ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Karartılardan oluşan çiçek tarlasıydı yalnızlık.
Geceleri,özlemlerin üzerine çekmiştim peçesini dört duvarın.
Sis ardında kalan dağlar gibi belirsizdi sevdalar.
Açtığım avuçlarımda, dilimden dökülen dualarıma
eşlik ederdi gözyaşlarım.
Sessiz çığlıklarım yıldızların
yanıp sönmesi kadar şatafatlı olmasa bile,
ıssız köşelerde yakaran sağır ve dilsiz duygularımla
güçsüzdüm.

Tek başıma lık acıtırdı ya canımı,
kalabalığın ortasından sıyrılıp...
yastığıma düşünce anlardım.
Kendimi sorgulamalarım başladığında
ne kadar dürüsttüm, çözemedim.
Hep duymak istediklerimizi söylesinler diye bekleriz ya
karşımızdakinin, kendime söylediğim yalanlarımın
farkındalığı kırardı güne düşen ışıklarımı.

Gülümsemelerim bile çeşit çeşitti yaşananlar karşısında, oysa
ki çocuklar gibi gülmeyi özledim.
Bir palyaço seyrederken gülmeyi...
ama hep yanağında ki yaşı görür oldum büyüdükçe.
Ağlamanın ne olduğunu !

Ziyan edilen sevdaların yıktığı güvenimi sıvadıkça,
asfaltlanıyor duygularım.
Gitgide gömüyorum derinlere.
Sevmeyi unutmuş,
Sevgilim demenin ne olduğunu bile hatırlatmayacak kadar uzaktı aşk.

Sadece dostlar vardı ve arkadaşlar.
Yalnızlığımı unutturacak ne kadar çok meşgalem olsada, değilmi
ki sarılmak istediğimde birine,
ellerimi kendime doluyorum..
bu yalnızlıktır işte.
Gözümü kapatırken hayalimde olup,
uyandığımda duvarları seyrediyorsam
arzularımın sadece hayal olarak kaldığının
ispatıdır kendime.

Çok değil, on gün önceydi en son ;
Suya aksi düşüyordu sevdamın.
Titrek yürekten sızılan yalnızlığım çakıllar arasında.
Gönül duvarımın tuğlaları tek tek dökülüyordu,
çatısı çoktan çökmüştü aşk dediğim şehvetin.
Derbeder sabahlara gözlerimi açmaktan yoruldum. Omuzumdaki
ağırlıklardan da.
Güz kucaklarken serinliğimi,
sıcaklık arardım soğuk güneşte.

Yıkadığım yağmurlar düşüyor yanağıma.
Baharın bıraktığı kokusuyla saçlarım,
aklım gibi karmakarışık.
Eflatun bir tülle kaplamaya çalışıyordum karabasanları,
şehrin arnavut kaldırımlı sokaklarında.

...Oysa şimdi...

Verdiğin güç sayesinde yıkılan bir şehir var sabahımda.
Tüketilen yalnızlık, sıcak sonbahar
ve papatya tarlasında bir gelincik
Sen ve Gözlerin .
Güvenin yıkılmayan dağ olduğunu hatırlatıyor seslenişlerin.
Kucaklıyorsun beni ve tüm dünyamı.
Artık biliyorum yalnız olmadığımı.
Ne kadar siyah kağıtları koysamda önüme,
renklendirdiğin sayfalarla yeni bir kitap okuyorsun bana. Hiç
görmediğim kadar dürüstsün,
her sözün daha da çekiyor beni .

İçimden binlerce kuşu saldım diğer yalnızlara.
Bu coşku, bu heyecan yeter bana.
Hüsran mürekkebim akmayacak bundan sonra
kalemimle kağıdım buluştuğunda.
Nefesimi tutmadan, kelimelerimi yutmadan konuşacağım.
Sadece ilişki değil, geleceğe açılan
ve ukte kalmayan bir sevdayı sunduğun için bana...
ne diyebilirim ki ;
"hosgeldin sevdam" ve hep burda kal.

Ö&F

SENİ ARIYORUM

Bu şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım
Sensizliğin köşe başındayım
Avuçlarımda kırık dökük pişmanlıklar
Avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum
Bütün umutsuzluğuma inat
Yine seni arıyorum...

