ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Her akşam ezanından sonra yüreğim ayrı bir telaşla çarpardı...

Tereyağının içine kardığım, anneannemin kök boyalarıyla al al yapardım

yanaklarımı ve dudaklarımı... Uzaktan silik bir fenerin belli belirsiz

yalpalayan ışığı ve kömür kızın zil sesleriyle yanaşırdı ilk aşkım...

Çocukluğumun en güzel sesiydi "hooooo" diye diklenen, kömür kıza

talimat veren o ses... İlk aşkımı, aşkın ne olduğunu bilmeyen çocuk

titremelerinde yaşadım... Pencereler bu gizli heyecanıma şahitlik ediyordu

etmesine ama, ben açılamıyordum platoniği olduğum kömür kızın yağız

sahibine...

Fehim kömür karası bir kısrakla köyde atarabası taşımacılığı yapan, genç

kızların hayali yağız bir delikanlı idi... Henüz oniki yaşımda kalbiminin

çarpıntılarla tanıştığı çocukluk heyacanımın efendisi... Yıllarca aşk diye

bildiğim duygulu anlarımın peri masalı kahramanı... Aradan uzun yıllar

geçti... Apayrı bir dünyanın içinde, Fehim kıpırtıları tadında, yine

penceremin şahitliğinde gerçek aşkı anlamaya çalışıyorum...  Süslü

kozmetik ürünlerinin vazgeçmişliğinde, yaşanan onca acı badirelerin

yıkıkları arasında aynı kalan o heyecanla uyanıyorum güne...

Ötelerden, yıllar öncesinden bir esinti ile hatırlıyorum masumiyeti, aşkı...

Şekiller değişik, ifadeler hala yetersiz... Yıpranmış mihrabımın

restorasyonuna başlıyorum, yapı harcım sadece ifadesinde zorlandığım ve

sadece adını aşk olarak bildiğim, anlatmakta acizlendiğim duygularımla...

Her ayrıntısını içimde dolu dolu yaşadığım, tutsaklığımı anlatamadığım

yüceler yücesi; aldığım nefes kadar içimdeyken, orion yıldızları kadar

uzağımda...

Sana nasıl haykırmalı ey Sevgili? "Ben neyim?" düşünüyorum bazen...

Yunus kadar derviş mi, Karacaoğlan kadar sevdalı mı, Mecnun kadar deli

mi? Onlar bile anlatamamışken aşklarını, onlar bile kifayetsiz kalmışken,

ben "biçare" ne yaparım halime.? Aklıma bir şiir takılıyor, şairin aşka

çaresiz kaleminden;

   Seni, anlatabilmek seni.
   İyi çocuklara, kahramanlara.
   Seni anlatabilmek seni,
   Namussuza, halden bilmeze,
   Kahpe yalana.
   Ard- arda kaç zemheri,
   Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
   Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...          
   Bir ben uyumadım,
   Kaç leylim bahar,
   Hasretinden prangalar eskittim.
   Saçlarına kan gülleri takayım,
   Bir o yana
   Bir bu yana...

   Seni bağırabilsem seni,
   Dipsiz kuyulara,
   Akan yıldıza,
   Bir kibrit çöpüne varana,
   Okyanusun en ıssız dalgasına
   Düşmüş bir kibrit çöpüne.

   Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
   Yitirmiş öpücükleri,
   Payı yok, apansız inen akşamlardan,
   Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
   Seni anlatabilsem seni...
   Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
   Üşüyorum, kapama gözlerini...  (Ahmet Arif)

Ve tüm özlemlerimi yalnızca iki kelimeye sığdırarak diyorum ki; SENİ

SEVİYORUM!


HurremSultaan

Hürrem ablam yüreğinin güzelliği kelimelerine yansımış.

Dün ile bugün ancak bu kadar dengeli anlatılabilinirdi.

Dün  anneannemin kök boyalarıyla al al yapardım

yanaklarımı ve dudaklarımı...

Bugün süslü

Hürrem Güzel paylaşımın için teşekkür ederim..İnsan her ne pahasına olursa olsun sevdiğine,kendi duygu düşüncülerini anlatmalı,Platonik olsun yada olmasın,keşkeler ile dolu bir yaşam yaşayacağından çok daha iyidir...
    
