fiogf49gjkf0d

Hala , sana dair pembe hayallerim var ,

Hala , seninle mutluluğa dair beklentilerim var ,

Kokun odam da hala duruyor ,

Ellerin vücudumdaymış gibi ,

Tenini hissedebiliyorum ,

Gözlerin gözlerimde görüyorum ...

Benim için ölümsüz kahraman gibisin ...

Hala , eve senden başka kadın girmedi ,

Hala , özel eşyaların aynı yerinde seni bekliyorlar ,

Hala , evde senin sevmediğin şeyleri yapmıyorum ...

Benim için kanatsız melek gibisin ...

Deniz gözlüm ,

Sevda çiçeğim ,

Hala ve ısrarla döneceğin anı bekliyorum ;

İlk gün ki gibi istekli ve aşkımla ....

fiogf49gjkf0d

fiogf49gjkf0d

fiogf49gjkf0d

 

Senin kalbinden sürgün oldum ilkin

Bütün sürgünlerim bir bakıma,

Bu sürgünün bir süreği

Bütün törenlerin, şölenlerin, ayinlerin dışında

Sana geldim, ayaklarına kapanmaya geldim

Af dilemeye geldim, affa layık olmasam da

UZATMA DÜNYA SÜRGÜNÜMÜ BENİM

Güneşi, bahardan koparıp

Aşkın, bu en olunmazından koparıp

Bir toz bulutu gibi savuran yüreğime

Ah! UZATMA DÜNYA SÜRGÜNÜMÜ BENİM

Nice yorulduğum, ayakkabılarımdan değil

Ayaklarımdan belli.

Lambalar eğri,

Aynalar akrep meleği

Zaman, çarpılmış atın son hayali

Ev, miras değil, mirasın hayaleti

Ey gönlümün doğurduğu,

Büyüttüğü, emzirdiği

Kuş tüyünden ve kuş sütünden

Geceler ve gündüzlerde

İnsanlığa anıt gibi yükselttiği

Sevgili,

En sevgili...

Ey sevgili...

UZATMA DÜNYA SÜRGÜNÜMÜ BENİM...

Bütün şiirlerde söylediğim sensin

Suna dedimse sen, Leyla dedimse sensin

Seni saklamak için görüntülerden faydalandım

Salome’nin, Belkıs’ın

Boşunaydı saklamaya çalışmam, öylesine aşikarsın, bellisin

Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için

Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini

Deniz, gözlerinden alır sonsuzluğun haberini

Ey gönüllerin en yumuşağı, en derini

Sevgili,

En sevgili...

Ey sevgili...

UZATMA DÜNYA SÜRGÜNÜMÜ BENİM...

Yıllar geçti, saban olumsuz iz bıraktı toprakta,

Yıldızlara uzanıp hep seni sordum, gece yarılarında

Çatı katlarında, bodrum katlarında

Gölgelendi, gecemi aydınlatan eşsiz lamba

 Hep Kanlıca da, Emirgan da

Kandillinin kurşuni şafaklarında

Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında, yazında

Şimdi onun birden bire gelen sonbaharında

Sana geldim, ayaklarına kapanmaya geldim 

Af dilemeye geldim, affa layık olmasam da

Ey çağdaş Kudüs (Meryem)

Ey sırrını gönlünde taşıyan Mısır (Züleyha)

Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi

Sevgili,

En sevgili...

Ey sevgili...

UZATMA DÜNYA SÜRGÜNÜMÜ BENİM...

Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır?

Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır

Yoktan da vardan da öte bir Var vardır

Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır

O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır

Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır

Ne yapsalar boş, göklerden gelen bir karar vardır

Gün batsa ne olur, geceyi onaran bir mimar vardır

Yanmışsam, külümden yapılan bir hisar vardır

Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır

Sırların sırrına ermek için, sende anahtar vardır

Göğsünde, sürgününü geri çağıran bir damar vardır

Senden ümit kesmem, kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır

Sevgili,

En sevgili...

