ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

 Zor Günler

Benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına
Kızdığım oldu zamanında ama inandığımda
Ömrümde her şarkı başka bir kapı açtı
Bu şarkının ardında sen
Bu kapının ardındaysa benden önce söylenmiş sözler vardı

Çok zor günler geçirdim vaktiyle
Alemde savaşlar çırpınışlar nihayetinde
Aşık olmak kısmetmiş yar, sana
Aşık olmak kısmetmiş yar…

Seçtiğimiz hayatlar mı bunlar? seçtiklerimiz mi ?
Bunca yokluk, bunca kırıklık, bunca acı
Seçtiklerimiz evet !
Hayat bu sevgilim çoktan seçmeli
Senin aşkınsa bir dönem ödevi…

Bir gece çıkıp gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen gelmezsen yar
Bir akşam çıkıp gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen öleceğim yar

Bir şarkı tuttum sevgilim bir kapı açtım ikimize
İkimiz çokmuşuz meğer bu resme
Kapatmadan bu kapıyı yinede
Bu yaralar bereler sanadır bileler …

Bu yaralar bereler sanadır bileler
Göreler aşkımı
Şahidim gök kubbe
Aşığım bekletme

Çok canım yanıyordu gördüklerimden ve göreceklerimden
Benim kanayan dizlerim yoktu hayatta bir tek
Benim de kanattıklarım vardı elbet
Ezdiğim kumlar ve geçtiğim yollar hala gölgeni taşıyorlar
Hani demiştim ya en başında
Ne ayrılıklar ne aşklar ne başlangıçlar diye
Yani demem o ki çok zor günler geçirdim vaktiyle…

Kötürüm Düşlerim....  

Her Nefeste Seni İçime Çekiyorum...

bir sigara daha yakıyorum... gene sensizliğin şerefine...
gidişini yakıyorum...

gidişini görmemek için duman altı yapıyorum hayatımı...
sensizlik içimde...

bakışlarım anlamsız, kilitli hala gidişine...
yüzümde hüznü gizli sensizliğin...
bakıyorum... bir nokta oluyorsun hayalimde...

bir nefes daha çekiyorum...
sensiz yapamıyorum... günden güne ölüyorum...

beni dinle(me)

Bu gece
Yüreğime aralıksız batan sözlerinin acısıyla ,
öfkenin kuşatmasında yazıyorum ,sahipsiz kırılganlıklarımı…
Beni Dinle/me…


Ne öncesini,ne de söyleyeceklerimi ,bu defa dinle/me…
Sana doğru attığım her adımda,
üstüme yıkılan duvarın altında kalmaktan,
(ç)atışma içinde geçen dakikaların,
gece boyu sinirini taşımaktan ,yoruldu ruhum…
Oysa bu değildi ,içimde başlattığım seni kazanma savaşının sonu…
Böyle olmamalıydı..


Ümitleri tükenmeye yüz tutmuş ses boğumlarından ,
çıkamıyor nefesim…
İnadına zorluyorum onca haykırılmış sözlerin sonrasında tenimi…
Oysa özgürlük vaad etmiştim sana,kendimi atarak zındanlara..
Zaman kıskaçlarını açmış yengeç gibi gelirken üstüme üstüme,
Kekremsi bir rüyanın yorgun tadını yutkunuyorum,
buruşturarak yüzümü…

Sessizliğin çığlıklarına düştüm…
Ne yana baksam sen bakıyorsun Kirpiklerimin penceresinden…
Şimdi hangi kuytunda susar avazım…
yoruldum…
Hiçbir hikayenin kahramanı olamayacak kadar uykum var…
Başımı koyduğum yastıkta ,
yokluğundan olma koca boşluklara düşüyorum hızla…

Ey yaar !..
Gecenin yarısında ;
Yine bağdaş kurmuş oturuyorsun kançanağı gözlerime…
Kapak resminde idam ilmeği olan ,
yeşilimsi bir kitabın hüzün sarısı sayfalarında arıyorum,
yankısı (ç)alınmış sesimi…
Öykünüp ustama “sus(may)acak var “ diyorum,yakılmış sesimle…
Sussam içimde (k)anarım seni…

Yine de sargısı boldur yaralarımın…
Uzak şehir özlemleri sürtse de bedenimi,
İnadına bekliyorum geleceğimi(zi)…
Dört duvarımda yankılanan tüm acılarımı
ve küflenmiş alışkanlıklarımı tek hamlede
infaz edeceğim o gün…Bunu bil…

Yeter ki sen toplama valizini ve gitme…
Bırak inadına dağınık kalsın kızıl saçların…
Üzerine sinen ağırlıklarımla bu gece yarısı ,
Çatkapı arala acılarımı…
Döndür beni yaşam(ın)a…Bak öl(m)üyorum işte…

İçimdeki sevinçlerin senli sebeplerini desteliyorum yüreğimde…
Aşk’a beş kala sancılanıyorum yine,doğumsuz coğrafyalarda…
Ah yaar!..Yüreğimdeki amansız savaşın,
tenimde açtığı yaraları görmezden gelme..

Takatim Yok Kalmaya...

Düşlerimin posasında yaşam mücadelesindeyim...
Ölüm-kalım savaşı bu,takatim yok kalmaya.

Kıskıvrak sarılmış dört bir yanım,duvarlar arası boşluktayım...karanlık buralar
En dipte,öyle dingin,öyle bitkin kalakalmışım
Meğer ses geçirmezmiş duvarlar...
duyulmamışım

Kendime sarılışlarım bitmek bilmiyor ve ısıtmaya
yetmiyor kollarım yüreğimi...
Ya gözlerin geçirecek bu titreme nöbetlerimi,
ya da sesini duyunca kırılacak buzları kalbimin...

Söyle;
hazır mı kulakların duymaya,
esir kalmış çığlıklarımı?

Vedalaşırken nefesinle,hüzünlerimi bastırdım içimde
Çıt çıkarmadılar...
Ellerin gitmeye hevesli olduğun için mi
soğuktu bu kadar?

Ne zaman uzaklaşan bir tren görsem bu
şehirden,el sallarım usulca.
Hücrelerim yalpalar içimde...

Vagon tıngırtıları kesildiği an,anlarım!
Kesilir soluğum...ölürüm