Dudaklarımda bildiğin o ıslık
Sokak lambalarına sığınıyorum
Hafiften bir yağmur ağlıyor benimle
Bir deli rüzgar saçlarımda
Yalnızlıktan üşüyorum
Bulamayacağımı bile bile
Yine seni arıyorum...

Anlatacak nelerim var bir bilsen
İçimde ihtilaller kopmuş
Kendime sürgüne verdim
Mutluluğum çoktan iflas etmiş
İtiraza hakkım yok biliyorum
Beni savunmak sana düştü
Seni arıyorum...

Yarım kalmış şiirlerim gibisin
Yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda
Öylesine eksiğim sensiz
Öylesine sahipsiz
İşte bütün umutlara havlu attım gidiyorum
İçinde geç kalmışlığın çaresizliği
Çocuklar gibi ağlıyorum
Ve gel gör ki her damla gözyaşımda
Yine seni arıyorum...

Ahmet Selçuk İlkan

Ö&F

SEVGİLİNİN YAKINLIĞI
Seni düşünüyorum, güneşin ışıkları denizden aksedince
Seni düşünüyorum, ayın pırıltıları kaynaklara vurunca.
Seni düşünüyorum, uzak bir yol üstünde tozlar havalanırken,
Karanlık bir gecede, dar bir tahta köprüde bir yolcu ürperirken.
Seni düşünüyorum, boğuk uğultularla orda yükselirken dalgalar.
Kulak kesilmek için koruluktayım, sık sık her şeyin sustuğu anlar.
Uzakta olsan bile ben senin yanındayım, sende yakınımdasın.
Güneş batıyor, biraz sonra, beni ışıtacak yıldızlar ne olurdu burda
Yanımda olsaydın
Goethe

Ö&F

TEKRAR BULUŞMA

Acaba bu gerçek mi, yıldızların yıldızı
Seni tekrar kalbimin üstünde sıkıyorum!
Ah, şu ayrılık denen gece nasıl bir acı
Nasıl derin uçurum
Evet neşelerimin
Sevgili, hoş rakibi sen;
Düşününce geçmiş acıları
Ürperirim halden.
Dühü ezeliyetin, Tanrının sinesinin
Uyurken bir yerinde en kuytu ve düzgün derin
Hazırladı ilk anı
Çok yüce bir yaratma isteğiyle Tanrı
"Ol!" emrini verdi,
Bütün alem kudretle ve büyük ihtişamla
Hemen gerçekleşerek bir varlık kazanınca
Her taraftan çok derin bir ah koptu yükseldi
Etraf nura boyandı
Birbirinden ayrılıp bir yana kaçıştılar,
Vahşet ve korku dolu rüyaları içinde
Her şey can attı
İsteyerek sessiz ve ihtirassız
Uzaklara, o derin sonsuzlukta.
Her şey susmuş, sessiz ve ıssızdı etraf,
Tanrı yalnız kalmıştı ilk olarak,
Yarattığı şafağı o anda
Şafak merhamet etti çekilen ıstıraba,
Ve acı duyanlara,
Ahenkli renk oyunları gösterdi,
Daha önce birbirinden her ayrılan böylece
İmkân buldu tekrardan birbirini sevmeye.
Telaşla, acele ile birbirinin olanlar
Arayıp birbirini yeni baştan buldular
Döndüler ölçüsüz hayata tekrar
His ve duygular
İster el ele tutup, ister yakalansınlar
Yeter ki birbirinden onlar ayrılmasınlar
Bundan sonra Tanrının yaratması lüzumsuz
Onun dünyasını artık bizler de yaratırız.
Bu suretle o şafak al al kanatlarıyla
Beni sana uçurdu geldik dudak dudağa,
Ve gece gökyüzünde parlak yıldızlarıyla
Binlerce mühür vurdu, kuvvet verdi bu bağa,
Artık şu yeryüzünde böylece her ikimiz
Sevinç ve acılarda biriz ve herkese örnek olabiliriz.
Ve ikinci bir "Ol!" emri
Bir daha ayıramaz bizi.

