ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Canimsin sen Benimmm

Senin yüregin gibi berrak saf temiz  sevgi dolu olunca" ISTE BUDUR "denilecek kadar güzellikler cikar o sevgi yüklü duygularinla kaleme alininca ancak bu kadar hos olabilir.Yüregimi hoplattirdigin  ve duygulandirdigin icin sana cok tesekkür ediyorum. Insan his edebilmeli bu sözleri yasayabilmesi icin!!!

  Sevgiyle kal.....

devami gelecegine inaniyorum

SAIRIMIZ

Selam Canim valla ne desem bilemiyorum .... Karikatürler kendini gösteriyor söze gercekten gerek kalmamis

HARIKASIN!

                                        ANLADIM

Bunca zaman bana anlatmaya çalýþtýðýný, kendimi bulduðumda anladým.
Herkesin mutlu olmak için baþka bir yolu varmýþ,
kendi yolumu çizdiðimde anladým.

Bir tek yaþanarak öðrenilirmiþ hayat, okuyarak, dinleyerek deðil.
Bildiklerini bana neden anlatmadýðýný anladým.

Yüreðinde aþk olmadan geçen her gün kayýpmýþ.
Aþk peþinden neden yalýnayak koþtuðunu anladým.

Sevmek ile sevilmenin yolu önce kendini sevmekten geçermiþ.
Neden kendine aþýk olduðunu anladým.

Acý, doruða ulaþtýðýnda gözyaþý gelmezmiþ gözlerden.
Neden hiç aðlamadýðýný anladým.

Aðlayaný güldürebilmek, aðlayanla aðlamaktan daha deðerliymiþ.
Gözyaþýmý kahkahaya çevirdiðinde anladým.

Ve sevilenle aðlayamýyor, kaçýyorsan ondan, çaresizliktenmiþ.
Senin acýn için odamda tek baþýma hýçkýrýklarla aðladýðýmda anladým.

Bir insaný herhangi biri kýrabilir ama bir tek çok sevdiði acýtabilirmiþ.
Çok acýttýðýnda anladým.

Fakat, hak edermiþ sevilen onun için dökülen her bir damla gözyaþýný.
Gözyaþlarýyla birlikte sevinçler terk ettiðinde anladým.

Yalan söylememek deðil, gerçeði gizlememekmiþ marifet.
Yüreðini elime koyduðunda anladým.

Tek baþýna ayakta durabilecek kadar güçlüysen, yanýnda tutanlar varmýþ.
Neden hiç yalnýz kalmadýðýný anladým.

Ve Sana ihtiyacým var, gel diyebilmekmiþ güçlü olmak.
Sana git dediðimde anladým.

Biri sana git dediðinde, kalmak istiyorum diyebilmekmiþ sevmek.
Git dediklerinde gittiðimde anladým.

Dostun seni bir kez terk edermiþ, bin kez deðil.
Aslýnda hep yanýmda olduðunu anladým.

Ve bir kez terk etti mi seni, affetmek çok zormuþ,
Ben de affedemediðin þeyin ne olduðunu anladým.

Sana sevgim þýmarýk bir çocukmuþ her düþtüðünde zýrýl zýrýl aðlayan.
Büyüyüp bana sýmsýký sarýldýðýnda anladým.

Özür dilemek deðil, affet beni diye haykýrmak istemekmiþ, piþman olmak.
Gerçekten piþman olduðumda anladým.

Affedemem, çok geç demek gururdan baþka bir þey deðilmiþ
hâlâ sevgi varsa içinde eðer.
Tutsak kalbimin kapýlarýný kýrýp, içine baktýðýmda anladým.

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiþ,
sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmýþ.
Yüreðimde sevgi bulduðumda anladým.

Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiþ bir gün affedilmeyi.
Beni affetmeni ölürcesine istediðimde anladým.

