaz kıldın.

Tuttuğun her elde, ben sana biraz daha el oldum. Neden giden sen olurken, hoşça kalan yine sen oluyordun?
Şimdi uçurtması kopmuş bir uçurtma ipinin özgürlüğünü veriyor bana hayat.

Gökyüzüm sende kaldı. 
Biliyorum ne ilk sevmediğin bendim, ne de seni seven ilk bendim.

Artık hayata inancım bile sende kaldı.

Ne senden sonra var olacağıma inanıyorum, ne de sende son olacağıma.

Ve hatta, artık sevginin gerçek olduğuna.

Sadece anlam veremıyorum olanlara.

Ne oldu bize bilmiyorum ama iyi seyler olmadığını cok iyi biliyorum.

Ya çok yanlıs zamanda karsılastık ya da hıc karsılasmaması gerken iki insandık.

Tek bir şeye inanıyorum. Senin gibi hoşça kalamayacağıma.

Ahmet Kodak

Birine ‘Sevgilim’ dediğin zaman,yanında gözlerinin içine bakmaya utanmayacaksın.

Öyle romantik fısıldaşmalarmış, el ele tutuşup bakışmakmış bundan ibaret olmayacak.

Deli gibi seveceksin,yağmurun altında el ele tutuşup koşturabilecek kadar çılgın; sonra hasta olduğunda sürekli ‘İlaçlarını aldın mı?’ diye kontrol edecek kadar aşık olacaksın.

Gözlerine bakmaya hem kıyamayacaksın hem de doyamayacaksın.

Kollarındayken kendini çok iyi hissedeceksin.

Onun yanında istediğin kadar saçmalayıp istediğini söyleyebileceksin, öyle ağırbaşlı takılmaya falan çalışmayacaksın rezil olmamak için.

Bazen dizlerine yatıp hayal kurabileceksin.

Tek bildiği kelime oymuş gibi sürekli ‘Aşkım’ diye seslenmeyecek. ‘Bebeğim, meleğim’ diyecek sana. Derdin olunca gidip anlatabileceksin, o da sıkılmadan dinleyecek. Y

ardım edecek.

Sana sadece ‘Sevgili’ değil ‘Arkadaş,abi,sırdaş’ olabilecek.

Tutku şefkat sevgi her şeyden biraz barındırabilecek içinde.

Ve öyle sebepsiz yere gitmelere de kalkışmayacak.

Çünkü giderse öleceğini bilecek.

O da sensiz yaşayamayacak. S

en ona ihtiyaç duyduğun için değil de,kendisi sana muhtaç olduğu için kalacak.

‘Ben gidiyorum’ dediğin zaman,

‘Hayır kal seni yanımda istiyorum’ diyebilecek kadar cesur olacak.

Geçmişinin nasıl olduğunu ondan önce kimlerin gelip geçtiğini umursamayacak çünkü kalbinde tek olduğunu bilecek.

Hayatını seninle geçirmekten de öte, O’nun hayatının tamamı ‘Sen’ olacak. Senin olacak; seninle olacak.

Ahmet Kodak

Anasayfamızda bulunan chatcity editörler kısmını  vakit ayırıp okumamış olan arkadaşların dikkatini daha da çekebilmek adına açılmış bir başlıktır.

Editörler Forum bölümünün düzeninden ve güvenliğinden de sorumludurlar. Tüm Forum Konularında yetkilidirler. Açılan Başlıkların, Konu ile uyumu, aynı şekilde mesajların Başlıklarla uyumlu olmasına dikkat ederler. Bu doğrultuda Konu`lar altında açılan tüm mesajları düzenler ve silebilirler. Uygunsuz mesajlar yazan kullanıcıları uyarırlar, gerekli gördükleri takdirde, siteden uzaklaştırabilirler. Kullanıcıların hangi mesajları sebebiyle siteden uzaklaştırıldıkları kaydedilmektedir.

Henüz tüm kitapçılarda bulunmayan bu kitabı aşağıda ki adresten temin edebilirsiniz ..

TIKLA!

Sensizliği saklıyorum bu yara olmadı hiç
Sen dışında asla başka birinin olmadım hiç
Güneşi görmedim hiç. Şikayetçi değilim ama
Henüz yaralarımı saramadın hiç.
Seninle gezmedik hiç, kokunu almadım hiç.
Gözümde parlaklığı, sevinci görmedin hiç
Ne ben, ne sen göz göze gelmedik hiç,
Üzülme şikayetçi değilim hiç.
Sabaha senle alarmım, geceye senle uykum
Bir gündüz ellerini tutmayı bilmedim hiç
Aynı kaldırımda yürüyüp aynı tozu yutmadık hiç
Üzülme şikayetçi değilim hiç.
Adam gibi bir çiçek vermedim hiç
Yanaklarının soğuk yerini ellerimle ısıtmadım.
Gözyaşın olmadım hiç, özür ne bilmedim hiç
Özledim.. Bağışla, şikayet değil bu hiç.
Özür dilerim Sonbahar değilim diye solmadım hiç
Aslında neredeyim, neredesin de sormadım hiç
Gelemedim be bir bulut olmadım hiç
Boşver, bir umut doğmadı hiç.
Ve sen de “diyar diyar gez beni bul” sanki diyor,
Denemedim mi sandın gülüm bir bitmek bilmedi yol
Günbatımı, bu gurbet içime sinmedi yoo
Bu hasret bu yara çok kanıyor
Aynı şehrin aynı rüzgarını tatmadık hiç
Bizi aynı şehrin ani yağmurları ıslatmadı
Bir sabah kahvaltısı, ellerin ellerim üstünde
Kahveni yudumlarken dudaklarıma bakmadın hiç.
İlginç..

Sevebilir misin beni, olduğum gibi.

Hiçbir kurala, sınıra, beni bana hapsetmeden, değiştirmeye, benzeştirmeye, çözümlemeye çalışmadan, yargılamadan, sorgulamadan, tanımlamadan, başı sonu belli olmayan bir sonsuzluklar coğrafyasında, sevebilir misin beni, olduğum gibi.

Anlam veremediğin hallerim, sözlerim, tavırlarımla, Yersiz hüzünlerim, suskunluklarım, kıskançlıklarım la, Sebepsiz duygusallıklarım, pişmanlıklarım, özlemlerimle, kabına sığmaz coşkularım, isyanlarım, en deli çılgınlıklarıml a, Kırılganlığım, inatçılığım, gururum ve arzularımla, sevebilir misin beni, olduğum gibi. Yanlışlarım, yetersizliklerim, güçsüzlüklerim var.

Aştığım, aşamadığım, aşmaya çalıştığım sıra dağlar var önümde. Kırmaya çalıştığım zincirlerim var ruhumda, yüreğimi daraltan, nefessiz bırakan..

Dipsiz kuyularım, göstermeye çekindiğim yaralarım, derinlere attığım korkularım var.

Sevebilir misin beni, olduğum gibi.

Hayallerim var benim; büyük, küçük, rengarenk.

Umutlarım var; imkanlı, imkansız.

Düşlerim var hadsiz hesapsız.

İçimde bir çocuk var; saf ve alabildiğine günahsız.

Bütün maskeleri çıkarıp, ruhumu özgür bırakabilecek miyim yanında.

Sevebilir misin beni, bütün doğrularım ve yanlışlarımla.