ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Geçmiş ve muhalefet

Başbakan Erdoğan tarihî bir konuşma yaparak geçmişteki “faşizan” uygulamalardan söz etti.

Bu konuşmasıyla yeni bir gerçeği mi açıkladı?

Hayır.

Onun konuşmasını “tarihî” yapan neydi peki?

Geçmişi neredeyse tümüyle bir “yalan” üstüne kuran bir devletin yöneticisi olarak ilk kez “yaşananların” üstündeki örtüyü aralamasıydı.

Muhalefet bu konuşmaya çok kızdı.

Niye kızıyor muhalefet?

Faşizan uygulamalar olmadığını mı düşünüyorlar geçmişte?

Eğer böyle düşünüyorlarsa tümden cahiller.

Yok, böyle düşünmüyor da böyle düşünüyor gibi yapıyorlarsa tam anlamıyla sahtekârlar.

Deniz Baykal’ın da ya da Devlet Bahçeli’nin “yakın tarihimizle” ilgili hiçbir şey bilmediklerine inanmak zor.

Daha geçenlerde Baykal, “çarşaf açılımı” nedeniyle “tek parti” döneminde yapılanlardan söz etti.

Neler olup bittiğini onlar da biliyorlar.

Sadece en ucuzundan, en pespaye, en yalana dayalı siyaseti, kendi siyaset anlayışlarına temel yapmayı tercih ediyorlar.

Baykal da Bahçeli de akademisyen.

Bu konularda benden daha bilgili oldukları çok açık.

Peki, başbakanın konuşmasının neresine itiraz ediyorlar?

Azınlıklara kötü davranılmadı mı?

Ermeni tehciri ya da katliamı ya da soykırımı olmadı mı?

Varlık vergisi alınmadı mı?

Mübadeleyle insanlar topraklarından uzaklaştırılmadı mı?

Bunlara “hayır” mı diyorlar?

Ya da “bunlar oldu ama bunlar faşizan uygulamalar değil” mi diyorlar?

“Bunlar olmadı” diyemezler, olaylar çok yakın tarihte gerçekleşti, tanıkları bile sağ.

“Faşizan değil” diyorlarsa, o zaman da açıp bir ansiklopediyi “faşizm” maddesini okusunlar.

Bir muhalefet düşünün ki “ansiklopedi” maddeleri bile ya bilmiyor ya reddediyor.

Bu muhalefetten bir iş çıkmaz.

Böyle uydur kaydır laflarla, anlamsız çıkışlarla siyaset yapamazlar, iktidar da olamazlar.

Zaten iki partinin de geleceğinde bir iktidar ihtimalinin görülmemesi, siyaseti böylesinde ucuzlatmalarından kaynaklanıyor.

Gerçek olmayan bir dünyada, “kandırılmak” isteyenleri kandırarak siyaset yapmaya çalışıyorlar.

Zaten, onların bu “geriliği” AKP’yi ülkenin tek “ilerici” partisi haline getiriyor, onların bu ucuzluğu Erdoğan’ın “sıradan” olabilecek bir cümlesini “tarihî” bir konuşmaya dönüştürüyor.

AKP’nin “gerçekte” ne olduğunu anlayabilmemiz için onu “gerçekler” adına ve AKP’nin bugün durduğu çizgiden daha “ilerde” durarak eleştirecek bir muhalefete ihtiyacımız var.

O da ne zaman çıkar Allah bilir.

Ama bütün bu gürültü patırdı, bize yakın tarihimizi çok net ve açık biçimde konuşmamız gerektiğini gösteriyor.

Devlet, kendi tarihinden korkuyor.

Bunu anlıyorum, çünkü o tarih bütün gerçeğiyle ortaya çıktığında devletin kendisini değiştirmesi gerektiği de anlaşılacak.

Ama toplumun bir kesimi bu gerçeklerden niye korkuyor, onu anlamıyorum.

Bir “yalanla” yaşamak ve bir “yalanla” avunmak çok mu hoşumuza gidiyor?

“Geçmişin yalanıyla” övünmek yerine “bugünün gerçeği” ile övünmek daha iyi değil mi?

Bugünün gerçeğini “övünülecek” hale getirmek için de tarihin üstünü kaplayan bu yalan dolanı bir iyice temizlememiz gerekiyor.

Bunun için de cumhuriyetin kuruluşundan başlamalıyız.

Cumhuriyetin ilk “reisicumhuru” olan Mustafa Kemal Atatürk, bir diktatördü.

Daha sonra onun yerine geçen İsmet İnönü de diktatördü.