Sevgi emekmiþ, emek ise vazgeçmeyecek kadar
ama özgür býrakacak kadar sevmekmiþ. Anladým... Canim icin özel

SEVÝYORUM TANRIM !

Ýnanç Tarihi dersimin öðrencilerinden biriydi Tommy. Uzun saçlý, deðiþik
bir gençti. Sýnýfta benimle en çok tartýþan öðrenci oydu. Tanrý ya kayýtsýz
þartsýz inanmayý kabullenmiyordu. Mezun olurken bana imalý, imalý;
-"Günün birinde Tanrý yý bulacaðýma inanýyor musun hocam? " dedi.
-"Hayýr" dedim, yavaþça.
-"Yaaa" dedi. "Oysa senin, bu derste Tanrý yý pazarladýðýný sanýyordum
hocam..." Kapýdan çýkýp gitmek üzereyken arkasýndan baðýrdým:
-"Tanrý yý bulabileceðini düþünmüyorum. Ama o seni mutlak bulacak bir gün,
eminim." Tommy, omuzunu silkip yürüdü... Mezuniyetten sonra izini
kaybetmiþtim ki, acý haberi kendisi getirdi bana...Ölümcül kansere
yakalanmýþtý. Odama girdiðinde; zayýflamýþ, çökmüþtü... Kemoterapi,
o uzun saçlarýný dökmüþtü... Ama gözleri halâ pýrýl pýrýldý...
-"Birkaç haftalýk ömrüm kalmýþ hocam" dedi.
-"Sana bir þey sorabilir miyim?" dedim.
-"Tabii" dedi, "Ne öðrenmek istiyorsun?"
-"Sadece 24 yaþýnda olmak ve ölmekte olduðunu bilmek nasýl bir þey?"
-"Daha kötüsü olabilirdi... 50 yaþýnda olmak, kafayý çekmek, kadýnlarla
beraber olmak ve müthiþ paralar kazanmayý, yaþamak, sanmak gibi..."
Sonra niye geldiðini anlattý... "Okulun son günü sana Tanrý yý bulup
bulamayacaðýmý sormuþ; "hayýr" yanýtýný alýnca þaþýrmýþtým. Sonra,
"ama o seni bulur" dedin... Ýþte bunu çok düþündüm. Doktorlar
ciðerimden parça alýp kötü huylu olduðunu söylediklerinde;
Tanrý yý aramayý ciddiye aldým birden... Habis ur, diðer hayati
organlarýma yayýlmaya baþlayýnca, sabahlara kadar dualar etmeye
baþladým... Hiç birþey olmadý. Bir sabah uyandýðýmda; ilahi bir mesaj
alma yolundaki umutsuz çabalarýmdan vazgeçiverdim aniden.
Ömrümün geri kalan vaktini; Tanrý, ölümden sonra hayat falan gibi
þeylerle geçirmeyecektim. Daha önemli þeyler yapma kararý aldým.
O zaman gene seni düþündüm... "En büyük mutsuzluk, sevgisiz bir hayat
sürmektir, bundan daha kötüsü de bu dünyadan, sevdiklerine
"Seni seviyorum" diyemeden gitmektir" demiþtin...
Son günlerimi bu eksiði gidermekle harcayacaktým iþte...
En zorundan baþladým... Babamdan..." Oðlu yanýna geldiðinde;
babasý, gazete okuyormuþ.
-"Baba, seninle konuþmam lazým" demiþ Tommy.
-"Peki, konuþ oðlum"
-"Yani, çok önemli bir þey..."
Babasý, gazeteyi 10 santim indirmiþ o zaman aþaðý;
- "Neymiþ o bakalým?"
-"Baba, seni seviyorum. Bunu bilmeni istedim." Tommy,
gülümsedi, arkasýný anlatýrken... Babasýnýn elinden yere düþmüþ
gazete... Hayatýnda hiç yapmadýðý iki þeyi yapmýþ.
Tommy ye sarýlmýþ ve aðlamýþ... Sabaha kadar konuþmuþlar.
Babasý, ertesi sabah iþe gitmek zorunda olduðu halde...
"Annem ve kardeþimle daha kolay oldu" diye devam
etti Tommy... "Onlar da bana sarýlýp aðladýlar. Yýllardýr bana
söylemedikleri, söyleyemedikleri þeyleri anlattýlar. Bütün bunlarý
yapmak için bu kadar geç kalmýþ olmama üzüldüm sadece...
Ölümün gölgesi üzerime düþünce; kalbimi açýyordum,
bana, aslýnda çok daha yakýn olmasý gereken insanlara..."
Nefes aldý Tommy..." Bir gün baktým, Tanrý, orada...
Hemen yanýbaþýmda duruyor... Ona yalvardýðým zaman,
bana gelmemiþti. Onun kendi programý vardý, kendi bildiði gibi
yapýyordu. Gerçek olan þu ki, haklýydýn...
Ben, onu aramaktan vazgeçtiðim halde, gelip, beni bulmuþtu."
- "Tommy" dedim. "Sandýðýndan çok önemli þeyler söylüyorsun, tüm
insanlýða... Sen, Tanrý yý bulmanýn en emin yolunu anlatýyorsun.
Onu, sadece kendine ayýrmak, sadece ihtiyaç duyunca aramak
iþe yaramaz... Ama hayatýný sevgiye açarsan o, gelir seni bulur.
Bunu anlatýyorsun farkýnda mýsýn?" Devam ettim; "Tommy, bana
bir iyilik yapar mýsýn, bunlarý gelip sýnýfýmda da anlatabilir misin?"
Bir gün tespit ettik. Ama Tommy gelemedi o gün... Ölümle hayatý
sona ermemiþti tabii... Þekil deðiþtirmiþ, büyük bir
adým atmýþtý sadece... Ýnanmaktan, görmeye geçmiþti...
Ölümünden önce son bir defa konuþmuþtuk.
-"Söz verdiðim derse gelemeyeceðim, halsiz ve bitkinim hocam" demiþti..
-"Anlýyorum Tommy !"
-"Benim yerime onlara sen anlatýr mýsýn hocam, sen anlatýr mýsýn?
Herkese, bütün dünyaya, benim için anlatýr mýsýn?"
-"Anlatýrým Tommy" dedim. "Anlatýrým, merak etme!"

