fiogf49gjkf0d Papa nın, Peygamberimiz ve İslamiyet le ilgili tartışma başlatan sözleri, diyalog çabalarını etkiler mi? Bundan sonra ne olur?
Bilindiği gibi Papa 16. Benedict, Almanya da Regensburg Üniversitesi nde 12 Eylül Salı günü yaptığı konuşmada, 14. yüzyılda yaşamış olan Bizans İmparatoru 2. Manuel Paleologos tan alıntı yaparak Müslümanları gerçekten rencide edecek sözler söyledi. Kendisine yönelik tepkiler artınca da üzgün olduğunu ve aktardıklarının kendi görüşü olmadığını açıklamak zorunda kaldı.
Küresel terörün tehdidi altındaki bir dünyada önemli bir dinî makamda bulunan bir zatın durduk yerde böyle bir çıkış yapmasının makul ve tatmin edici bir izahı olamaz. Zırva tevil götürmez diye çok güzel bir söz var. Papa nın üslûbu, oturduğu makamda taşıdığı sorumlulukla da asla bağdaşmıyor.
Hele 700 yıl önce yaşamış bir Bizans imparatorunun ifadelerine sığınması, makamın ciddiyetine hiç yakışmıyor. Papa nın sözleri, diyalog çabalarında, Vatikan ın samimiyetini sorgulatır hale getirmiştir. Çok da iyi olmuştur. İki sebepten dolayı. Birincisi, samimi diyalog çabalarını Vatikan ın bilmem kaçıncı konsül kararlarına bağlayanların iftira ve karalamalarını boşa çıkarmıştır. Demek, diyalog aslında Vatikan ın işi değilmiş. İkincisi, dindarlar arasındaki diyaloğun önemi bir daha anlaşılmıştır. ( Dinlerarası diyalog terimi ile kastedilen; farklı din mensupları arasındaki diyalogdur. Hani galat-ı meşhur deniyor ya. Söylene söylene doğrunun yerini alan yanlış ifade. Tıpkı liselerarası bilgi yarışması dendiğinde lise binalarının değil, içindeki öğrencilerin yarışının anlaşıldığı gibi.) Diyalogdan kasıt; iyilik ve adalet üzerinde/zemininde bir arada yaşamanın mümkün olduğunu göstermek, ispat etmektir.
Kurumlar arasında, devletler arasında diyalog olmaz. İşbirliği olur, siyaset olur, çıkar ilişkisi olur. Bugün başka olur, yarın başka olur. Diyalog, insanlar arasında olur. Hatta artık, dinlerarası diyalog demede ısrarcı da olmamak gerekir. Sayın Fethullah Gülen -ki en ciddi ve muhtevalı diyalog gayretlerinin mimarı odur- daha güzel bir ifade teklif ediyor: "Ortak insanî değerlerde buluşma". İlla da bir şey denecekse kültürlerarası diyalog tabirini tercih edebiliriz.
Papa ya kızıp diyaloğu bozamayız. Çünkü diyalog bizim inancımızın gereğidir. Sözü yine, bir insanlık projesinin mimarına bırakalım:
"Diyalog ve hoşgörü duygusu bizim dinimizden kaynaklanıyor ve kültürümüzün temelinde var. Evet, bizim idaremiz altında cami-kilise-havra bir aradaydı ve herkes problemsiz yaşıyordu. Gönüllüler hareketinin diyalog ve hoşgörü anlayışı, kendi inanç ve değerlerimizi çağımızın üslûbuna uygun olarak -çünkü her çağın bir anlatım tarzı ve üslûbu vardır- ifade etmeye yönelik olmalıdır. Kendini anlatmak isteyenlerin başkalarını da dinleme zarureti vardır ve bu asla başka manalara çekilmemelidir. Bugün terörle, canlı bombalarla duyguları baskı altına alınarak robotlaştırılmış insanlarla karartılan İslam ın çehresini, diyalog vasıtasıyla, yeniden ve kendi güzelliğine yakışır bir tarzda anlatma süreci başlamıştır, dolayısıyla bu süreç devam edecektir. Vatikan da, ya da başka yerde yürütülen diyalog faaliyetlerinin de bizim diyalog hareketimizle bir alâkası yoktur, olamaz da. Bizlerin, bir başkasının dümen suyunda olması söz konusu değildir. Bizim diyalog ve hoşgörü hareketimiz tamamen Türk milletine aittir ve Türkiye orijinlidir. Diyalogdan korkmak gerekiyorsa, başkaları korksun." (Mehmet Gündem, Fethullah Gülen le 11 Gün, Alfa Yayınları.) Yarınlar adına, insanlığın evrensel barışı adına sevgiyle, hoşgörüyle ve diyalogla ilerlemeye devam diyoruz. |
fiogf49gjkf0d Bilindiği gibi bazı mübarek ay, gün ve gecelere ait bir kısım faziletlerden bahsedilmiştir. Mesela, Kur ân ın ifadesiyle, Kadir Gecesi ni ihya eden bir insan, bin ayı ihya etmiş gibi sevap alır.
Yine Efendimiz in (sallallâhu aleyhi ve sellem) ifadesiyle, vatanı korumak gayesiyle bir saat nöbet tutan insan, bir sene ibadet yapmış gibi sevap kazanır; keza bir saat tefekkür eden insan, bir sene ibadet yapmış gibi olur... Demek bu türlü az ve dar bir zaman dilimi içinde, yine hayatî önem taşıyan bir mekânda bir insanın yapacağı bazı hususi, cüzî, zıllî şeyler, cüz iyetten çıkıp külliyet kesbediyor, zılliyetten çıkıp asliyete inkılâp ediyor ve Cenab-ı Hakk ın katında aslı eda edilmiş gibi kabul ediliyor.
