fiogf49gjkf0d
aciyla geçtigim yoldan geçiyorsun izlerime rastliyorsun, biraktiklarima, orada o yolda çekmistim ruhumu patlatan fitili benden savrulan parçalar kurusa da, izleri var hala yolun kenarinda.
izini sür yolun, acinin ormani büyütür insani vakit genistir, ufuk sandigindan daha yakin aciyla geçtigim yoldan geçiyorsun, ustasi olacaksin içine gerdigin tellerin hangi siziyla titrer içinde, hangi sesle büyük bir ask, hangi sesle ölür, bileceksin.
ne zamandi bilmiyorum. yasadiklarindan sana kalan tortu, seni oldugun yere çakan, oldugun yerde firtina koparan korku. kendi sarmalinda döndün, döndün, sanma ki daha dönmeyeceksin kalsan da bir yer için, aslinda hep gidiyorsun.
simdi, acinin ormanindan geçiyorsun her sey bir daha kanasa da ne geçtigin yola ne sana dokunabilirim ben geç melegim, senin de sarkilarin olsun içindeki telleri titreten. | | | |