Ülke uzun yıllar bir “tek parti” diktasıyla yönetildi.

Bu cümlelere itirazı olan var mı?

Atatürk ve İsmet Paşa “diktatör değildi” diyen varsa, nasıl diktatör olmadıklarını anlatsınlar bir dinleyelim.

Cumhuriyet, ceza yasasının önemli bir kısmını “faşist” İtalya’nın yasalarından aldı.

“Almadı” diye varsa, onlar da yasa maddelerini göstererek tezlerini kanıtlasınlar.

Atatürk de, İsmet Paşa da “muhalefete” izin vermedi.

Sadece muhalefetin “örgütlenmesine” değil, “muhalif fikirlerin” söylenmesine bile imkân tanımadılar.

Bu “toplumun sınıflardan” oluştuğunu söylemek bile yasaktı.

Onlardan sonra gelenler de bu faşist anlayışı sürdürdüler.

“Demokrasi” olduğu iddia edilen dönemde de faşizm sürdü.

“Sınıf” sözcüğünü yazdığı için mahkûm olan yazarlar yaşadı bu ülkede.

“Solcu” olduğu için yazarlar öldürüldü.

Sadece “azınlıklara” değil, kendilerine benzemeyen Türklere de zulmettiler.

Liberal Cavit Bey’i astılar, Komünist Mustafa Suphi’yi boğdurdular.

Var mı bunlara itiraz eden?

Baykal ya da Bahçeli, “hayır, böyle şeyler olmadı” mı diyor?

Faşizm bu ülkede hiç bitmedi.

Bunları konuşursak, gerçekleri görürsek belki bitecek.

Bırakın devlet gerçeklerden korksun, siz niye gerçeklerden korkuyorsunuz?

Çok mu seviyorsunuz bu faşizmi, bu yalanları, bu sahtekârlıkları?

Bu faşizmin kurbanı sizsiniz, neden zaliminize böyle tapınıyorsunuz?

Tayyip Erdoğan’ın beklenmedik zamanlarda ortaya çıkan “nutukları” sonunda Türkiye’de tartışma başlıyor:
-Çok doğru söyledi!
Ardından ikinci görüş de kendiliğinden ortaya çıkıyor:
-Doğru ama ne kadar gerçek?
Erdoğan “konjonktürel bir lider” olduğunu siyasi hayatının her aşamasında gösteriyor.
Kendi pozisyonuna bakıyor, bu durumdan nasıl kurtulabileceğini düşünüp hızlı biçimde karar veriyor. Hiç düşünmeden de konuşuyor:
-Azınlıkları kovduk!
Sadece ülkede yaşayanların değil, Türkiye ile ilgilenen bütün uluslararası çevrelerinde ağızları bir karış açık kalıyor:
-Erdoğan büyük bir özeleştiri yaptı! Başbakan bu kadarla kalsa yine iyi, daha da ileri gidebiliyor:
-Faşizan tutumlardı bunlar…
Oh, Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı neler söylüyor? Eskiden bu tür konuşmalar ve makaleler doğrudan savcıların ilgi alanına girerdi. Şimdi Erdoğan sayesinde politik gündem maddesi haline geliyor. Herkes fikrini söyleyebiliyor. Bu yüzden de ceza davası açılmıyor. Bu gelişme iyi değil mi? Ne yazık ki “iyi” diyemiyoruz. Çünkü hem Tayyip Erdoğan hem de partisi AKP demokrasi, insan hakları ve evrensel hukuk konusunda samimi ve içten olamıyorlar.
AKP kendisinin içinde bulunduğu bir mağduriyet zinciri varsa bunun kırılması için aslanlar gibi mücadele ediyor. O zincirin içinde bulunan ‘ötekilerle’ ittifak kuruyor. Kendisini kurtardıktan sonra artık bir daha dönüp bakmıyor.
Bu kadarla kalsa yine iyi…
Toplumun kendisinden olmayan kesimine yeni mağduriyetler takdim etmek için hiçbir fırsatı kaçırmıyor.
O yüzden de önemli konularda Erdoğan güzel konuşuyor.
Ama sadece konuşuyor… O kadar!
Azınlıklar konusunda da eleştirdiklerinin çok uzağında durmuyorlar. Tek farkları “özeleştiriyi” bulamaç hale getirmelerinde…
Çünkü demokrasiyi hiç sevmiyorlar ve bir türlü içlerine sindiremiyorlar!