BELKİ BİRGÜN DUYARSIN DİYE

Bu nasıl sevgi böyle?
Bu nasıl tutku?
Bu nasıl özlem?
Ne zaman gözlerini görsem
Bir çoğalıyorum, bir eksiliyorum

Mutluyum varsın diye
Al uzattım ellerimi
Seni sarsın diye
Ceylanım! Belki bir gün duyarsın diye
Çıkmışım bir dağ başına sana türkü söylüyorum

Ne güzel ellerin var incecik
Ne güzel saçların var sapsarı
Anlasana o yalansız gözleri
O kirpikleri, o dudakları
Düşündükçe baştanbaşa özlem kesiliyorum

Al desem, sana ömrümü versem
Korkarsın, alamazsın ki
Dur desem, kaçarsın yine ceylanım
Gül desem, ağlarsın
Gel desem, gelmeyeceksin, biliyorum

Bu engeller bana göre değil oysa
Ben bu dağları aşarım
Geçerim bu denizleri, korkma
İşte düştüm yollara
Dur, bekle beni, geliyorum

Sevmek inancım, tutkum benim en eski
Dağıtsam dünyalara yeterdi bu sevgi
Düşünsene, anlasana ceylanım
Sen yoksan ne farkeder ki
Ha öyle ölmüşüm, ha böyle ölüyorum

Ümit Yaşar Oğuzcan


Feryadı İsyanım

Sevmek öyle bir duygu ki,alır seni en hoş diyarlara götürür...

O ana kadar yaşamamışsındır sanki

Varlığın ruhunda yeniden biçimleniyordur...

Ve sen tek kelimeyle nefes alırsın o ruh halinde...

                        Seni seviyorum...

Bu cümlelerle kitap doldurursun yazdığın şiirlerle..Hep onu anlatırsın imkan bulduğun her yerde...

İşte sevgi işte sevmek böyle birşey...

Kaleminden satırlara döktüğün sevgiyi öyle güzel anlatmışsın ki...

Paylaşımın için teşekkürler Hürremcim...

Badi.

Badi

Canimsin sen Benimmm

Senin yüregin gibi berrak saf temiz  sevgi dolu olunca" ISTE BUDUR "denilecek kadar güzellikler cikar o sevgi yüklü duygularinla kaleme alininca ancak bu kadar hos olabilir.Yüregimi hoplattirdigin  ve duygulandirdigin icin sana cok tesekkür ediyorum. Insan his edebilmeli bu sözleri yasayabilmesi icin!!!

  Sevgiyle kal.....

devami gelecegine inaniyorum

SAIRIMIZ

Hürenim o kadar güzel anlatmışsın yüreğindeki duyguları birden kendi çocukluğuma ve çocukluk aşkıma gitti aklım.. Şimdi ne yazikki o zamanki kök boyalarıda yok o zamanki gibi aşklarda yok.. ßalım o güzel Yüreğine sağlık..

Hürremciğim o kadar keyifle okudumki normal şartlarda sıkılırım ya daha ilk paragrafta yada   yarısına bile gelmeden kapatırım sayfayı ancak  o kadar güzel tarif etmişsinki hissetiklerini ve öylesine yalın  bir dille kelimelere döküp  ve öylesine ihtişama  bu duyguyu işlemişsinki okumamak yada okuyup etkilenmemek namümkün çok güzel bir hikaye başlangıcı diyelim buna ve devamını bekliyoruz sakın devamsızlık yapma  Editör Hanım

Ayrıca diğer paylaşım yapan arkadaşlarada teşekkürler.

            Şairin ;   Nice arz edem hele saz-ı dili dildâra

                          Nâme göndersem kebuter iltemez biryan olur !  

beyti ile Gönlümün aşk ateşiyle neler çektiğini sevgiliye hele nasıl arzedeyim?! Ona hâlimi anlatan bir mektup göndersem ; güvercin onu iletemez ki , yanıp kebaba döner ! mânasına gelen duygularını asırlarca önce ifade ettikten sonra anlam itibariyle hemen hemen aynı düşünceleri hatıra getiren bu yazıdaki dillendirilenler farklı değildir. Âşıkların lisânı her devirde aynı dert ve hislerle bütün zamanlara şâmil sözleri terennüm ediyor. Bizler için  efsunlu zamanlara pencere açan, insanın ancak hissetmesi halinde kelimelere bir ordu nizamı vererek intizamlı bir biçimde kâğıda dökebileceği aşkın ve muhabbetin müşahhaslaştığı bu duygu yüklü yazının müellifine , sevgilerden bir buket yapıp sunduğu bu hoş satırlar için teşekkür ederim.

Fehim kömür karası bir kısrakla köyde atarabası taşımacılığı yapan, genç kızların hayali yağız bir delikanlı idi...

Eski romanların tadında güzel bir deneme olmuş...Masum aşkların iliştirildiği güzel bir tat...

Teşekkürler