Acılarımdan fırça, gözyaşlarımdan boya yaptım...
Renklerin en güzeli vardı mevsimler içerisinde,
Seni çiziyordum çerçevelerde...
Kanayan göz yaşlarımla boyadım gözlerinin derinliğini,
Yüreğine dokunmak istedim, acılarım sığmadı tualime...
Bir mutluluk, bir hüzün, birde SEN im...
Yanyana sığdırdım portrenizi.
Mutluluk gülümsüyordu sevincimin rengiyle doluydu,
Hüzünde kanayan gözyaşlarım vardı.
SEN!
Sen öylesine bedelsizdin ki hem mutluluğun,
Hem hüznün renklerine karışmıştın...
Ömrümün ağır adımları yavaş yavaş ilerlerken,
Son resmimi tamamladım. |
Güzelmiş duygulandım
