Unutmak Seni
Kendimi bir masaldan sıyırmak
Ve her güneşle bir daha batmak
Her gecenin görünmez
Bulutu olmak!
Unutmak seni; zamanda atlayıp
İlkçağlardan gelen yaşamına sarılıp
Seni her mevsimde çiçeklenirken
Seyredememek, koklayamamak
Hasretini öpmek!
Unutmak seni,
Çöllerde su aramamak
Dönüp bakmamak başka güllere
Bağrından koparıp yüreğini
Atmak gibi bir şey!
Seni unutmak; ölüp sende yaşamak
Tek olmak şu acunda, tek sesten seslenip
Sensiz bir zamanda
Her yaprağın yeşili, türküsü
Her sistemin iç sesi olmak
Seni unutmak
Doğmamak gibi bir şey
Günsün sen
Unutulmazsın ki...