Nazım ALPMAN

Atatürk ün Cumhuriyet i kurduğu dönemde memleketin ne kadar karışık vaziyette olduğunu bilmeyen yoktur herhalde. Ahmet Altan Atatürk e "diktatör" demiş. Ne yapsaydı Atatürk; düşman işgalindeyken parti kurup silah zoruyla diğer cemiyetlerdeki önderlere de parti kurdurup memlekette seçim mi yapılsaydı? Daha doğrusu 1.Dünya savaşı sırasında Türkiye Cumhuriyeti diye bir kavram ve olanak mı vardı ki seçim yapılsın da seçimi kazanan parti ülkeyi kurtarsın, düşmanı temizlesin! Ne kadar basit, ucuz ve mantıksız düşünmüş Ahmet Altan. Türkiye Cumhuriyet i zamanı gelince çok partili yönetime geçmesini bilmiştir ve buna zemin hazırlayan da Mustafa Kemal in kendisidir. Bir daha soruyorum; ne yapsaydı? Yazıda "zalim" diye bahsedilen kişi olmasaydı; yönetim İstanbul hükümetinde kalsa ve Sevr antlaşması uygulamaya konsaydı şu an belki de Ahmet Altan babasının kim olduğunu bile bilmeyecekti! Bu vatanın geçmişi ile Musollini nin İtalyası veya Hitler in Almanyasının geçmişi bir değil. Faşizmin esiri diğer iki ülke zaten varlığını koruyorlardı ancak Türkiye Cumhuriyeti yoktan var oldu, yeniden doğdu. Bu doğuş sürecinde de bazı yaptırımların olması mecburdu. O dönem hakkında konuşuluyorsa o dönemin şartları göz önünde bulundurularak değerlendirilmeli. Erdoğan ın sözleri ve ona müteakip Ahmet Altan ın yazısı bana bir deyimi hatırlattı;

"İmam böyle yaparsa cemaat neler yapmaz."

Diline sağlık Sevginetix, iyi hoş güzel yazmışsın da... Bu ülkeye çok partili yaşam ultra lüks. 1946 denemesinden itibaren, 1950’lerle geçilen şu çok partili dönemde biz bunun bile cıvığını çıkardık toplum olarak. Ahmet Altan bu kadar düz mantık nasıl bakabiliyor Atatürk ve İsmet İnönü’ye? Hepsini geçtim, tarihi olayları bulunduğu zamanın koşullarına göre yargılarsın. Tarihi yönlendiren bu insanlara diktatör denilmesi için içerisinde bulunulan zamanın koşulları göz önüne alınılmalıydı, ki bunu yazar da çok iyi biliyor. Fakat bunun bilincinde olmasına rağmen Ahmet Altan’ın bunları yazarken art niyet aradığını düşünmüyorum, ama kanaatimce günlük kotasını doldurmak maksadıyla bu yazıyı yazıp polemik yaratmaya çalışmış. Gündem yaratmak zor olmasa gerek Ahmet Altan için...

ilginç olanı 

1_) 1945 li yıllara kadar faşist ülkelerin anayasalarından alınan maddelerle yönetilmiş olmak!

2_)  tüm bu gerçekleri yokmuş gibi kabul eden bir muhalefetimizin var oluşu!!

Arkadaşım,

sivil dernek, muhalefet dediğin bu gün tarih kitaplarında bile sözü edilen zararlı cemiyet ve kuruluşlardır. o dönemlerde, savaşların olduğu sırada, doğuş sırasında rumların veya bilmemkimlerin bölücü veya yıpratıcı her ne olursa olsun bu tip cemiyetlere izin vererek niye kargaşaya zemin hazırlansın ki.

hııı neden oraya gittiler buraya gittiler bize uyarladılar diyosun, senin gibilerin anlıyacağı dilden anlatıcam bunu.

yeni bir devletin veya kurulmaya çalışılan bir devletin yönetimi milliyetci olmalıki dış yatırımlar yaptırımlar, devlet içindeki salak insanların ayaklanmaları olmasın. neden mi bunlar olursa devlet çöker, kurulamaz yada bu günki gibi başındakiler devleti satar....

şimdi gelelim o senin anlıyacağın kısıma.

tekerleğin icadına git, adamlar kayayı yuvarlıyor sonrasında da tekerleği buluyolar, çook ççok çooook sonrada bu gün ki lastik tekerlekler çıkıyo piyasaya.

yanlışım varsa düzelt.

ee be canım benim, biz taaa en baştan  taş ham maddeli lastiği bulmayımı deneseydik bu günki kullandığımız petrol hammaddeli lastiğe bulmak için....

solduğunuz havaya yazık....