|
Ah susuşu,
Ah duruşu,
Ah bir cevabı dahi,gizli bir hazine olan,
Bir selamı gurbeti`m olan,
Bir hayali içte bin yangın çıkartan,
Bir adım olsun gelmeyişi yürek deşen Yar!
Ah ki ne ahhh..!
Sev sana demek ne haddine kalbimin?
Ben zaten aşkının kölesiyim?
Tek arzusu halsiz halimin,
Mecali kalmamış yorgun gözlerimin;
Bir kerecik seyre dalayım şu ay parçası cemalini Ey Yar!
Sana sefere çıktı ruhum yine..
Hamd olsun seni ve seni sevmeleri Yaratan O Yüce Güce! |
Kırgınım Sana...
Kırgınlıklarım asırlık ihanetlerin toplaştığı topacın ucunda,her sabah sivrilen bir iğne gibi batıyor gözkapaklarıma...
Sen değil miydin?
İhanetlerin acısını geceleri boğarak gırtlağımdan zorla çıkartan...Acılı inleyişlerime şahit kıldığın gözbebeklerini üstümde geziderek yaralarıma şifa bulan...
Sen değil miydin?
Asırlık mirasları küfe sardığım çeyiz bohçamı delik deşen eden nefesinle ensemi okşayan ve nefessiz kalana dek küfleri üfleyişinle ortalığa dağıtan...
Sen değil miydin?
Küçük bir kız çocuğunun ,hiç olmamış bez bebeğini yırtık eteklerinden dikişler tututrarak albenisi bol bir paketle kapıma koyan...İçine düş ve umutları sıkıştıran...
Sen değil miydin?
Her gece kırk derece ateşte alev alev yanan yüreğime ,fizanın çöllerinden su diye kum çeken gönüllü bedevi...
Sen değil miydin?
Mutsuzluk kapıma kilit vurup gittiğinde ,pencerelerden elini kolunu uzatan...Beklenmedik bir anımda mutluluk gibi uzaktan"cee" yapan....
Sen değil miydin?
Tüm yitiklerimin ve yitirilmişlerimin yerini dev bir sevgi ordusuyla dolduracağına dair gökkubeye and içerek selamlar çakan...
Sen değil miydin?
Bir damla göz yaşıma ,felekleri devrinden eden öfkeni yollayacak olan...Ve tek bir damlası dahi yere düşmesin diye avuçlarını yanaklarımda unutan...
Sen değilmişsin can!
O sen değilmişsin anladım ...
Bu sabah pencereme bıraktığın sivriltilmiş ihanet okundan...Yüreğe havale diyerek not düştüğün, bir buket dikenli serzenişlerinden...anladım...
O sen değilmişsin!
Beni yüreğimden vururken,içinde henüz can bulmuş körpe sevdamıda öldürdün sen bilesin...Üstelik canından bir parçaydı o ,yürekte aşk için devinen....
Canının bir parçası yüreğimde can verdi az önce...
Başın sağolsun dost!... |
Biraz değiştim,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…
Değiştim,
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil!
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın
Ne kazanabileni ne de kaybedeniyim,
Sorun değil!
Elbet alışırım,
Biraz alıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Alıştım,
Varlığını istemediğim tüm eksik yanlarıma,
Ve çokluğunu da yokluğunu da istemediğim bu iki arada bir derede duyguya alışıyorum,
Bir yanım bırak diyor bir yanıma,
Kesin değil!
Henüz tanıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Tanıdığımı sandığım bana daha da yakınım artık,
Duvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımda,
Ve aynalara ağlarken gördüklerim kendi tarafımda…
Bir yanım memnun oldum diyor, bir yanım tanıyamadım daha,
Samimi değil!
Bir hayli kırıldım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime,
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım!
Aslında ne sana, ne olanlara…
Kendime kırgınım…
Maziye hiç değil, an’a kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına,
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara,
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına…
Bir hayli kırgınım…
Beni ben kırdım oysa,
İyi değil!
Galiba yoruldum,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Kendime kalbimi kanıtlamaktan,
Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan,
Ve dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldum. |
