ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

smthHOT benden çok yaşıycaksın  Vallahi bıktım hele şu son habire düşme olaylarından dolayı yok muhabbete gir olmadı havuzluya  gir ordan bekle ki odalar açılsın sonra plaja gir Bende direkt plaja giriş istiyorum...Üvey evlatmıyız biz...Bizde chatcity user ıyız, biz de üniversite tahsilliyiz ( Çok Burhan gördüm canım kendimi )

Bende ilgilerinize arz ederim

        Şuna bile razıyım yaniii

" Hayatınızın en güzel yerinden bir anı" deseler acı bir çocukluk geçirmişsenizde o yıllardan bir anı hatırlar ve tebessüm edersiniz...

Ağladığım bir anı anımsıyorumda sonrasında burnumdan akan sümüğü silecek birşey bulamayınca kazağımın koluna sürüşümü :D ...Ne güzel parıltılı bir yol oluyordu ...Evet kötü birşey, pis birşey ama aklımda kalan bu neyapabilirim " Ne güzel parıltılı bir yol oluyor "

Arkadaşlar, dondurma, bisiklete binme ... Hayatımızın tek eldevarı değilmidir çocukluk biryerlere ekleyip koyamadığımız ....

JELİN Selina

MIZIKMIYORUM

İstanbul da doğdum ben tıpkı ailemin diğer fertleri gibi..Köyüm yok benim tarlasında doyasıya koşabileceğim, sıkıldığımda ulaşacağım emmigillerim veya küçükten kalma köy anılarım yok benim...Mis gibidir köyümün havası, hele tereyağı, offf bir görsen bir salça serilir yaz dedin mi damlara, başka olur bizim oraların düğünü ....Böyle cümleler yok benim lugatımda dedimya köyüm yok .İlk öğrendiğim bu oldu İstanbulluysan köyün yok...Her yaz tatili sonunda insanlar köyleri ile ilgili kompozisyonlar yazarken ben gittiğimiz tatil beldelerini yazardım içten içe otlu peynir kokusu nasıldır acaba diye düşünmeden edemeden....

Düşündüm geçen gün kalamışta Kaçıncı nesil olduğunu bilmediğim martıları seyrederken çocukluğumun şehrinde benim gördüklerimi tattıklarımı tadanlar varmıdır diye...

Bu koca şehir hüzün barındırır yollarında, havasında, suyunda...Herkes bir yerlerden gelmiş kimi annesini kimi sevdiğini kimi evlatlarından kopmuş bu şehre karışmış...Bastırmış tüm acılarını eklenenleri atlatmaya çalışırken yaşlanmış .....

Beylerbeyinde geceleri evimizin camından karanlık karşı kıyıya bakardık ....Işıkları yakmazdık boğaz köprüsünün inci gibi dizilmiş aydınlatmaları bazı akşamlar annemin yanaklarından süzülen gözyaşlarını görmeme sebep olurdu ...Köprüden geçen arabaların arasında sayıları saya saya bitirirdim...

Çocukluğumun hüzünleri kaldı köprünün aydınlattığı gecelerde ....Boğazın kokusu martıların kahkahalarında....

Hayata başka yerden bakmayı dene... Dinlenme sayfiye yerleriydi Adalar ....Rum, Türk, Ermeni,Yahudi ve kimi zaman Arap komşularımızla tuttuğumuz dileklerdi yaşantılarımız...Hiç canımız yanmadı hiç kırılmadık kırmadık...Yüzmeye ilk adımlar boğazda atıldıysa şovlarımız ada sahillerinde yapıldı...Anakaradan her yaz selam gitti Ada martılarına

Herzaman birşeylerden korkar küçüksen eğer kocaman kalbin...Tıpkı denizde giden kocaman vapurlar gibi...Geldik mi, geldik mi diye başının eti yenir yanında kim varsa oyalanmak için oturulan koltukların yanında tam pencerenin altında duvara monte bir kapak görürsün açarsın kapağı. Tanrım ne güzel içi gri tozlarla dolu derken HÜFFFFFFF edi verirsin derken gözlerinin kökünde dayanılmaz bir acı ile babanım elini görürsün yüzünü yıkarken...Vapurda küllüklere üflemedinse eğer başka ne anın kalırki vapurun en arkasından martılara simit dahi atmamışsan eğer...

İstanbulu görmemişsin sen kocaman parke taşlarıyla dolu Arnavut kaldırımlarında adımlarını dolaştırmadıysan...Aşklara başlamamış, terkedilişlerini ağaçlara ve kuşlara ağlamamışsan...Ufak tefek şirin meyhanelerinde demlenmediysen..Lodosa karışmış soğuğunda karlarda Beyoğlunda İstiklal Caddesinde yapayalnız dolanırken "Neden ben " sorularını kendine sorduğunda soğuğun yaladığı yanaklarına gözyaşlarını özgürce düşürmemişsen

İstanbulu görmemişsin sen eğer sıkıştırılmış enerjiler yumağında bir bayrak gibi dalgalandırmamışsan kalbinin yakarışlarını....Kendine mutluluk köşeleri, hüzün köşeleri, yaşam köşeleri edinmemişsen bu koca şehirde ...Mezarlarındaki bu şehrin halk mimarlarına dualarını göndermemişsen ve gökyüzüne bakıp bir martıyla gözgöze gelmemişsen .... Gece, akan nehirler gibi savrulan ışık yollarında ıslığını çalıp SEVİYORUM dememişsen....

JELİN Selina

Annem çağırdı geçen gün eskilerden birşeyler toparlamış sen bak içinden alacakların varsa al yoksa kızım verelim dedi kalmasın... Aslında şöyle bir bakınca dokununca ozamanlara götürecek eşyalar küçük gümüş büfe süsleri, benim 1. sınıf abaküsüm, bazı kutular ahçap kimi zaman annem takılarını koyardı içine, sararmış bazı işlemeler ve çok sayıda kitap birde birde benim içinde küçük dünyalar biriktirdiğim kumbaram :D

Hayat çek ellerini üzerimden, kalbim yağmalandı toparlanıcam benden uzak dur biraz....En yüksekteki güzel çiçeğe dokanamadan sürüldüm saklı bahçeden... Bir kez daha hissettim yetimliğimi öksüzlüğümü....İşim çok hayat blok blok taşları devrildi duvarlarımın azıcık ışık gelsin dedim yıkıp geçtiler ne kıymet bildiler ne de anlamak istediler ....Hayat dur çok işim var teker teker tuğlaları koyup duvarımı örücem ellerimi kanatıcam canımı yakıcam ama hissetmiyeceğim...Çünkü daha ağır acıyla insan hafif olanları hissetmiyor...

JELİN Selina