Hayal ile Yaşamak
Çekip gitmek kolay sanarsın
Sevmedin ki sen,
Yanan alev oldum Haykırdım.
Ağlamakla geçti yıllarım.
Kollarımdan tuttular saatlerce yargıladır.
Aradılar taradılar onlara seni vermedim.
Soydular beni çırılçıplak kaldım
Öylece sorgusuz sualsiz içeri tıkıldım.
Karanlığın çarşafı çekilirken üstüme
Demirler arkasında seni hayal ettim.
Nerden bileceksin ?
Sormadın ki sen.
Bir park bahçesinde
Bir bar taburesinde
Yada yatağımın baş ucunda
Sadece bana baktın sessizce
Konuşmadın benimle
Sonra Ben yine eskisi gibi ağladım.
Yine Birgün…
Rüzgarla savrulan saçlarını
Çektim yavaşca yüzünden
Öyle sevdim ki seni
İşte O gün kıskandılar seni benden
Ay ışıltısını kaybetti
Yıldızlar gecemizi terketti
Güneşin doğmasına daha çok varken
Boşlukta kaybettim seni
Neyse…
Haydi durma ! Haydi git !
Gideceksen yine şimdi git…
Bir varsın yanımda bir yoksun
Ne fark eder ki ! Ben seni zaten böyle sevmedim mi?
Mete
Bu şiiri yazdım ve ona telefonla mesaj gönderdim 2 yıl sonra o öğrenince hiç bir anlamı kalmadı bana dönmedi ve içimdeki umut bitti.Artık eskisi kadar sevemiyorum...yani tümüyle bitmesede bitti benim için sizinle paylaşmak istedim.Onun 2 Yıl gözümün önünden nasıl geçtiğini...ve yaşadıklarımı....
Eser bana aittir.Eser garanti altına alınmıştır.
| 