Ö&F

DİNMEYEN AŞK

Bakmadan kara, yağmura,
Göğüs vererek rüzgâra,
Kayalar içinde ıslak,
Sisleri aşıp koşarak,
Sevmek, bıkmamak sevgiden!
Dinlenmeden, ara vermeden!
Ömrün tadını, neşesini
Taşımadansa boş yere
Ben ızdırabı, acıyı
Üstün tuttum sevinçlere,
O yakınlık duygusunu,
Gönülden gönüle akışı;
Ah bir şeye benzemez
İnsanı yaratır acı!
Nereye kaçayım, nereye?
Ormanlara mı ırağa mı?
Boşuna her şey, boşuna!
Tek sevinci var bu ömrün
Huzura varmayan neşe
Ey aşk! Her şeyin başı!

Ö&F

ÇOK SEVDİM BİR ZAMANLAR,
SEVİYORUM YİNE DE
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Ürpertili, sımsıcak tenini kadınların
Salmak serin sulara gövdemi
Düşüp gitmek ardına şiirin ve aşkın
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Varolduğumu düşünmeyi, ürpererek...
Karanlık bir odada küçük bir çocuk gibi
Yagmurdan ve yalnizliktan ürkerek
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Düşüncemi geniş ve sonsuz olanla birleştirmeyi
Hırçın ve ele geçmezce atılgan
Uysal ve usulcacık benim olan şeyi...
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Ve hep sevecegim beynim ve tenim varoldukca bu dünyada
Pırıl pırıl olanı, her zaman bir güz diriliğinde
Değişmez ve değişken olanı sonsuzca...

Kuzucum

Lekesiz,beyaz kuzum,
Kıvırcık kıvırcık tüylerin.
İri kara gözlerin...

Otlarda gezersin.
Kelebeklerle gidersin.
Yaz gelince,
Kırlarda gidersin.

Pamuk gibi tüylerin,
Yazın parlar,
Sen her şeyden güzelsin...

NOT : BU ŞİİR MYSTORIOUSS A İTHAF EDİLMİŞTİR...!

bir aşkımız var bizim
eskimez düşler konağında
bir de sevdiğimiz çıkmazda
durmadan cüzdanını kaybediyor
sızlanıyor sonra
ben yazıyorum / sen düşünüyorsun
konuşmasam susuyorsun
aşka susmak bu biliyorum
susarak susamak

aldırma!
eskiciye bıraktım mı hiç hayatı
“benim olan benimdir” kuralımı hatırla
“aşkın mülkiyeti olur muymuş” deme sakın
alfaben methiye ise deliliğe
yakışır her şey
her şeye

üşütür ağlatır aşk bıçağın ucunda
bacakları titrek acemi tay olur
çulsuz bedeviden beter eder adamı
çöllerde susuz koşturur
takma sen kafanı günlük dertlere
daralıyor zaman
“benimsin” diye çağlayan sesimi dinle
ben ölmeden önce

-bak ne güzel söylüyor kadın:

“o senin neyin olur derlerse
gözüm olur / yaşım olur diyeceğim”

kah ihya eder bu acayip illet
güldürür ak düşmemiş gönül telini
tersyüz eder ruhunu insanın
kah fikirsiz kılar
tutuşturur bedenini

-sesleniyor kadın yine:

“o senin neyin olur derlerse
gülüm olur / balım olur diyeceğim”

aşkımız var bizim
baldan öte
yazım
kışım
güneşim
kalbimin inceden hay dediği

hay sevdiğim
hay hay! ...

Ö&F

Evvelim sen oldun,Ahirim sensin...

zamanı gelmişti...
her şeyden arınmış,gök yüzüne; onun yüzü suyu hürmetine yaşanan günler başlamıştı...
herkes in deyimiyle yalnız dım...
yürüyordum alabildiğine uzanan yollara...
adımbaşı cinayet bir yokluğun izlerini sürüyordum
rüzgar yelkovanla inatlaşadursun
adın cebimde akreple bir
aruz kaçağı dizelerde gizlenir...

hüzündür eylül
yüzündür hatırlatan yalanı
ve yılan dolan sözlerde gizlidir türküsü bu sevdanın
canını zülfün teline bağlayan lar bilir...

kar yağıyordu
bir haziran gecesi,
radyoda neşet ertaş ın sesi
evvelim sen oldun
ahirim sensin di özeti
bunca yılın
ve yaşanması muhtemel anlar toplamının...

izdüşümsel paydalardan oluşur hayaller
ve paydan uzaklaştıkça hayalleşir gerçekler
bu kadar basittir aslında denklem
bu kadar basit bir kesir...

göz yaşım sen oldun
zehirim sensin...
evvelim sen oldun
ahirim sensin...

Ö&F