Hayatımda en çok istediğim şeye hiçbir şekilde erişemiyecek olmanın dayanılmaz ağırlığını hergün içimde hissetmekden yorulduğumu.........
Bana çok acı versede onu tanımakdan hiçbir zmn pişman olmadığı...
Paylaşılmış çok az şey olmasına....Yaşanmış hiç bir şey olmamasına rağmen onunla geçirdiğim kısacık vakitlerimin hayatımın en güzel anları olduğunu.....
Sözde değil gerçekten zaman zaman kendimden çok onun mutluluğunu düşündüğümü....
Huzur bulmak için deil sadece onun huzuru bozulmasın diye bu oyundan sonsuza dek çekldiğimi...
Ve son olarak da her ne kadar rolü yapsam da ASLI nda hiçde mutlu olmadığımı...
İTİRAF ETMEK istiyorum.... |