Ýnsanlara; "Seni seviyorum" demek için, ölümü beklemenize
gerek yok, þimdi, hemen þimdi baþlayabilirsiniz...
Baþlayýn ki, hayatýnýz güzelleþsin, zenginleþsin..

Hem, þimdi baþlamazsanýz,
belki de hiç söyleme þansýnýz olmayabilir...

SEVGİNİN GÜCÜ

Mavisi yeşiline karışmış, uzun uzun ağaçların
gölgelerini cömertçe sunduğu, türlü türlü böceklerin,
çiçeklerin yaşadığı, insanoğlunun pek az uğradığı
ormanlardan birinde güzel bir göl vardı.
Suyu berrak mı berrak, serin mi serin... Gölün kıyısında
hayat bulmuş boynu bükük papatya, yanıbaşında
o eşsiz büyülü suyun içinde açmış olan, en az kendi
kadar yalnız görünen nilüfer çiçeğine sevdalanmıştı.
Onun görkemli görüntüsünü, saf, masum,
asaletli halini hayranlıkla seyrediyordu her gün.

Nilüfer çiçeği de kayıtsız değildi sevgili
papatyasına karşın. Birbirlerine sevgiyle bakıyorlar,
şarkılar söylüyorlardı birlikte. Yalnızlıklarını
unutuyorlardı şu koskoca orman içinde...

