ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Selamlar..

Peeg o verdiğin site adresi arkadaşım msn den seni silenleri gösterir engelleyenleri değil...Bilgilerinize

Tşkler Candy cim...

Bende alttakine Kıraç tan Oysa Bir Umuttu parçasını gönderiyorum...

Paylaşım için tşkler 00me00...

(Ben zaten 4 saat uyuyorum.Gerçektende mümkün 4 saat uykuyla 8 saat uyumuş gibi uyanmak..Mühim olan uykunun süresi değil kalitesi)

Çok tuhaf bir şey öğrendim.

Tren raylarıyla ilgili.

Evet, bildiğiniz tren rayları...

Meğer trenlerin üzerinde hareket ettiği o rayların birbirine uzaklığı, dünyanın her yerinde aynıymış: 4 fit ve 8.5 inç.

Yani hep ve daima 143.5 santim.

Burada bir duralım.

Size tuhaf gelmiyor mu?

Bana geliyor da.

Neden yuvarlak bir sayı değil de, 143.5 santim.

Niye 150 değil mesela.

Kimin ne zoru varmış ki, iki ray arası 143.5 santim olmuş.

Nerede böyle lüzumsuz soru var, benim kafamı meşgul ediyor.

Ve mantıklı bir yanıtı varsa da, öğrendiklerim beni baştan çıkarıyor.

***

İşte bu yazı, baştan çıkmış bir kadının yazısıdır!

Çünkü Coelho nun son kitabı Záhir de bu sorunun cevabını öğrendim.

Efendim, insanlar ilk tren vagonlarını yaptıklarında, at arabalarını yaparken kullandıkları aletlerin aynısını kullanıyorlarmış. O yüzden vagonların tekerleklerinin arası, tıpkı at arabalarındaki gibi 143.5 santim olmuş.

Peki at arabalarında neden öyleymiş?

Çünkü arabaların geçtiği eski yolların genişliği bu kadarmış.

Neden?

Çünkü o eski güzel insanların savaş arabaları, iki atla çekiliyormuş.

Eeeee?

Atlar yan yana durduğunda, genişlikleri 143.5 santim oluyormuş.

Yani bugün gördüğünüz bütün trenlerin -en en son teknoloji ürünü hızlı trenler dahil- üzerinde ilerlediği rayların arasındaki uzaklık, Romalılar tarafından belirlenmiş.

Çok acayip değil mi?

Bitmediiiiiii.

Amerika kıtası keşfedildiğinde ve tren yolları inşa etmeye başladığında, bu sihirli 143.5 santimlik genişlik korunmuş.

Neden?

Öyle işte.

İnsanlar bir takım şeyleri muhafaza etmeyi seviyorlar.

Bu durum, uzay mekiklerinin yapımını bile etkilemiş.

Şöyle ki Amerikalı mühendisler, yakıt tanklarının daha geniş olması gerektiğini düşünmüşler fakat yakıt tankları Utah da imal ediliyor ve Florida daki uzay merkezine trenle nakledilmeleri gerekiyormuş.

Yolda da tüneller varmış.

Bildiniiiiiiz...

Yakıt tankları daha geniş olursa, tünellerden geçemiyormuş, o zaman da ulaşım gerçekleşemiyormuş.

Madem öyle, işte böyle demişler, Romalıların ideal olduğuna karar verdikleri bu ölçüyü onlar da kabul etmişler.

Şimdi yeryüzündeki bütün tren raylarının arası 143.5 santimetre.

Nereden nereye değil mi?

***

Daha da acayibi...

Coelho nun roman kahramanı, tren raylarıyla evlilik arasında bir ilişki kuruyor, gelin birlikte okuyalım:

"Şimdi ne alakası var bütün bunların evlilikle demeyin, var. Tarihte bir noktada birisi dönüyor ve diyor ki: İki insan evlendiğinde hayatlarının geri kalanı boyunca, donmuş gibi bir arada kalmalılar. Aynı iki ray gibi yan yana uzayıp gideceksin, daima aranda aynı uzaklığı bırakarak. Zaman zaman biriniz daha uzağa gitmeyi ya da biraz yakınlaşmayı istese bile, bu kurallara aykırı. Kurallar diyor ki, Mantıklı ol, geleceğini düşün, çocuklarını düşün. Değişemezsin, hareket noktasından varacağın yere kadar, birbirileriyle aralarında aynı uzaklığı koruyan iki tren rayı gibi olmak zorundasın... Çocukların da sizin öyle kalmanızdan mutlu olacaktırlar: 143. 5 santimetre uzaklıkta... Komşularını düşün. Onlara mutlu olduğunu göster, pazar günleri kızarmış biftek ye, televizyon seyret. Toplumu düşün...Etrafına asla bakma, bu boşanmak, kriz ve depresyon demektir... Üstelik biri seni izliyor olabilir, bu onu da ayartabilir... Bütün fotoğraflarda gülümse, fotoğrafları salonu koy, böylece herkes onları görebilir... Bir sporla uğraş, uzun süre hareketsiz kalacağın için mutlaka spor yapmalısın... Unutma, bu kurallar çok yıllar önce ortaya çıktı, onlara saygı göstermek gerekiyor. Bu kuralları kim koydu? Bu önemli değil. Onları sorgulamayın, çünkü insanlar daima bu kuralları uygulayacaklar, hatta siz istemesiniz bile..."

***

Acı değil mi?

İnsanın içine oturuyor değil mi?

Katılırsınız katılmazsınız, bu tür konularda genelleme yapmak salakça dersiniz demezseniz, bence doğruluk payı var.

Bazen bana "Nasıl olur da kocana hálá sevgili muamelesi yapabiliyorsun?" diye soruyorlar. Hani "Numara mı, gerçekten böyle mi hissediyorsun?" sorusu.

Gerçekten böyle hissediyorum.

Pek çok sebebi olabilir ama bence şunun çok etkisi var:

Biz her şeyden, herkesten uzaktayız.

Ben bunun bir ilişkiye çok iyi geldiğini düşünüyorum.

Birbirine kenetleniyorsun.

Yabancı bir yerde, bambaşka bir gündemle bir başına oluyorsun.

Bu da seni bir dolu tehlikeden koruyor.

O kermekeşin içinde yer almıyorsun.

Ama tabii hayat boyu yurt dışında yaşayacak halimiz yok.

Bir gün Türkiye ye dönersek, ilişkimize ne olur bilmiyorum. Bildiğim şu:

Kimseyle -özellikle de sevdiğim erkekle- arasında 143.5 santim mesafe olan ve sonsuza kadar uzanan tren raylarına dönüşmek istemem.

Ayşe ARMAN 

> Firtina apansiz bastirinca, koca gemi bir anda
>>>>   denizin dibini boyladi.
>>>>
>>>>    Adam, issiz bir adanin sahilinde gozlerini
> acti.
>>>>
>>>>    Ne gelen vardi ne giden...
>>>>
>>>>    Ne arac vardi ne gerec...
>>>>
>>>>    Istersen muz ve hindistan cevizi, istemezsen
> muz ve hindistancevizi...
>>>>
>>>>    Hayati boyunca evi disinda bes yildizli
> otellerden baska yere adimini atmadigindan, bir sure ne yapacagini
> bilemedi...
>>>>
>>>>    Sonra dort ay boyunca muz yeyip, hindistan
> cevizi suyu icti.
>>>>
>>>>    Gecmiste kalan o guzel gunleri dusunerek
> gozlerini denize dikip, kendisini kurtaracak gemiyi beklemeye
>>>>   koyuldu...
>>>>
>>>>    Bir gun sahilde uzanmis yatarken, gozunun
> ucunda bir hareket hissetti.
>>>>
>>>>    O da ne ?
>>>>
>>>>    Bir sandal ve kurekte o gune dek gordugu en
> muthis kadin...
>>>>
>>>>    Son surat geliyor...
>>>>
>>>>    Inanamadi... "Nereden geliyorsun ?" diye
> haykirdi ve ekledi "Buraya nasil geldin?"
>>>>
>>>>    "Adanin oteki tarafindan..." dedi kadin, "gemi
>>>>   batinca oraya ciktim."
>>>>
>>>>    "Ne sans, benden baska kimsenin kurtuldugunu
>>>>   sanmiyordum. Kac kisisiniz ?"
>>>>
>>>>    "Baska kimse yok, sadece benim. Sandal da
> gemiden degil. Gemiden kurtulan yok...
>>>>
>>>>    "Adamin akli karisti... "O halde sandali
> nereden buldun?"
>>>>
>>>>    "Basit" dedi kadin.
>>>>
>>>>    "Adada buldugum malzemeyle yaptim...
>>>>
>>>>    Kurekler sakiz agaci...
>>>>
>>>>    Zemini palmiye dallarindan ordum, yanlar
> okaliptus..."
>>>>
>>>>    "Ama, ama bu imkansiz, aletlerin yok nasil
> becerdin ?" dedi adam.
>>>>
>>>>    "Pek de sorun olmadi. Oteki tarafta sira bir
> aluvyon kaya olusumu var.
>>>>    Firinda belli dereceye isitilinca islenebilir
>>>>   yumusaklikta demir elde ediliyor. Alet yapmak icin kolayca kullandim...
>>>>   Bosveer bunlari. Hadi goster, nerede yasiyorsun ?"
>>>>
>>>>    Bon bir ifadeyle orada yasadigini itiraf etti  adam...
>>>>Aylardir oracikta sahilde yatip kalktigini...
>>>>
>>>>    "Oyleyse bana gel benim yerime..." diyerek kadin
>>>>   kureklere asildi.
>>>>
>>>>    Birkac dakika sonra kucucuk bir iskeleye
>>>>   yanastilar...
>>>>
>>>>    Adam sahile goz atinca az daha sandaldan
>   dusuyordu.
>>>>
>>>>   Mavi beyaz boyali kulubeyle, iskele arasina tas
>>>>   doseli yurume yolu bile yapilmisti !
>>>>
>>>>    Eve girerlerken kadin omuzlarini silkti, "Pek
>>>>  rahat sayilmaz ama ben yine de ev diyorum iste...
>>>>
>>>>    Otur lutfen, bir sey icer misin ?"
>>>>
>>>>    "Hayir, hayir tesekkurler..." dedi adam.
>>>>
>>>>    Saskinligini hala uzerinden atamamisti.
>>>>
>>>>    "Daha fazla hindistan cevizi suyu icemeyecegim
>>>>   artik... Tahammulum kalmadi..."
>>>>
>>>>    "Hindistan cevizi suyu degil ki... Imbigim var,
> Pink Colado ya ne dersin?"
>>>>
>>>>    Adam hayretini gizlemeye calisarak ikrami kabul
> etti.
>>>>   Kanepeye oturarak sohbete daldilar.
>>>>
>>>>    Ikisi de birbirlerinin hayat hikayesini
> dinledikten  sonra kadin, "uzerime rahat bir sey giyecegim" diyerek

