|
Orhan Veli Kanık’ın Kısa Hayatı ve Şiir Kitapları ( 1914 – 1950 ) İstanbul’da doğdu. Ankara Gazi Lisesi’ni bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ne girdi. Öğrenimini tamamlamadan ayrıldı. Ankara’ya dönerek PTT Umum Müdürlüğü’nde, Milli Eğitim Bakanlığı Tercüme Bürosu’nda çalıştı. Yaprak dergisini çıkardı.. Orhan Veli, sanat hayatının en verimli zamanında, bir beyin kanaması sonucu 36 yaşında öldü. Hece vezniyle yazılmış şiirleri, 1936 yılında Varlık dergisinde yayımlanmaya başladı. Şiirleri kısa zamanda ilgi gördü. Sanat çevreleri onun şiirinden bahseder oldu. Orhan Veli, kısa bir süre sonra hece veznini terk ederek, arkadaşları Oktay Rıfat ve Melih Cevdet Anday ile Birinci Yeni denilen şiir akımını başlattı. Bu akımı beğenip övenler olduğu gibi, akıma karşı çıkıp sert bir şekilde eleştirenler de oldu. Orhan Veli, şiiri birtakım kalıp ve klişelerden, şairanelikten, teşbih ve mecazlardan kurtarma yolunu tuttu. Daha kısa, daha basit şekilde ve sade bir halk dili ile, gündelik hayatı ve hadiseleri şiirleştirdi. Zaman zaman, espri ve yergiye de başvurdu. Kafiyenin gereksizliğini ileri sürmüş, musikiye, şekle karşı olduğunu bildirmiş ve bu anlayışta şiirler yazmışsa da, hafızalarda kalan, gönlü okşayan, duygulu, ahenkli, vezin ve kafiyeli şiirleri olmuştur. Şiir kitapları: Garip (1941), Destan Gibi (1946), Yenisi (1947), Karşı (1949)
Sözleri. Ne kadar severim o insanIarı! O insanIarı ki, renkIi, siIik Dünyasında çıkartmaIarın TavukIar, tavşanIar ve köpekIerIe beraber Yaşayan insanIara benzer. Dağ başındasın; Derdin günün hasretIik; Akşam oImuş, Güneş batmış, İçmeyipte ne haIt edecekdin? Sarhoş oIdum da Seni hatırIadım yine; SoI eIim, Acemi eIim,zavaIIı eIim! |