Tanrım, diyordu papatya içinden kimi kez.
Bu güzelliğin yanında benim yerim nedir ki?
O suyun içinde yaşar bense toprakta...
Elimi uzatsam tutamam bile onu... Oysa
öylesine istiyorum ki onun yanında olmayı...

- Ey güzel çiçeğim, ey benim nilüferim
seviyorum seni... Lâkin öylesine çaresizim ki...
Sana nasıl ulaşacağımı bile bilmiyorum...
Evet, orada olduğunu bilmek, sesini duymak,
güzelliğini görmek bile yetiyor bana ama
istiyorum ki elini tutayım, güzelliğine dokunayım.
Gel gör ki ben bir papatyayım, sen ise bir nilüfer...
Ayrı dünyalarda yaşayan iki ayrı çiçek...

Nilüfer, karşılıksız bırakmadı papatyanın sözlerini:
- Papatyaların en tatlısı, kemandan çıkan müzik aynı
ama nağmeleri çıkaran teller ayrıdır. Sen başkasın,
ben başkayım, sen ordasın, ben buradayım diye yerinme.
Gönül sesine kulak ver yalnız... Bir şeyi istiyorsan
yürekten iste....Sevgi, aşk, ne büründüğün kıyafeti,
ne makamı, ne mesafeleri ne de başka bir şeyi dinler...
Onun fermanı okunmaya başladımı her şey susar.
Her şey çaresiz kalır... Sevgi söz konusu olduğunda
kişi kendi dışındaki güçlerin insafına kalmaz.
Çünkü; kendisi de güçlü bir varlık haline gelir.
Ruhunun derinliklerinden gelen bu ezgi güçlenmeye
başladıkça kayıtsız kalamaz buna tüm evren...
Sen ki benim güzelliğime, aşkınla güzellik katmakta,
yalnızlığımı örtbas etmektesin. Benim ve kendinin
varolduğumu ispatlamaktasın dünyaya.

Şimdi kapat gözlerini sımsıkı...
Sıyrıl tüm düşüncelerinden...
Yalnızca ama yalnızca beni düşle...
Yanımda olduğunu, gölün sularında
elimi tuttuğunu hayal et... İste beni...
Göreceksin ki sevginin aşamayacağı engel yoktur!

Papatya, nilüferin dediğini yaptı. Yalnızca ama
yalnızca onun hayalini doldurdu tüm benliğine.
Kendini güzeller güzeli çiçeğinin
yanında farzetti. İstedi... İstedi...

- Aç gözlerini!, dedi nilüfer.
Papatya şaşkınlık içindeydi gözlerini açtığında.
Sevgili çiçeğinin yanında,
gölün suları içinde bir nilüfer çiçeğiydi artık o da...

Sevmek...
İstemek...
Hayal etmek...
İnanmak...

Olmayacak şey yoktur!
Eğer ki; bu duygulara sahipseniz...

 Benden sizlere

                             ATEŞ VE SU

Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında
sevdalanmış onun deli dalgalarına.
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna,
yüreğindeki duruluğa
Demiş ki suya:
Gel sevdalım ol,
Hayatıma anlam veren mucizem ol...

Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa
al demiş;
Yüreğim sana armağan...
Sarılmış ateşle su birbirlerine
sıkıca, kopmamacasına...

Zamanla su, buhar olmaya,
ateş, kül olmaya başlamış.
Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı...
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de
yüreğindeki kederi de
alıp gitmiş uzak diyarlara su...

Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu,
günler boyu, geceler boyu
Bir gün gelmiş, suya varmış yolu
Bakmış o duru gözlerine suyun,
biraz kırgın, biraz hırçın.

Ve o an anlamış;
aşkın bazen gitmek olduğunu.
Ama gitmenin yitirmek olmadığını....
Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla.

İşte o zamandan beridir ki:
Ateş sudan,
su ateşden kaçar olmuş..

Ateşin yüreğini sadece su,
Suyun yüreğini
Sadece ateş alır olmuş...