Ne sen Leylasın ne de ben Mecnun
Ne sen yorgun ne de ben yorgun
Kederli bir akşam içmişiz sarhoşuz hepsi bu

Hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan sonradan
Hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan
Hep sonradan gelir aklıma hep sonradan, sonradan
Hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan

Ne sen bulutsun nede ben yağmur
Ne sen mağrur nede ben mağrur
Hüzünlü bir akşam susmuşuz durgunuz hepsi bu

Hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan sonradan
Hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan
Hep sonradan gelir aklıma hep sonradan sonradan
Hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan

Rüzgar oldu, gönlüm esti havada,
Sevda kuşum,kanat açtı,bu güle.
Bir güzel yüzünden döndüm,mecnuna.
Sevdim İstanbul.
Ne gezerim gözü yaşlı bu yerde?
Garip gibi söz söylerim kim dinler?
Benim gibi bir zalimi kim sever?
Söyle İstanbul.
Elini ver,elimi tut, al beni.
Görmez oldum,duymaz oldum,sar beni.
Bir Allah`tan, bir güzelden bir senden
Dönmem İstanbul.

hoşçakal şebnem ferah

Sözlerimi geri alamam
Yazdığımı yeniden yazamam,
Çaldığımı baştan çalamam,
Bir daha geri dönemem.

Akıyorsa gözyaşım kurumasın,
Coşup seven gönlümse durmasın,
Dost bildik anılarım çağırmasın,
Bir daha geri dönemem.

Hiç bi kere hayat bayram olmadı ya da
Her nefes alışımız bayramdı.
Bir umuttu yaşatan insanı.
Aldım elime sazımı.

Yine aşınca çayın suyu boyunu
Belki yeniden karşıma çıkacaksın.

Göz göze durup bakınca
Göreceğiz,
Neyiz ve nerelerdeyiz,
Bilemiyoruz
Şimdi.