   ayaga kalkti.
>>>>
>>>>    "Dus yapip tras olmak ister misin ? Ust kattaki
> banyo dolabinda jilet var."
>>>>
>>>>    Adam artik olayi sorgulamaktan tamamen
> vazgecmisti...
>>>>
>>>>    Banyoya girdi, dolapta kemik bir sapin icine
>>>>   sıkıstırılmıs oynak mekanizmali iki deniz
>      kabugundan yapilma ustura onu bekliyordu...
>>>>
>>>>    "Bu kadin inanilmaz" diye mirildandi...
>>>>
>>>>    "Bakalim bundan sonra ne var
>>>>
>>>>    Dondugunde kadin onu gardenya kokulari icinde,
>>>>   stratejik bolgeleri uzum
>>>>    yapraklariyla ortulu olarak karsiladi...
>>>>
>>>>    Sadece uzum yapraklari...
>>>>
>>>>    Yanina oturmasini istedi.
>>>>
>>>>    Sonra yavasca sokularak fisildadi...
>>>>
>>>>    "Soyle bana yakisikli, ikimiz de uzun suredir
>        bu adadayiz... Cok yalniz olmalisin, eminim su anda yapmak icin
>        kivrandigin bir sey var...
>>>>
>>>>    Hani burada tek basina gecirdigin aylar boyunca
>       en cok yapmak istedigin...
>>>>
>>>>    Anliyorsun degil mi ? Ne istersen
> yapabilirsin....
>>>>
>>>>    Gozlerinin icine bakiyordu...
>>>>
>>>>    Adam duyduklarina inanamadi...
>>>>
>>>>    "Yani..." dedi... "Buradan e-mailimi kontrol
> edebilir miyimmm?"

