ADIMLA NASIL BERABERSEM!!

Hiç kalbin ağrıdı mı sebepsizce,
Hiç için titredi mi sıcak yaz geceleri,
Dolunaya baktığında hissettin mi hiç
Yapayalnız derin bir karanlıkta olduğunu,
Ve acı bir şekilde farkına vardın mı,
Kalabalık içinde sessizce dolaştığını…

Düşündüğün şeyi bilmeden uzaklara takılır gözlerin;
Ellerin bilmediğin elleri tutar sanki,
Tuttuğun el sana huzur verir de;
Sen o huzurla bir türlü rahatlayamazsın…

Boğazında kelimeler düğümlenir, yutkunursun;
Bakışların buğulanır, gözlerini kısarsın,
Tek damla düşmesin diye çabalarsın;
Bilirsin ilk düşen damla habercisidir; sağanakların,
Bilirsin sağanakların ardından körelir; duyguların,
Bilirsin ki içindeki yangınlar büyür sağanaklarda…

Sen bilirsin ama kalbin bilmez bunları,
Yaşadıkça yaşar sevdalar kalbinde,
Büyüdükçe büyür kalbin, her sevdayı saklar içinde,
Gün gelir sığmaz olur kalbin göğsüne,
Taşıyamaz olur bedenini, artık yorulur…
Duyguların ağır gelir; ezilirsin
Bir gün açıklanmamış duygularınla köşende,
Teslim olursun ölüme,
Sessizce…

Seni gördüm,
toy bir çocuktu yüreğim
henüz yağmur yağmamış buluttum...
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...
Tutsaktım,
Yok pahasına bir gemiye satıldım
sonra gözlerimi sattım,
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...



Yalnızlığıma
nice zaman
silah çektim, süngü tuttum...
Dağların zirvesinde destan,
çöllerin ortasında ağıttım...
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...



Yakacak diye gözlerin, kalbimi
ellerinin nârına
kendim attım.
Senden duydum en güzelini sözlerin
en tatlı yudumları
senden yuttum
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...



Sevdan için
her gül mevsiminde
arzu arzu,
umut umuttum....
Gördüğüm her renkte rengini gördüm
Duyduğum her seste adına
türküler tuttum...
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim....



Akrep düştü gecelerime
Gelirsin tutkusuyla
yıldızlarını göğün
birer birer uyuttum...
Adından başka
isimleri
kelimeleri
harfleri
Adından başka
Bütün bildiklerimi unuttum...
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...



Ben,
hiç kimseyi
senin kadar sevmedim...



Mustafa Hatipler

Bana seni özletme ne olur

     Gün olur,
     Ay olur,
     Yıl olur,
     Zaman geçmez, durur,
     Bana seni özletme ne olur.
     Gözlerim yaşarır,
     Ruhum sıkılır,
     Bir an her yer kararır,
     Dünya sanki dönmez, durur,
     Bana seni özletme ne olur.
     Bilmemki nerdesin,
     Belki heryerdesin,
     Kulaklarımda sesin
     Hiç çıkmaz, öylece durur,
     Bana seni özletme ne olur.
     Her yeni gün umut olur,
     Gün batımı zulüm olur,
     Ne zaman sesin duyulur,
     Gözlerimden yaşlar akmaz, durur,
     Bana seni özletme ne olur.
     Ah!!
     Ne zaman bir of çeksem,
     Sensizlik içime oturur,
     Kalbim atmaz sanki, durur,
     Bana seni özletme ne olur
     Artık alıştım sensizliğe,
     İlk zamanlar zor gelsede,
     Derler ya zaman heşeye çare,
     Yaşananlarsa unutulmaz, durur,
     Artık mutluluğun mutluluğum olur.
     Bana yolunu gözletme ne olur

Katle kendimden başladım!

Ne varsa geçmişten kalan,
Paramparça olmalı!

Anılarım mesela...

Gülüşlerim mesela...

Adınla yankılanan şiirlerim...

Teninde kuruyan gözyaşlarım...

Sonra yansıması yüzünün yüzümdeki...

...
Ve sırf yüzüme çarpan yüzüm yüzünden,
Derin bir darbe bıraktım hülyamda!

Hüzünlerimin ayak sesleriyle,

Çiğnendim!

Zanlı benim!

Faili oldum tüm senli hallerimin...

Şimdi anlam vermeksizin akıttığım pınarlarım var...
Kan damlıyor parmak uçlarıma, fersizliğimden... An ve an ardımda çığlıklar yükseliyor.

Pişmanlık mı?

Sanmam...

Olmasını dilediğimin düşü bitti, olacaklar yaşanıyor...

Kabul ettim her halimi ben!

Halsizliğimi mesela...

Sensizliğimi...

Sonra hissizliğimi...

Dedim ya,

Katilim ben!

                KANKAM TEŞEKKÜRLER

  BEN TEŞEKKÜR EDERİM KANKAM KATILDIĞIN İÇİN