yıkılıyorsun yıkılıyosun hiç korkmadığım kadar korkutuyorsun duygularımın alaborasına kapılıp seni hüznünden kurtaramam diye korkuyorum gözyaşını sileyim derken daha da göz yaşı eklemekten korkuyorum neden bunu kendine yapıyorsun neden durmadan kanıyorsun unuttunmu gözlerini yüreğime nakletmiştim bak içime akıyor yaşların ağlama ne olur ağlama artık sil gözyaşlarını repertuarından bırak duran dünya olsun bırak biten evren olsun ama sen bitme ama sen gitme çıkar ölümleri yüreğinden ölüm yakışır benim gözlerime.. tebessümlerin kapısını aç ve hüzün gemilerine kapat limanını yıkılma sakın yıkılayım deme yıkılırken yanında olamassam işte o zaman ardından yıkılırım farkettiysen noktalama işaretlerini koymuyorum sana geliş yollarıma set olmasın diye ve sana verdiğim değerin hakkını ver hüznüme inat gülümse hayata ve bir gün yıkılacaksan önce beni devir bir balta darbesiyle |