fiogf49gjkf0d Kaybolmalı bazen insan.Kendi tenhalığına çekilmeli.O ıssız karmaşanın içinde gizlice yeniden çoğalmalı.Nadasa bırakılmış bir toprak gibi kendi karanlığında bereketlenmeli.
Sanatın ve hayatın tedirgin patikalarında gezinmeli.Eski dostlara rastlamalı orada,hiç karşılaşmadığı dostlara,gençliğini bölüştüğü dostlara; alevli bir magma gibi,zamanı yakan tuhaf bir kızıllığın içinde fildişi tuşları parlayan piyanonun sesine eşlik eden seslerini duymalı onların,hıçkırıklarını duymalı,yalnızlıklarını,gülümsemelerini duymalı...
AHMET ALTAN |
