Yavuz Sultan Selim zamanında,
İran şahı kıymetli
mücevherlerle
süslü bir sandık hediye gönderiyor Sultan Selim e.
Sandık açılıyor. İçinden çeşit çeşit değerli
taşlar, kıymetli atlas, kadife kumaşlar çıkıyor.Fakat bir de pis
bir koku yayılıyor.
Dehşet bir koku, herkes burnunu tıkıyor. Neyse
en alttaki bohçadan insan pisliği çıkıyooooor..
Yani Osmanlıya acayip bir hakaret!!!!! Cihan
padişahı emir veriyor, "herkes düşünsün, buna ince
bir
şekilde cevap vermeliyiz"
Ve cihan padişahı yine çözümü kendisi
buluyor. Aynı şekilde değerli mücevher ve kumaşlarla süslü bir
sandık
hazırlatıyor.
İçine o zamanın Osmanlı İstanbul unda imal edilen
gül kokulu en
nadide
lokumlardan bir kutu hazırlatıyor, en altına da küçük bir
pusula ve bir satır yazı. Gönderiyor...
Şah sandığı açıyor. Açtıkça güzel bir koku
ve en
altta bir kutu lokum. Anlam veremiyorlar tabii.
Bizim
elçi yiyor önce,
sonra oradakilere ikram ediyor.
Kutunun içindeki pusulayı Şah okuyor: "Herkes
yediğinden ikram eder" !!!!! |
evet duymustum bunu cok güsel