ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

MeCHuL YüReK

Unutmadım, unutamadım seni,o öldüren sevgini,
vazgeçmedim senden umudu kesmedim gözlerinden,
bekledim doğan güneşle, belki o getirir diye seni,
karanlıkta yıldızlara sordum, yoksa onlar mı getirirdi sevdiğimi.

durmadım,yılmadım kalbimden, kalbine duyurana kadar sevgimi,
bitiremedim, nefret etsem bile bu yok eden özlemi,
canımı yoluna verdim, yıkılmamak için savaştım, ah bir görsen beni,
ben seni sevdim, ben sana kaldım, yeter artık çağır şu yüreğimi.

elimden gelen sadece büyük bir haykırış,
umutsuz belki, bir ihtimal bile olmasa da bu yakarış,
neden bir tanem, neden, gelsen şimdi biter her acı yine kalplerde barış,
sevgiye senin ki, hadi bir kalp bağışla bana, sanadır bu yalvarış.

görmüyor musun bitiyorum sensiz, eriyorum bir mum gibi,
hadi ateş ol tekrar yak beni, hatırla hor görme geçen günleri,
boş kalmasın anılar kalmasın yaşanmışlığıyla, koparma içimden,
bitsin bu ayrılık, ellerimi tut yine sen değil misin ki yaşamımın tek sebebi.

koş tekrar benimle aynı hayallere, sımsıkı tut bırakma benim gibi,
ben seni tutarken kaybetmemek için, yakala hadi attım sana kalbimi,
gördün mü ışığı geleceği gösteriyor şimdi, ayrılmayan ikimizi, bitmeyecek sevgimizi,
en güzel duyguların başladığı, senin bana gelen en saf halini.

anladın mı seni seven bir kalp var yeryüzünde, seni arayan,
buldun mu şimdi aradığını, yalnızlığın hain kollarında,
verdin mi kararını, uyandıracak mısın beni bu kötü rüyadan,
açacak mısın kollarını, yeniden ısıtacak mısın benimle varlığımı, yine her an.

hayır

alttaki benim yerime işe gider misin?

Seviyorum Seni Delicesine....!

Hep sen varsin düşüncelerimde....geceleri rüyalarimda, gündüzleri hayallerimde sadece sen varsin.. sagimda, solumda, aynadaki yansimamda, nereye baksam hep sen varsin... Artik ben “ben” degilim, anladimki ben “sen” olmuşum..
Yanimda olamasanda, sana dokunamasamda, hep icimdesin..nereye gidersem gideyim seni icimde taşiyorum!
Hissettigim duygularin esiri aklim, sadece delicesine yaşamak var seni seninle..

Elimdeki resminin her karesini ezberledim artik…kac kivrim, kac cizgi varsa yüzünde hepsi begnimin tam ortasinda. Her gecen saniyede sana kavuşacagim güne biraz daha yaklaşiyorum.. kokunu icime cekecegim, sicakligini hissedecegim, sana dokunacagim o an! Zaman gectikce sabirsizlaniyorum..icimdeki sevgi öyle bir coşkuyla sana akiyorki ben bile kontrol edemiyorum kalp carpintilarimi..
Tanrinin bana verdigi mucizeyi şimdi yanimda istiyorum...

Seviyorum seni delicesine, ugrunda ölürcesine… Herzamankinden daha cok seviyorum seni.. Artik bu sevgi o kadar büyükki icime sigmiyor...
Özlüyorum seni, mesafelere isyan edercesine akiyor gözyaşlarim.. Hic kimsenin kimseyi özlemedigi kadar özlüyorum seni!
Sana kavuşacagim ani bekliyorum..zamanin cabuk gecmesi icin uyumak istiyorum, fakat icimdeki heyecan buna engel oluyor..sana kavuşacagim anin heyecani öyle bir coşkuyla sariyorki bedenimi artik kontrolü kaybediyorum...

“Yagmur, denize düştügünde deniz, yeşile düştügünde yeşil, topraga düştügünde toprak kokar...
Yagmur, Sacina düştügünde sevgi, eline düştügünde özlem, gögsüne düştügünde aşk kokar..”

Ben yagmuru gögsüme düşürdüm, şimdide beni hayata baglayan yagmur damlama ”sana” kavuşacagim ani bekliyorum!

Seni seviyorum" demeyi öğrenebilir miyim?

S
yi sonsuzluktan almıştım.
E
yi erdemden...
N
yi naz ödünç vermişti,
İ
, içimden geldiği gibi, öylece yerleşivermişti yüreğime...
Bense bekliyorum.
Şaşkınım çünkü. Ne yapacağımı bilmeden öylece, yerime mıhlanmış, duruyorum. Kımıldamıyorum, kımıldamayı düşünmüyorum bile; dedim ya bekliyorum diye.

Bilmediğim bir yerlerde bir tılsım gizli besbelli; o yok olmasın diye bu ürkek, korkak, tereddütlü halim, sonu gelmeyen beklemelerim.

Aslında böyle olmamalı. Ellerim bu kadar acemi, sesim bu kadar titrek, gözlerim bu kadar kaçak; olmamalı.
Yüreğim hepsinden öndeyken böyle, söze can veren sesim, susmamalı.
Böyle karmakarışık, cılız hatta yorgun hissetmemeliyim.
Biliyordum, derin bir solukla bir defada söylemeliyim.

