fiogf49gjkf0d BİR KADIN GİTTİĞİNDE
Kadınlar gittiklerinde, arkalarında daha büyük boşluklar bırakırlar. Onlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde "yetim-öksüz" kalan çok olur. Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler... Sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar, yetim kalmıştır tabaklar. Bir kadın gittiğinde hep suyu unutulur saksıların. Sık sık boynunu büker "sarıkız". O teki kalmış eski bardağın anlamını bilen olmaz, değerini kimse anlayamaz krom hac tasının. Balkon artık sessizdir, koridor kimsesiz. Bir kadın gittiğinde... Bir kadın gittiğinde ne çok kişi gider aslında;
Bir ağır işçi, bir temizlikçi, bir bakıcı, bir bahçıvan, bir muhasebeci... Bir anne gider... Bir dost... Bir arkadaş...Bir sevgili... Ne çok kişi yok olur bir kadın gittiğinde. Övgüler, uyarılar, yakınmalar, dualar yetim kalır. Kapı eşiğindeki "Dikkat et..." duyulmaz, annesi gitmiştir "geç kalma"nın. Kadınlar, arkalarında büyük boşluklar bırakarak giderler. Bir kadın gittiğinde pek çok kişi gitmiştir aslında. Ve bir kadın gittiğinde,
pek çok "yetim" bırakmıştır aslında arkasında...
yazan:Bekir Coşkun/Hürriyet
|
fiogf49gjkf0d
uzun uzun yürüyelim bugün seninle.. günlerin kısalığına, şubatın soluksuzluğuna inat
geç kalışlarımızdan bahsedelim mesela
bunca yıl neler yaptığımızdan hatıralarından..
beni ilk gördüğün günü bu kentten ilk nefret ettiğin günü çıkar bana
her geçen gün yeni 1 anı ekliyelim daha çok yeni olan hikayemize..
boş 1 defter elimizdeki geç kalışımızdan dolayı hızla doldurma hevesi içimizdeki..
tAnıdık 1 çehRenin ARdınA sığınmış 1 koRkAğın elleRinde kAybolmuş hAyAttan ben ŞUBAT a saklanmıştım olmadı sobelendim....Hep mi kaçası göçesi olur bir ruhun ŞUBAT a da sığamadım elime bir kürek verdiler al bunu MARTTA yakarsın dediler...
kısAdıR şubAt AmA bAnA hep dAhA uzun geliR..Bence kış Şubattır aslında hayatın anlamıdır ...Soğuktur, kısadır yaşanılası tadların damakta kaldığı aydır...Mart ayına şutlanırken üşümüz ellerimle buz tutmuş yüreğimdir elimde kalan...Şubatın soğuğu kalbi acıtır...
çıkılAn yolun son köşe bAşındA RAstlAmAk üzere MartA, veda ederken ŞubAta
kısA süren bir Ay sonundA da gene büyüdüm iştenin gevrek gülümsemesi ile bünyeye değil ruhtAki kırgınlıklara Adaçayı yüklemesi yaparken kocAmAn bir
ile veda ediyorum şubAt a
JELİNUS
|