fiogf49gjkf0d fiogf49gjkf0d "yürüyoruz bütünlemeye kalmış bir sessizlikte
keşke yalnız bunun için sevseydim seni"
bütünlemeye almış bir sessizlik, finali geçememiş yani, finale yakışmayan bir sonuç almış bizim takım, yenilmişiz, tek isteğim beraber/e kalmamızdı oysa. yeter not alamamış bir sensizlik bu, her yerim sağır, hep bir senfoni kafamda, oda orkestrasının yalnızlık senfonisi bir bakıma. yürüyoruz, son kez aynı yolu bir arada yürüyüşümüz belki de, elini tutmaya cesaretim yok, başın hep önde, oysa benim ömrümün en dik kafalı kızıydın sen, isyancı, gözlerinde şimşeklerle yeşiller yanan. yürüyoruz, az sonra sonuna geleceğiz ilişki denen şeyin, aklım geri gitmekte.
"seni o kadar yakından görünce,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni."
oysa elim ayağım birbirine dolanmıştı, seni o kadar yakından görünce. oysa hep uzaktan uzağa , hep içim otura kalka izlerdim seni ben. bu kadar beyaz mıydın gerçekten, kaç kuğu boynunda, tenin ellerimin izi kalacak diye korktuğum, dudakların iki küçük kapı sonsuzluğa açılan, gözlerinden bahsetmeye kalbim dayanmaz, derinliğinde kaybolduğum zamanların ardından, seni o kadar yakından görünce, tarifi yok artık gerisinin.bir melekle uyumanın tarifiydi çünkü, beni aşan. içimi aşan , dalgalı saçların, yüzmeyi bilmeden, boğulmaktan korkmadan. seni yüzüyorum, yüzün gülmelerimin denizi. seni o kadar yakından görünce, ardından hep kamaşık artık gözlerim, keşke yalnız bunun için sevseydim seni..
"uzaklara bir bakışın vardı kafeteryada
keşke yalnız bunun için sevseydim seni"
yine aynı kafeteryada elini tutmuştum işte ilk kez , uzaklara bir bakışın vardı, sanki afrika dibimizdeydi, çok yakındı amerika, senin baktığın yere benim gözüm yetmezdi, ömrüm yoluna sürgün, ben hep sürgün, umudu senden yana, ben elini tutuyordum oysa, senin bakılın uzaklara, ellerin elimde olduğu halde. sen bir bakınca , tüm acı çeken çocukları kucaklıyor muydun boyuna. içime bakıyorsun sanki , herkesin ortasında, şimdi ve her zaman söylediğim gibi, tavukkarası yalnızlığım. kırık kibritler ardından otomatlarda..
"hızla geçen otobüslerin ardından benzeşmek...
keşke yalnız bunun için sevseydim seni"
birbirine benzeyenler evlenir derler , ben hep otoban kenarlarında bekliyorum işte bu yüzden. yüzümde nice rüzgar otobüslerin ardında kalan. oysa tek gidişti son biletin. dönüşü olmayan bir yolun peşpeşe kalmış iki otobüsüydük belki de, arkadaki çıkmadan, öndekinin kıpırdamasına imkan olmayan. bir sıcaklıkta terliyorduk kliması bozuk tüm otobüslerin, içerde hep bir halı kokusu, durulsun artık bir yerlerinde , mola versin hayat, bir yol kenarında inelim, benzeşelim yeniden birbirimize, belki evleniriz hem, belki oda yine odamız, ev yine yuvamız olur diye, yalnızca bunun için , keşke yalnız bunun için sevseydim seni..
"baktım yeri toparlıyor ayak izleri,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.."
çamurda pes oynardık hani küçükken, büyük çiviler küçük ellerimizde, birbirimizi hapsetmeye çalışırdık çizgilerin içine. şimdi baktım yeri toparlıyor ayak izleri, bastığın yerleri dolaşıyorum ardından, ayak izlerinde kaybediyorum seni. daha kıvamlı bir şey haline geliyor sensizliğim, pes oynamaya müsait, ben pes etmeye müsaitim. çamurdan heykeller yapıyor oysa insanlar, ben hep şekilsizim ardından. üstüme başıma sıçrıyor attığım her adımda oysa benim hayat, her kaldırım taşı kırık, her yıl yeniden yapılmasına inat, ve hep altında su hazır bekliyor sanki gözlerimin. çamurda bata çıka , ayak izlerinde kaybolmak, keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
"ikinci bir parıltı var senin bakışlarında
keşke yalnız bunun için sevseydim seni"
gözlerinde oturan çocuğun elindeki gümüş ayna o sanırım ikinci parıltı, sen gülerken, seninle beraber çiçeklerin gülmesi, yoksul halkların, keşke yalnız bunun için sevseydim seni. bir parıltı her zaman gözlerimi alan benden, kör eden, ama ışığından vazgeçemeyen kelebekler gibi kendisine çeken. ne diyor yine üstad süreya “taşı onunla yıkasalar üzerinde akik biter, bakışların ki” , akik taşından mıydı sana aldığım yüzük. bakışların hep bir iz içimde, yolumu kaybedince dönüp içime bakayım diye. bir bilsem ne var senin bakışlarında, elmas tozu desem, yahut pırlanta, sevmezsin gerçi öyle pahalı şeyleri, sanırım şeker kristalleri var bakışlarında. .
