İnsanoğlunun en büyük saflığı nedir biliyor musunuz? Nereden bileceksiniz, gene benden duyacaksınız tabii. 

Efendim insanoğlunun en büyük saflığı, tek gerçeğin "şimdiki zaman" olduğu fikrini onaylamasına rağmen, yaşamını bu gerçek doğrultusunda yaşayamamasıdır. 

Lafa gelince, ortalık "gününü yaşayan"lardan geçilmiyordur ama uygulamada hiç de öyle değildir durumlar. Kimisi geçmişe takılıp kalmıştır, kimisi de gelecek kaygısı yüzünden şimdiki zamanı es geçmektedir.

Şimdiki zaman uçucudur, kaygandır, hatta risklidir. Henüz idrakine varılmamış olandır. Somut verileri eksiktir. Göz açıp kapayıncaya kadar geçip gidendir (Halbuki gözlerinizi kırpmasanız, hem zaman geçip gitmez, hem de hayata dair daha fazla şey görürsünüz).

Yukarıdaki paragrafta saydığım gerekçeler sebebiyle, şimdiki zaman pek ciddiye alınmaz.

Geçmişte, yaşanmış somut olaylar; gelecekte ise hedefler ve idealler vardır. Hal böyle olunca, geçmiş veya gelecek daha çok önemsenir. Eldeki veriler, şimdiki zamana oranla daha sağlammış gibi gelir insana. Bu yüzden, kimisi geçmişe takılıp ha bire nostalji yaşar (bu modellerin indinde eski plaklar, eski fotoğraflar, eski anılar, eski sanatçılar, eski insanlar hep daha kalitelidir); kimisi de hiç durmadan geleceğini şekillendirmek üzere programlamıştır kendini (bu modeller de hedeften hedefe koşup, kendi Matrix ini kurma formülleri arar durur).

Şimdiki zamansa, anılar (geçmiş) ve hayaller (gelecek) arasında hiç olup gider...

Bana kalırsa denklem şöyledir:

Geçmiş, yaşanmış ve bitmiş olandır; bitiktir. 

Gelecek, belirsiz ve sanal olandır; yitiktir. (Ne kadar yaşayacağımızın garantisi yok değil mi?)

Şimdiki zaman ise, gerçeğin ta kendisidir.

* * *

Bakın mesela şimdiki zamanın eki bile ("yor") daha karizmatiktir. Geçmiş zaman o kadar karaktersizdir ki 2 ek le ancak kendini ifade edebilmektedir: "di"li ve "miş"li geçmiş. Peeh!

Peki gelecek zaman ekine ne demeli: "cek-cak", çok banal. Oysa şimdiki zaman eki tektir ve melodiktir: "yooooor..."

* * *

Peki kadınlar neden kendilerini güldüren erkeklerden hoşlanırlar bilir misiniz? Çünkü komik adam, şimdiki zamanın keyifli geçmesini sağlar. Komik adam kısa bir süre de olsa, rakiplerini bertaraf edip kadınların ilgisini çeker. 

Komik adamlar için acı olansa şudur: Saltanatları kısa sürer! Çünkü "kadın kısmısı" şimdiki zamanı iplemez ve geleceğini garanti altına alacak olan adamı seçer. Yani cüzdanı kabarık, sıkıcı, uyuz ve ciddi adamı. Komik adamı birkaç saat kullanır ve elinin tersiyle itiverir. Sonra da sıkıcı ama geleceği parlak adamın kollarına bırakır kendini. 

Eveeeeeet, gelecek ceptedir ve garanti altına alınmıştır ama aynı gelecek sıkıcıdır. Olsun varsın!

İşte bu yüzden Cem Yılmaz, evde kalmış bir komik adam olarak yaşlanacaktır. Gösterilerinde bütün kadınların hayranlığını kazanacak ama gösteri bittiğinde: "Ay bu maymun be, bundan koca olmaz" diye bir köşeye bırakılacak, fanteziler bir sonraki gösteriye kadar askıya alınacaktır.

Neyse, pragmatik yaklaşımı bir kenara bırakıp konunun özüne dönelim... 

Geçmiş, nostalji kurumunun çalışması için gereklidir. Anılar, geçmişte var olduğumuzun kanıtıdır. Özellikle belli bir yaşı geçen insanlar "Hey gidi günler, heyy" diye geçmişi yad etmekten büyük keyif alır.

Oysa en önemli anılarınızın tamamını hatırlamanız ve gözden geçirmeniz beş dakikanızı alır. Hatta tüm yaşantınızı gözden geçirmeniz bile yarım saatlik iştir. 

40 yaşında olduğunuzu varsayarsak, 40 yıllık bir geçmiş yarım saate sığacak kadar kısadır. Çünkü her şey gibi anılar da ya unutulmuştur, ya da belleğin süzgecinden geçerken bir çeşit oto sansüre uğramıştır.

Gelecek biraz daha karmaşıktır. Ölümün varlığı ve her an kapıyı çalabileceği gerçeği bir yana, bütün öngörüler yanılır. Düşünün, Hitler akıbetini bilseydi savaşa girer miydi? Sanmıyorum. 

Hitler in bütün öngörüleri ve planları savaştan galip çıkacağı doğrultusundaydı. Hitler yanıldı. Tamam, tarihe adını yazdırdı ve bir döneme damgasını vurdu, ama sanıyorum adının tarih sayfalarında bu şekilde geçmesini istemezdi.

Geçmiş, bitmiş olansa; gelecek de muğlak olansa, elimizde şimdiki zamandan başka gerçeklik yok demektir. Zira şimdiki zaman, birebir yaşanıyor olandır. Şimdiki zamanda, olayların canlı ve kanlı şahidisinizdir. Şu anda, hemen şimdi yaşanan bir şeyler vardır; etkiler ve tepkileri vardır. Üstelik müdahale etme şansınız da vardır. Oysa geçmişe ve geleceğe müdahale etme şansınız yoktur(En azından zaman makinesi icat edilene kadar).

Elbette şimdiki zamanın gerçek olması demek, onun hakkında yanılmayacağımız anlamına gelmez. Şimdi yaşanıyor olandan kuşku duymamız, endişeye kapılmamız, gurur duymamız, beklentiye girmemiz yanıltıcıdır. Zira az önce de belirttiğim gibi, gelecek konusundaki tahminler genellikle yanlıştır ya da en azından uydurmadır. Bunun için de, şimdi yaşanıyor olanın nelere gebe olduğu konusunda fikir yürütmek budalalıktır. Ancak atabilirsiniz. Tutar ya da tutmaz. Gelecek, öyle bir şeydir işte.

Durum buyken, "nasihat" denen nane de gereksiz bir tatlandırıcıdır.
"Sakın öyle yapma, yoksa başına şöyle işler gelir..."
"Nereden biliyorsun baba? Müneccim pisliği mi yedin sen?"

Bırakın, herkes kendi şimdiki zamanını yaşasın. Sahi saat kaç?

  ALINTIDIR