Bir insan, Ramazan-ı şerifi, gecelerini kıyamla, gündüzlerini de oruçla geçirirse, onun için Kadir Gecesi nde vaat edilen İlahi lütuflar bahis mevzuu olabilir. Dolayısıyla bütün bir seneyi câmî bir mümin olarak geçirir ve böyle bir insanın sakatatı olmaz. Bu da, o insan için bir sâlih (doğurgan) dairenin teşekkül etmesi demektir ki, böyle bir durumda her hayır, başka bir hayrı doğurur ve derken o insan için bir hayırlar dairesi teşekkül eder.
Evet, bir insan gecesiyle gündüzüyle bir Ramazan-ı şerifi ihya etmekle, bütün sene hayırlara açık olabilir ve hep hayır yollarında dolaşabilir. Tabii böyle potansiyel bir lütf-i İlâhi herkes için söz konusudur. Ramazan-ı şerifi tastamam ihya eden bir insan için Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem), "Kim inanarak ve aynı zamanda sevabını da Allah tan bekleyerek oruç tutarsa, işlediği bütün günahları Allah (celle celâluhu) affeder." buyurur. Demek bu türlü mübarek ibadetlerde insanın niyeti, hulûsu, yakîn mülahazası çok önemli ki, bunların derinliğine göre Allah (celle celâluhu), bazen bire on, bazen yüz ve bazen de milyon veriyor. Tabii böyle bir sevap katlaması, o insanın ömrünün bütün senelerinde yapacağı ibadetin sevabını aşar.
Bunu küçük bir misalle anlatmak gerekirse, diyelim ki Ramazan-ı şerifte Kadir Gecesi ni yakaladınız. Bu, bin ay hesabına göre seksen sene yapar. Buna göre, o insan sanki seksen sene yaşamış gibi sevap kazanır; başka bir ifadeyle, bin ay namaz kılmış, bin ay oruç tutmuş gibi olur. Bu ise, bir insanın ömrünü aşkın bir şeydir; zira ümmet-i Muhammed in en uzun yaşayanları bile seksen yaşını biraz aşkın yaşamışlardır/yaşıyorlar.
Ramazan da yapılan ibadetlere riya ve süm a giremez
Yine bu öyle bin ay ve öyle seksen sene ki, içinde riya yok, süm a yok.. mesela siz namaz kılar, rükûa gidersiniz ama içinizden, "çevredeki insanlar da gördü, iyi bir rükû çıkardım" diye geçirseniz; yine secdeye gider, Cenab-ı Hakk ın, Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) in secdesini tarif ederken "Secde edenler arasında kıvrım kıvrım halini Allah görüyor.." (Şuara Sûresi, 26/219) ifadesinde olduğu gibi, kıvrım kıvrım bir secde eda edersiniz; ama aklınızın köşesinden, ‘nasıl secde edilirmiş insanlar bir görsün diye geçirseniz, sizin bu düşünceniz o secdeyi de, rükûu da ve onların önündeki şeyleri de alır götürür. Bu ibadetinizden elinizde sadece yatıp kalkmanız ve bir de yorgunluğunuz kâr olarak kalır. Ama Kadir Gecesi nde kazandığınız şey, öyle bir netice verir ki, gecenin bir ânında ve kimsenin olmadığı bir ortamda yaptığınız ibadet ü taati riya, süm a fırtınaları alıp götürmez. Yine onun içinde başka günahlar da yoktur; mesela harama bakmamış, yalan söylememiş, din-i mübîn-i İslam ın esaslarına aykırı hareket etmemişsinizdir.
Bir ehl-i tahkikten bu geceyle ilgili şöyle bir değerlendirme duymuştum; bu zat derdi ki, mesela birinin malını yemişsiniz, birine sövmüşsünüz ya da birinin gıybetini etmiş, çekiştirmişsiniz. Bütün bunların karşılığını ötede sizin sevabınızdan alır, ona verirler. Ancak bu verilecek şeyler, sizin yaptığınız şeylerden verilir; fazlî olan, yani Allah ın (celle celâluhu) size fazlından verdiği şeylerden verilmez. O halde, eğer Cenab-ı Hak bir gecede size seksen senelik bir ecir vermişse, seksen bin adama borcunuz da olsa, eğer sizin sadece o geceniz varsa, o geceniz alınıp onlara taksim edilir; ama Allah ın fazlî surette size verdiği şey, seksen seneye muâdil olarak bitevî size kalır...
İşte Ramazan ayı, böylesine hayırlara, hasenata açık ve aynı zamanda önemli hayırlar doğuran bir aydır. Ancak hususiyle Kur ân hizmetkârlarının, Ramazan ı da, başka zamanları da ayrı bir önem arz etmektedir. Çünkü günümüzde hiç kimsenin yapamayacağı her mevsime ait işleri, Allah (celle celâluhu) bu hizmet insanlarına yaptırıyor. Böylece onlar, sadece Ramazan ayını değil, adeta bütün ömürlerini mücahede ruhu ile bir dantelâ gibi örüyorlar. İşte bu durum, münhasıran bir Ramazan ı ihya etmeyi, onu değerlendirmeyi ve Ramazan ın değerlendirilmesiyle çok engin, çok geniş hayırlara açılma işini çok çok aşar. Çünkü bu insanlar, göz doldurucu ve çok çalımlı işler yapıyor ve belki şu anda gerçek değeriyle değerlendiremeyeceğimiz şekilde bir tarih yazıyorlar. Bu açıdan da eğer bir Ramazan ayı ihlâslı bir insana seksen senelik ömür kazandırıyorsa, her halde onlarınkini hesap etmek mümkün olmayacaktır. |
