ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

 KİMİ SEVSEM SENSİN

her şeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı zaman deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor
* * *
kimi sevsem sensin / senden ibaret
hepsini senin adınla çağırıyorum
arkamdan şımarık gülüşüyorlar
getirdikleri yağmur / sende unuttuğum
hani o sımsıcak iri çekirdekli
senin gibi vahşi öpüşüyorlar
kimi sevsem sensin / hayret
in misin cin misin bebeğimisin

ATTİLA İLHAN

 BENİ ZORLA ŞAİR YAPTILAR

Güldüm ağlattılar!
Sevdim aldattılar!
Sarıldım Bıraktılar!
Sağolsun dostlar, sevenler, sevilenler
Beni zorla şair yaptılar...

 AHMET SELÇUK İLKAN

 BİR AYRILIŞ HİKAYESİ (19109 Hit)

Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...

NAZIM HİKMET

ANMAK UNUTMAK
İki tür nokta var
Biri önüne ve ardına bakar,
Biri ardına bakmaz,
Ardını noktalar.

•  SEVEBİLME İHTİMALİ (70657 Hit)
  
  Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
  Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...
  Ben seninle bir gün Veyselkarani de haşlama yeme ihtimalini sevdim.
  İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
  Ankara da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
  özlemeye başladım herkesi...
  Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi hasretleri özlemeye başladım sonra..
  Bizim Kemalettin Tuğcu larımız vardı...
  Bir de camların buğusuna yazı yazma imkanı...
  Yumurta kokan arkadaşlarla paylaşılan kahverengi sıralarda,
  solculuk oynamaya başladık..
  Ben doktor oluyordum sen hemşire, geri kalanlar kontrgerilla...
  Kırmızı boyalarla umut ikliminde harfler yazılıyordu pütürlü duvarlara ve
  Türk Dil Kurumu na inat bir Türkçeyle...
  Ağbilerimizden öğrendik, S harfinden orak çekiç figürleri türetmeyi..
  Ankara ya usul usul karbonmonoksit yağıyordu.
  Ve kapalı mekanlarda sevişmeyi öneriyordu haber bültenleri.
  Oysa Ankara da hiç sevişmedim ben.
  Disiplin kurulunda tartışılan aşkım olmadı benim..
  Sınıfça gidilen pikniklerde kıçımıza batan platonik dikenleri saymazsak..
  Ankara ya usul usul kurşun yağıyordu..
  Ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri.
  Oysa hiç kurşun yaram olmadı benim
  Ve hiç bir mahkeme tutanağında geçmedi adım
  Çatışmaların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
  Sana şiirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde, ama sen yoktun
  Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni teneffüs saatlerinde
  Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu
  Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi ne gelebilme ihtimalini seviyordum.
  
  Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.
  
  Yaz sıcağı toprağa çekiyor da tenimin çatlamaya hazır gevrekliğini
  Sonra otobüs oluyordum, kırık yarık yolların çare bilmez sürgünü
  Ne yana baksam dağ ve deniz sanıyordum
  Muş ovasının yalancı maviliğini
  Otobüs oluyordum bir süre
  Yanımızdan geçen kara trenlerle yarışıyordum, yanağım otobüs camının garantisinde
  Otobüs oluyordum
  Bir ülkeden bir iç ülkeye
  Çocukluğuma yaklaştıkça büyüyordum.
  Zap suyunun sesini başına koyuyordum şarkılarımın listesinin
  Korkuyordum
  Sonra iniyordum otobüsten
  Çarşıdan bizim eve giden, ömrümün en uzun,
  ömrümün en kısa, ömrümün en çocuk,
  ömrümün en ihtiyar yolunu koşuyordum.
  Çünkü sonunda annem oluyordum, babam kokuyordum sonunda..
  Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
  Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
  Ben seninle bir gün Van daki bir kahvaltı salonunda
  Ben seninle sadece bilmek zorunda kalanların bildiği
  bir yol üstü lokantasında
  Ben seninle, Ağrı dağına mistik ve demli bir çay kıvamında bakan
  Doğubeyazıt ın herhangi bir toprak damında
  Ben seninle herhangi bir insan elinin
  terli coğrafyasında olma ihtimalini sevdim
  
  Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim!
•        Yılmaz ERDOĞAN
  
  

 BABA BANA BAĞIRMA (2884 Hit)

yol ıslanmasın diye
şemsiye açanlara...


baba bana bağırma
bülbülleri kaçırdın ormanlarımdan
kulaklarımın kapılarını havalara uçurdun
kapılar baba kapılar pencereleri alıp gittiler
tenorlar kaçtı ses tellerinden
çevreye saçıldı yavru diktatörler
seni ne sopranolar istedi de vermedik baba
baba bana bağırma
bayrak direklerine konan kartalları anlat
uzun uzadıya
nasıl da göremediler avcıları
o keskin gözleriyle vah hah ha
şans yıldızlara özgü bir yalan baba
yıldızlara tükürüp tükürüp onları gezegen yaptınız
savaşan halklar taktınız dünyanın boynuna

yalanları yazdım defterime hiç unutmadım
radyasyonu radyo istasyonu sanan Bakanları
çiğleri, Meclis tavanını çiğ köftelerle çiğneyen
doğum sonrası acılarını cüce ülkeler doğuran kadınların

hiç unutmadım
sakallarını yüzlerinde
yüzlerini sakallarında unutan adamları
ve ısırgan tarlalarındaki parçalarını
Uğur Mumcu yu biz yapan bombanın

hiç unutmadım
uzak yakın tüm tuzakları baba
yolun ezdiği oyuncak bir kamyonsun sen
bir gam ağacısın
kar yüküne dayanamayıp kırılan
ilkbaharı gerzeklere ödünç verdin
geri getirmediler
güneşin başına gelenleri
biz ilkbaharsız nasıl anlarız baba


baba bana bağırma
bir kulağımdan giriyor sözlerin
öbür kulağımı tıkıyor
Buenos Aires te olsaydım diyorum içimden
Eva nın peronunda
karanlıktan kuşlar çalan bir tren
bir bıçak kaçağı
tangonun bacaklarını havaya kaldırdığı kentte
ama iyi ki buradayım, burada hiçbir şeyi unutmadan
burada
bilginin bilgisizlikten daha çok acı verdiği yerde
burada, tam karşında
hapisanelerde hintyağı gibi bir şeydi zaman
hastanelerde pıhtılaşmış kan gemisi gibi
yol alırdı saatler
karılarının namuslarını dillerinde saklayan
adamlar vardı bir taraflarda
televizyon kanallarında yitirilen çocuklar
gökyüzüne düşmemek için denize yapışan balıklar
ve depolara indirilen Lenin heykelleri vardı
Sovyet Rusya da
kafandaki duvarları
niye cebine koymuyorsun sen baba


baba bana bağırma
farkında değilsin
arkasını ezilenlerin yaladığı
bir posta puludur dünya
bir karadelik yutana kadar uzayda bizi
asansör boşluğuna itilen bir kedisin sen
söylemenin tam sırası
ülkeyi bu duruma senin oy verdiğin
partiler getirdi baba
ama ben buradayım, burada hiçbir şeyi unutmadan
bir yaşamlık kaygı duruşundayım
yakın tarihimiz için


baba bana bağırma
bacağından vurulursa bir şiir
nereye kadar gidebilir
bana bağırma baba
kendine bağır
yoksa her şey bitebilir

Akgün akova