BIZIM SONUMUZ DA BÖYLE OLABILIR:))

Singing in the Rain i her seyredişimde içimden Gene Kelly e eşlik etmek gelir..Ve yağmurun bir damlasının bile trafiği altüst etmeye yettiği bir vakit, herşeye boşvererek çıkıp bu yağmurda dans etmeye başlasam insanların tepkisi ne olur diye düşünürüm. Gölgeler halımın üzerinde dansetmeye başlayıp,günışığı yerini alacakaranlığın kızıllığına bıraktığında, dış dünyanın kepenklerini indirip düşüncelerimin ışığını yakarım.Yaşamın melodisi ile kendimden geçmeyi severim.Bunlar son derece basit ama bir o kadarda akılda kalıcı ve hayatı yaşanmaya değer bulacak şeyler.Çünkü hayat acaba lara yer vermeyecek kadar kısa...Amacım başkalarının kalıplarına uymak yerine yaşamımı farklı kılmak..Bunu yaparkende içimden gelen sese ihtiyacım var sadece..Zaten insanın yaşam sahnesinde kendisini oynayabilmesi için başka birşeye gereksinimi var mı?

YAŞAMDAN HİÇ KOPMAYIN..

Bir geceyarısı uykunuz bölünür.Yüzünüze tokat yemişcesine uyanıverirsiniz.Yüreğinizde dayanılmaz bir ağırlık,bedeninizde sinir bozucu bir yorgunluk.Kafanız karmakarışıktır.Artık bir türlü dinlenemediğinizin farkına varırsınız..Bütün bir günü uyuklayarak geçirmişsinizdir ama uyumak istediğinizde uyuyamıyorsunuzdur. Hareket etmek bile işkence haline gelir.Artık hiçbirşey sizi ilgilendirmez. Özlemini duyduğunuz tek şey eski kahkahanızdır.

Tüm bu hissettiklerinizin bir açıklaması olmalı. Yaşadığınız bu kopuşun,bu bezginliğin başlangıç noktasını ararsınız.Hayatınıza şöyle bir göz attığınızda sorularınız yanıtsız kalır.Ters giden belirgin bir şeyler yoktur.Belki de ters giden tek bir şey değildir.Sorunu tanımlamaya çalışırsınız ama olmaz.Çünkü her ne olduysa, birtek günde olmamıştır.

Yaşamın çoğu zaman hiç de kolay olmadığı bir gerçek. Onun binbir yüzü ile başa çıkabilmenin; acısı,düşkırıklığı,yalnızlığı,terk edilmişliği,sevgisizliği, tüm ağırlığı ile bir yaşamı yüklenmenin nesi kolay olabilirki? İnsanın kendinden ve yaşamdan uzaklaşması, hem tüketemediği bir birikimin,hem de gün be gün kaybettiklerinin sonucu.Tüm sorunlar yaşamın içine öylesine sinmiştirki karşı koymak tepki göstermek bir yana eleştirmeye bile gücünüz kalmamıştır artık..

Kendinizle Barışın…

Her şeyden önce kendimizle barış içinde olmamız gerekli..Mutluluğu sadece alarak değil vererek yakalamak gerekir.Yaşamda küçük sevinçler,küçük kederler ve büyük sevinçler,büyük kederler vardır.Büyüklerden kaçınılmaz,bir yakının kaybı gibi.Onun üzüntüsüyle yaşarız.Büyük bir sevinç ise bizi mutlu kılar. Ama yaşantı çoklukla küçük sevinç ve kederlerden oluşur.Eğer bu küçük kederleri görmezlikten gelir,küçük sevinçlere yönelirsek yaşamı yakalayabiliriz.

Aşka Gelince..

Tabii ki iki taraflı olunca güzel.Çünkü her şeyin güzelliği bütünlükte saklı..Eflatun şöyle anlatır: “ Allah insanı yaratmadan önce binlerce küre yaratmış.Bu küreleri ikiye bölmüş ve göğe fırlatmış.Herbiri kendi başına dönermiş bu kürelerin Zaman zamanda karşı karşıya gelirlermiş.Ve gerçek mutluluk aynı bütünün iki yarısının karşı karşıya gelip,birlikte dönmesiymiş. Yaşamın her kesitinde olduğu gibi aşktada seçiminizi ve sevginizi bütünleştirerek mutlu olabiliriz.

……………….

Ve ölüme karşı yaşam,mutsuzluğa karşı mutluluk,hastalığa karşı sağlık ve sevgisizliğe karşılık sevgi. Henüz kopmadığımıza göre,hala tutunuyoruz.

Yaşam bu…İniş ve çıkışlarla dolu. Kimi zaman adını koyabildiğimiz,kimi zamansa tanımını bile yapamadığınız duygularla dolu bu yaşamımız..Ya birgün her şeyin tadını ve kokusunu yitirdiğinizi farkederseniz ? İşte o zaman sıkıca tutunun yaşama ve SAKIN BIRAKMAYIN..

Hiç kopmamanız dileği ile…

Arwenqueen