bence mutluluk insanın tamamen hayata bakış açısıyla ilgilidir.nasıl bakarsan öyle görürsün,
eğer mutsuz olmak için fırsatlar arıyosan zaten başından kaybetmışsin demektir bence insanlar başlarına gelen olaylara dövünmek yerıne dersler çıkarmayı bilirlerse onlar için her şey daha da kolaylaşır diye düşünüyorum, bu yaşam bizim onu en iyi şekilde değerlendırmekte bizim elimizde.,. Bi gün yürüyüşe çıkmıştım yaşlı bi teyze yanıma yaklaştı ve büyük bi hayranlıkla bana bakarak.senın yaşında olmak ne kadar isterdim kızım dedi yaşının kıymetini bil dedi. bunu neden söyledi?
çünkü çok yavaş ilerliyordu ayakları zor tutuyordu bense hızlı bi tempoda yürüyordum
bunu düşününce ona hak verdim geçmişe özlem duyuyordu
haklı olarak mutluluğun değeri yitirilince anlaşılıyor ne yazıkki
bi atasözü var
ayakkabım olmadığına üzülürken yolda ayaksız birine rastladım
diye sanırım başımıza gelen her olumsuz olayda çevreyı değilde kendimizi suçlarsak
yani hatayı kendimizde ararsak öz eleştiri yapabilirsek başımıza gelen her olumsuzlukta yenılgiye uğramazsak
bundada vardır bi hayır dersek şükretmeyi dilimizin döndüğünce sürekli tekrarlarsak
kazananın biz olacağımıza eminim
çünkü hayat çok kısa bu güzelliklerin bilincıne varacak kadar.
Bize biçilen kadere isyan etmek yerine önümüze bakıp hedefe odaklanmalıyız şunun suçu bunun yüzünden diye suçlu aramak yerine ben nerde yanlış yaptım diyebilmeliyiz çok sevdiğim bi söz var Arif özünü yoklar, cahil çevresini suçlar.
çevramizdeki güzelliklerin farkına varabilmemiz dileğiyle. |