S
yi sabırdan almıştım.
E
yi evrenden.
V
yi vefa, vedadan önce davranıp vermişti.
İ
yi ihanet sıkıştırmıştı araya.
Y
, yalnızlığın içinden hüzünle sıyrılıp yer bulmuştu yamacımda.
O
, ozanların dağarcığından uçup gelmişti erken bir sabah.
R
yi karşımda görünce çoktan razı olmuştum.
U
, unutmanın sihrini mi sunmuştu ben böyle şaşkınken; bilmiyorum.
M
yi mutluluktan aşırmıştım, gülümseyerek.

Öyleyse...
Şimdi tam zamanı değil mi?
Her şey bu kadar içimde, bu kadar hazırken, eksik olan ne?
Nedir beni tutan?
Korku mu?
Acemiliğim, utancım böyle kaçak dövüşmem; neden?
Zayıf mı hissedeceğim kendimi?
Ayıplanacak mıyım?
Garipsenecek miyim yoksa?
Anlaşılmayacak mıyım?
Duymak istemediğim sözler yüzünden kalbim mi kırılacak; yok mu sayılacağım?
Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak mı?
Ah, böyle olmamalı.
Öyleyse, öyleyse, sahi öğrenebilir miyim?
Sevgimi söyleyebilmeyi, öğrenebilir miyim?
O dünyanın en güzel cümlesini, gün içinde, bir anda, çok derinlerden geldiğinde kendimde tutmayıp, bir defada...
Söyleyebilir miyim?
"Seni seviyorum" demeyi öğrenebilir miyim?

Ağlamaktan yoruldu gözlerim

Ne olur mevsime düşen cemreler ve tomurcuklanıp çiçeğe dönüşen dallar adına gül artık...

Sabahın erken saatleri ve dilimde gül deyişim... Burnumda gül kokusu. Gecelere sığmayan hüzünleri gündüzlerin potasında eriteceğim diye selamladım şafağı!

Bu ilk sensiz baharım değil biliyorsun ve ikincisi olmakla da kalmayacak. Daha kaç bahar karşılarım sensiz? Bilmiyorum! Gecenin en kuytusunda, seni saklamaktan yorulsam da, aydınlıklar bile dinlenmeme imkân vermiyor ve yokluğun ağır bir yük olmuş olsa da.

Karanlığı gecelerden toplamak biriktirmek ve gündüzlere serpiştirmek, yok etmese de var olanı. Gördüm, sevdim, yaşadım ve anladım. Sanırım artık yaşananlarla devam etme zamanım sevgili anladım.

Baktım ki ölümün ardından herkes ağlıyor. Bir ilk yapalım dedim yüreğime. Biz onu hiç ölmemiş sayalım ve gülelim. Sen hangi yanımı öldürmüştün, ya da ben hangi yanını unuttum ve karar verdim, yokluğunda senin ben de benim sen de öldürdüklerime can vereceğim! Bu baharın renkleri ile boyayacağım hepsini. Bir cesedin resmi asla olmayacak bu yaşanmışlıkta. Bakma dizlerimin titrediğine sen. Korkudan değil o sadece heyecanımın yansıması! Yılgınlığımı yendim bu sabah ve haykırıyorum "ey şer-i vesveselerin gölgesi". Gözlerimdeki güneşe gücün yetmeyecek ve yok olacaksın.

Ben bir yok oluyor, bir var oluyordum. Yokluğum "faili meçhul"lere yazılıyor, varlığım ise, meçhulün failini aramakla geçiyordu ya...

Artık ne meçhul var ne faili. Ben başkaldırdım, baharda çiçeklenen dallar misali, ben başkaldırdım. Dağları delen Ferhat, çölleri aşan Mecnun, ateşi ehlileştiren Kerem misali...

Ben başkaldırdım ve artık sevdamı sensizliğe haykırıyorum sevgili.
Pılını pırtını toplayıp gidenlere inat, kalacağım zamanın en ortasında. Eksileri sildim, benim bakışlarım olacak bütün sevinçlerin artısında. Zaman mefhumunun efendisi olacak, bu yeni ömrün başlangıcı, bu sabah müjdelerle doluyum inan bana. İşte bundan dizlerimin titremesi.

Bir bedende, bin duygu. Bir ruhta bin heyecan var ey sevgili... Şimdi, sende olduğun yerde, güneşe dön gözlerini ve sadece gülümse.

Bil ki bu yazı, sensiz ikinci baharın resmi değil, seninle sensiz yaşayacağım tüm baharların resmi. Ben kara kışları yendim sevgili. Sendin ve hep sen olacaksın bundan sonra bütün baharlarımın ismi.

Biliyor musun sevgili; "Bakışlarını derlemekmiş en iyi yaptığım şey, onlar şimdi cemre düşürüyor yokluğuna. Ve kaç bahar yaşıyorum gözlerimde kalan bakışlarınla sende beni düşün kalma kara kışlara"

Beni sevdiğini bilmesem bile
Seni sevdiğimi biliyorum sevgili...