"kuşlar toplanmış göçüyorlar,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.."
o zaman daha kolay olurdu unutmak. tek birşeyi silip atarım da içimden, ömrümden; seni nasıl sökerim yüreğimden, herşeyinle işlemişken hücrelerime... intiharım olmaz mı unutmak, sen akarken damarlarımda. keşke yalnız tek bir şey için sevseydim seni. gülüşün, öpüşün ya da ne bileyim bir tek gözlerin için. sen sadece sen olduğun için bu kadar hesapsızca alamasaydın duyulabilecek bütün sevgileri. artık bilmiyorum sen olmadan sürdürmeyi yaşamı. kimdim, neydim unuttum, bulanık herşey... keşke yalnız tek bir şey için sevseydim seni... keşke...
"hiçbir şeyim yok akıp giden sokaktan başka,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.."
öylesine bakıyorum odamızın penceresinden, dört duvarı odamız haline getiren, orayı benim kılan, beni değerli kılan bir şeydin çünkü. dar bir sokağın en başında işte evimiz, yan yana bir sürü apartman, yıllar geçtikçe sıkıştırıyor insanoğlu kendini, bahçelievler artık sadece semt adı büyük şehirlerde, bahçe diye bir şey kalmadı ki hiç. yolun iki yanında sıralanmış onlarca evden birinin penceresinden uzatıyorum başımı sokağa, görüşümün yettiğince bakıyorum ardından, yürüdüğün yolları ezberliyorum, çünkü şimdi hiç bir şeyim yok akıp giden sokaktan başka. birbirine paralel giden raylar gibiydik biz de anımsıyorum, kavuşma ihtimali başkalarının tekelinde, makasları acıtan. hep sana bakıp, hiç yol alamamanın özeti miydi bu sokak, şimdi akıp giden bu sokak, aynı ben gibi, aslında hep burada, ve hiç bir yere gittiği yok aslında…
Cemal SÜREYA |
fiogf49gjkf0d oysa elim ayağım birbirine dolanmıştı, seni o kadar yakından görünce. oysa hep uzaktan uzağa , hep içim otura kalka izlerdim seni ben. bu kadar beyaz mıydın gerçekten, kaç kuğu boynunda, tenin ellerimin izi kalacak diye korktuğum, dudakların iki küçük kapı sonsuzluğa açılan, gözlerinden bahsetmeye kalbim dayanmaz, derinliğinde kaybolduğum zamanların ardından, seni o kadar yakından görünce, tarifi yok artık gerisinin. bir melekle uyumanın tarifiydi çünkü, beni aşan. içimi aşan , dalgalı saçların, yüzmeyi bilmeden, boğulmaktan korkmadan. seni yüzüyorum, yüzün gülmelerimin denizi. seni o kadar yakından görünce, ardından hep kamaşık artık gözlerim, keşke yalnız bunun için sevseydim seni...
C.Süreya
|
fiogf49gjkf0d Sor duvarlara ve bekleme sen de giden gelmez ,
boşuna özleme bir gece ansızın kafana dank eder çare ararsın bıkarsın dardan.
Her yol kapalı çıkmazlar dayalı bugüne katlet düşünde gördüğün solmuş adamı,
fark et yarını artık acıma deş yaraları
Onca maske takmış yüzlerin ardından boşa yas tuttun
bunca dönem al bir kalem çiz hepsini, terk edenleri
ve boşa çaba gösterme artık yalnızlık senin kaderin
aslen olmadı bak istedin olmadı hislerinin ne önemi kaldı söyle
İpi kesik densizin,yoruma dayalı nefesin
boşver bitsin takma kafana herkesi ve kendini düşünme fazla uzayan
geceleri.
Kimi zaman hareketlerin dengesiz olabilir kimi zaman da çok boşsun
kimi zaman üzülür kimi zaman unutursun unutulduğunu öylece.
Satırları karalar ufkunu açarım dününe bakıp yarınını sorarım
dersini aldım adımını sayarım kalbine dur der bunalıma sokarım
yokladım, bu sefer hakladım gafili tek kalemde sildim attım
silemezsen geçmiş anılarını aç sesini yak bu şarkıyı.
Sitem Depresif  |
