Hicbir duygumu ertelemedim ben. Yasayacagım hicbir seyi sonraya bırakmadım. Sonra diye bir seyin olmadıgını biliyorum cünkü. Hep yarına dair hayaller kurmak, gelmesi mümkün olmayacak zamanları beklemek benim isim degil. Aşkın anahtarı cesaret degil mi? Cesur olmak gerekmez mi bir sevdayı yasamak, büyütmek icin?
Bu kentin sokaklarında el ele dolasabilirdik. Girmedigimiz sokak kalmazdı. Bakıslara aldırmadan sokagın ortasında sarılıp öpebilirdim seni. Paylastıgımız her an beynimize bir daha cıkmamak üzere kazınırdı. Özlerdik birbirimizi delicesine. Bir saati yalnız gecirsek, bir sonraki saati iki saatlik yasardık. Peki biz ne yaptık. Askı bir bekleyisin sırtına yükleyip ona sadece uzaktan bakmakla yetindik. Her an askı yaşamak varken, her gün birbirimizi yeniden kesfetmek varken, bu yolda birer kaşif olmak varken sürgünleri yasamaya mahkum ettik birbirimizi... İste bitti;Vazgectim Senden…

Ben biz olmaktan vazgeçtim sevgili.Ve son kez ELVEDA..