ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Siyah beyaz bir fotoğraf var elimde, yıllar önce bir bayram sabahında kayık salıncağın önünde çekilmiş. Bir beden büyük ceketin kolları içinde kaybolmuş ellerim, incecik boynuma yakası büyük gelmiş gömleğim, ayakkabılarımı örtmüş duble paçalı pantolonum, büyüklerimin ellerini öperek aldığım paralarla, şekerlerle dolu ceplerim. Bakışlarım pamuk şeker satıcısına takılmış, alnıma düşen kakülüm nede güzel yakışırmış…

Yazımın başlığını nostaljik bir yaklaşımla bilerek eski bayramlar olarak seçtim. Zamanımızda bir tatil olarak görülen, manevi anlamını yitiren bayramların eskiden bir anlamı, bir heyecanı vardı. Resmi ve dini bayramların ruhumuzda taşıdığı anlam, yarattığı hisler önemli. Bugünlerde ise bütün bunlar bir tarafa bırakılıp; bu bayramın adı tartışılıyor. Ramazan Bayramı, Şeker Bayramı adının ne önemi var? Ben çocukken, bu bayrama çatapat, mantar tabancaları, maytap ve havai fişeklerle kutlandığı için maytap bayramı derdim. ‘Ev halkı bayramlaşmak için önce babanın gelmesini beklerdi bayram namazından; ilk onun bayramı kutlanılırdı. Sanki gün baba eli öptükten sonra başlardı yada çocukluk aklı işte en azından ben öyle düşünürdüm...’  Arife günü mezarlığa gidilir, en güzel yemekler pişirilir, tatlılar yapılırdı. Bayramda ise karşılıklı akraba, komşu, eş dost ziyaretleri yapılır, küsler barışır, el öpen küçüklere harçlık ve hediyeler verilirdi.

Ailelerde herkesi birleştiren bir unsurdur büyükler. Kasabamıza her gidişimde daha çok hissediyorum onların yokluğunu. Hiçbir şey eskisi gibi değil, hüzünlü ve paramparça. Yaşlanmak bu galiba, gittikçe köklerinden kopuyor insan, kederli şarkılar içini titretiyor, ağlatıyor; çocuklardan öğreniyor her şeyi, daha az konuşuyor, gülümseyerek dinliyor.

Her şeyi meta olarak gören kapitalist sistem insanı da metalaştırmış, yabancılaştırarak çıkarcı, bencil ve duyarsız yapmıştır. Dost, arkadaş, aşk, sevgi kavramları yozlaşmış, aileler parçalanmıştır. Küreselleşme denilen yeni dünya düzeni, sonuçta o bilgileri insanın kullanacağını unutarak, bilgi toplumu adı altında yeni değerleri oturtmaya çalışıyor. Yaşamımızı yönlendiren iklim, geleneklerden kopuk soyut dinamikleri içeren, kitlesel eğilimleri gösteren çağın ruhunu yansıtıyor.

İçimdeki ölmeyen çocuk, bütün insanların kurban bayramını havai fişeklerin ruhunda yarattığı coşkuyla kutluyor, büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öpüyorum....
 

Birgün daha geçti sensiz.
Ben yine aynı bilgisayar başında, radyomun sesini az açmış zamanımı ve işimi bitirmeye çalışıyorum.
Öyle hasretimki yıldızlar altında seninle oturmaya, Deniz kenarında oturup martıları izlemeye.
 Bazan mesafelere isyan edesim geliyor çünkü en ihtiyacım olduğu an sana, yalnızlığım yanımda oluyor.
Yalnızlığım sarıyor senin yerine beni,
Yalnızlığım paylaşıyor tüm dertlerimi,
Yalnızlığıma haykırıyorum deli gibi sevdiğimi...

ahh yanımda olsan,
Deli gibi sarılsam sana, öyle hasretimki...
Elimi kalbime koyduğum her an seni yanımda bulacakmış gibi oluyorum.
Sessizce adını fısıldıyorum Gözlerimi kapayarak. Sıcaklığın sarıyor dört bir yanımı.
Buz gibi odam birden sıcacık bir mekana dönüşüyor.
Özlüyorum birtanem. Sensizlik çok zor, üşüyorum...

Yazıyorum şuan hissettiklerimi, yazmaya çalışmak kar etmiyor çünkü inan hissettiklerimi yazmaya kelimeler yetmiyor. Meğer ne kifayetsizmiş sözcükler aşkın yanında, Gözlerine bir kere bakmam bir romanı yazmama yeter.
Hiç bir şey yerini tutmuyor senin.
soğuk klavyemin tıngırtıları beynimi kemiriyor adeta, Yoksun sevdiğim yoksun işte...
Müziğin her notasında sen varsın sanki
Bak ne diyor şarkıda , Onur Akın

"Geceyi sana yazdım sızımı sana
Tutundum güzel sesine tenine tutundum..."
Yanarım sana....

Sensizim sana koştum iklimler boyu
Uykular yanan liman uykular haram
bir vapur geçer dalgasında savrulan ben
dön yürek yurduma evine dön
...
Yanarım sana...

Bir gece daha geçti en insafsızından, ayrı kalmak ne zormuş be cancağzım.

Yetmiyor yazmak hasretimi gidermeye
Yetmiyor hiçbirşey senin özlemini gidermeye.
Anladım ben sensizken yarım kalmış bir roman gibi anlamsızım.
Unutma sevdiğim,
ne kadar uzakta olursam olayım yine sendeyim.
Birgün uzaklarda yakın olur, önemli olan YÜREKLER BİR OLSUN   Moi Rai)   

Gözlerin

Düşlerin parlayıp söndüğü yerde
Buluşmak seninle bir akşam üstü
Umarsız şarkılar dudağımda bir yarım ezgi
Sığınmak, gözlerine sığınmak bir akşam üstü

Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
Gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi

Bir orman bir gece kar altındayken
Çocuksu, uçarı koşmak seninle
Elini avcumda bulup yitirmek, yitirmek
Sığınmak, ellerine sığınmak bir gece vakti

Ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek
Ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken

Bir kenti böylece bırakıp gitmek
İçinde bin kaygı, binbir soruyla
Bitmemiş bir şarkı dudağında bir yarım ezgi
Sığınmak, şarkılara sığınmak bir ömür boyu

Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
Gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi
Ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek
Ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken   (Moi Rai)

güseL payLaşım Ufukcum  Emeğine sağLık ..

nerde o eski bayramLar  ne heyecanı ne tadı ne tuzu kaLdı . eskiden 1 ay önceden içimizde  kıpırtı oLurdu  bi sevinç oLurdu  şimdi bayram geLsede  tatiL yapsak dinLensek diyoruz.Değişen bayramLAr  değiLde  bizmiyiz?