ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Gün sarışınlığa  veda  edip  esmere  çaldığı  anlarda

Derin  kuytular  da  ateş  saçlı  mavi  gözlü  bir  kız  uyur

Ben  ne  kadar  özgürlüğüme  uçmak  istesem de 

Her  defasın  da  önüme 

 Islak  kirpikli  yanık  bir  sevda  durur

Ve  bütün  saatler 

O  parkta  o  ağacın  altında 

 Kalemimi  kırdığın  anı  vurur

Saçlarını  savurup  giderken  ardından

Bahara  yeşillenmiş  çınar ağacını  zamansız  güz  vurur

Dizlerimin  üzerine  yığılırken  bedenim

Yaşama  sevdalı  koşan  kalbim  bir an  durur

Siyah  elbisesine  bürünüp  peçesini  takıp

Yıldız  gözleri  parlarken  gecenin

Bir  ucundan  tutup  eteğine 

Aklım  o  anda  bedenim  rüzgarda  savrulur

Posiongirln  Paylaşımın için teşekkürler..

Bende 1 lira vardı.

Sen de 1lira vardı.

Paraları değiştirdik,yine1liramız var.

Bende 1bilgi  sende 1 bilgi vardı.

Bilgileri paylaştık şimdi sende 2 bende 2 bilgi var.

İşte paylaşım ruhu budur..

Alestamss işte paylaşım ruhu budur...

Onun adının anlamı Yaşam, 

o  adını çok seven, doğru ve yanlışlarıyla sizler gibi olan,sizler gibi yaşayan bir insan sadece.

unutması çok, kini yok bir kadın.  Kırdığıda çok oldu kırıldığıda  ama hala cinsiyet ayrımı gözetmeden insanları seven,onlara inanmaktan vazgeçmeyen,onu bu şekilde yaratan Tanrı sına aşık,SEVGİ nin elimizdeki en büyük güç olduğuna inanan bir kul,tüm yaralarını "SEVMEK" yüzünden almış olsada.Ve o sizlere,"gelin asla sevmekten vazgeçmeyelim ama sevdiklerimizin özgürlüklerine ve kişiliklerine saygı duyalım,dostlarımızı unutmayalım,onları oldukları gibi hep sevelim,erkek,kadın demeden ve  onları kaybetmemek için elimizden geldiğince hata yapmamaya çalışalım,sevdiklerimizi yitirmeyelim"diyerek , ve 

 incittiği...kalplerini acıttığı,..tüm sevdiklerinden ,değer verdiklerinden bu vesileyle af  diliyor

her ne kadar kendisi kendisini af etmeyi öğrenemeyecek olsada.......

Ve inatla direnerek hala

 sevgice konuşan herkesi davet ediyor bu sayfalara.

Hep sevgi ve sağlıkla

HOŞCAKALIN....

BİRAZDAN GÜN DOĞACAK

Beton duvarlar arasında bir çiçek açtı

Siz kahramanısınız çelik dişliler arasında direnen insanlığın

Saçlarınız ızdırap denizinde bir tutam başak

Elleriniz kök salmış ağacıdır zamana

O inanmışlar çağının.

Zaman akar yer direnir gökyüzü kanat gerer

Siz ölümsüz çiçeği taşırsınız göğsünüzde

Karanlığın ormanında iman güneşidir gözünüz

Soluğunuz umutsuz ceylanların gözyaşına sünger.

Gün doğar rüzgar eser bulut dolanır

Rahmet şarkısı söyler yağmurlar

Alnınız en soylu isyandır demir külçelere

Gürültü susar ses donar sevgi tohumu patlar

Sessiz bir bombadır konuşur derinlerde.

Ey bizim sabır yüklü toprağımızın kutsal ağacı

Sen bize hayatsın umutsun mezarlar kadar derin

Bizi tutan bir şey varsa dirilten o sensin

Üzerinde uyuduğumuz yavru kuşların tüy renkli sıcaklığı.

Ey damarlarımızda donan buz yüzlü heykeller beldesinden

Yıkıntılar sonrası sığındığım şefkat anası

Ey dağları yerinden oynatan ses ey mermeri toz eden rüzgar

Ey alemi donatan ışık toprağa can veren el.

Gün olur toprak uyanır uyanır böcekler

Sarı bozkır titrer çıplak dağlar yeşerir gök yıkanır kirli

dumanlardan

Su coşar deniz kabarır canlanır ölü şehirler

Yemyeşil bir rüzgar eser yıldızlar arasından.

Şimdi siz taşıyorsunuz müjdenin kurşun yükünü

Çatlayacak yalanın çelik kabuğu

Sizin bahçenizde büyüyecek imanın güneş yüzlü çocuğu.

BOŞLUKLU YAŞAMAK 

Şimdi bütün şehir bir adama yöneldi

Adam dedimse senin benim gibi bir adam

Ama kadın değil bura önemli.

çünkü ben hiç görmedim bir kadının insanlar

tarafından asıldığını / kafasını ucu ilmekli ipe

uzattığını hiç duymadım / aslında görmekten öte

bu duymaktan öte.

Dedim ya şimdi bütün kent bir adama yöneldi

durmuşlar bir meydanda bekleşiyorlardı /

birşeyler anlatıyorlardı / biri vardı iyi ettim de

şemsiyemi aldım diyordu / besbelli yağmurdan

korkmuştu / öteki öğünüyordu yiyeceklerini

unutmadığından ötürü / hele biri vardı bayağı

kızıyordu karanlık adamların sarı idamlığı hâlâ

getirmediklerine.

Sonra beklenen çağ geldi

Kalabalık uğuldadı büyüdü

Daha çok yöneldiler bir noktaya

Karanlık adamların yanında sarı idamlığa

iyi bakıyorlardı.

İdamlık bir noktayı geçiyordu belliydi

Bakıyordu ama görmüyordu. Belliydi

Ezikti inceydi gölge gibiydi

Kalabalığa bakıp bağırmıyordu

Adımlarını dar atıyordu

bana kalsa buna gitmek demezdim / gitmek

istememek de demezdim / biz buna kabulleniş

diyemezdik/ biz bunda direniş de aramamalıydık

/ bu belki bir bağdı / koparılamayan / müşterek /

oluşumuzun içinde.

Adamın kafasında koskoca bir güneş var diyorum ben

Adamın kafasında sultanahmedin güvercinleri

Gülhanenin ağaçları

Oturacak yerleri parkların

Sonra yedi yıl hücrede beklemek göksüz

Dostoyevskinin göğe açılan penceresi. Yaşama tutkusu

Adamın dar adımları bunu anlamalıyız diyorum ben

Adamın göğe bakmayı unutması bu beni boğacak

Kalabalık bağırıyor / anlamıyorum

Canavar diyorlar / anlamıyorum

Niye ağlamıyor bu adam / bağıramıyor

ayaklar boşlukta / üç ayaklı terazi sallanıyor /

kalabalık simit yiyor sigara içiyor / siz hiç

gördünüz mü mosmor uzun ıslak paçaları korkak

idamlığı insanlar gördü / ayaklarına kara kan

oturmuş ben çorap sandım diyor biri.

Meydan boşalıyor caddelerde kapkara kalabalık

Yüzlerinde sezginin bozgunluğu

Demirleri kemiren parmaklar yorgun başıboş

Gözlere mermer gibi oturmuş korku

Ayaklarda boğuk bir telaş

Kör umursamaz bir sağırlık taşlarda

Üç ayaklı terazi sallanıyor boşlukta.