Ey sevgili...

fiogf49gjkf0d

Bir bahçede güzel beyaz bir gül varmış. Bu güle tutulan bir de bülbül.. Bülbül güle aşık, gül kendine aşık. Gülün güzelliği dillere destan. Bülbülün de aşkı dillere destan. Bülbül güle saatlerce güzel serenatlar yapıyor, güzel sesiyle ona methiyeler düzüyor.

Ondan yüz vermesini,sevgi göstermesini, kucak açmasını, sarılmasını istiyor. Gül ise oralı değil. Bilakis dikenlerini sivriltiyor. Aşık bülbülün yüreğine doğrultuyor. Bülbül de dahil bütün herkes gülün bülbüle yar olmayacağını biliyor. Buna rağmen bülbülü bu aşkından vazgeçiremiyorlar.

Zira gülden başka yar bilmiyor, ondan daha güzelini düşünemiyor, onu düşlerinde bile kolları arasında koklarken hissetmek tarifi mümkün olmayan bir haz veriyormuş. Bülbül gülü ancak hayallerinde koklayabiliyor ama bu ona kafi geliyor ve aşkından vazgeçmiyormuş..

Bülbülün bu dillere destan aşkını uzak diyarların prensesi olan güzel bülbül de duymuş. Bu prenses bülbül öyle güzelmiş ki bülbüller diyarının bütün erkek bülbülleri ona aşıkmış. Ancak bu bizim bülbülün dillere destan aşkı prensesi şaşırtmış ve gelip o bahçede onu görmek istemiş. Daha bahçenin yakınlarında bizim bülbülün güzel nağmelerini, methiyelerini duymuş.

Onun ötüşü prensesi derinden etkilemiş. Ve ona aşık olmasını sağlamış. Prenses bahçeye gelip de bizim bülbülü güle serenat okurken görünYce dayanamamış ve onu bırakmasını istemiş. Güya gül ona karşılık vermiyor ve aşkı zayi oluyormuş. Halbuki prenses onu büyük bir aşkla seviyor ve ona istediği her şeyi verebileceğini taahhüt ediyormuş.

Saatlerce dil dökmüş prenses.  Tehditler bile savurmuş. Zindana atmakla korkutmuş. Ancak bizim bülbül gülden başkasını gözünün görmediğini başka birine aşık olamayacağını anlatmaya çalışmış, Ancak prenses dinlememiş. Çünkü o da aşıkmış.

Nihayet Bülbüle büyük bir tehditte bulunmuş. “Eğer benim olmazsan Gülü koparırım ya da zehirlerim ki solsun” demiş. Bizim bülbül bu tehdit karşısında deliye dönmüş. Prensese yalvarmış. Aşkından vazgeçmeyeceğini söylemiş. Güle dokunmaması için saatlerce dil dökmüş. Ama nafile.

Prenses adamlarına emir vermiş ve gülü koparmaya gelmişler. Bizim bülbül gülü korumak için can havliyle ona sıkıca sarılmış. Bütün vücuduyla kendini siper etmiş. Bütün bedeniyle ve ruhuyla güle sıkıca sarılıyormuş.

Tabi gülün dikenleri de bülbüle batıyormuş. Dikenler battıkça bülbül kanıyor ama daha sıkı sarılıyormuş. Dakikalarca kan boşalmış bülbülün yüreğinden. Nihayet bizim beyaz gülün etrafını sarmış kan ve kırmızı gül olmuş. Bülbülün aşkına boyanmış.

Bizim bülbül ise biraz sonra takati kalmayarak yere yığılmış. Her tarafı yara bere içindeymiş.

Kalbi pır pır atarak ve dilinde “Gülüme dokunma, ben ona aşığım” nağmeleriyle son nefesini vermiş.

 

Aşığın gözü sevgilisinden başkasını görmez. Başka aşklarda gözü olmaz. Güllere vurgun olan anlar ancak bu hikayeyi...

fiogf49gjkf0d

 

fiogf49gjkf0d

fiogf49gjkf0d

fiogf49gjkf0d

fiogf49gjkf0d