fiogf49gjkf0d fiogf49gjkf0d Bir titreme sardı bedenimi ve ansızın uyandım. Saate bakıyorum, SİYAHI BEYAZ geçiyor. Üzerimde hem buluşmanın yaklaşmasının verdiği heyecan hem de SİYAH bir yelkenli ile BEYAZ umutlara yelken açtığım rüyamın uyanmamla birlikte son bulmasının mutlu hüznü var. Doğrulup camdan dışarısını izlemeye koyuluyorum, hava bugün SİYAH BEYAZ…
Banyoya yöneliyorum, SİYAH diş fırçama ve BEYAZ diş macunuma uzatıyorum ellerimi her zaman ki gibi…
SİMSİYAH diş fırçamın BEMBEYAZ dişlerimi aydınlatması bana SİYAH BEYAZ bir tiyatroda oynanan oyundaki SİYAH ateşin BEYAZ muma renk vermesini anımsatıyor nedensizce, gülüyorum ve “Kahretsin, çok SİYAH BEYAZIM” diye böbürleniyorum kendi kendime…
Tekrar gülüyorum ve bu gülücüklerin sebebinin SİYAH BEYAZ geçecek bir gün olduğunu hissediyorum. Ettiğim SİYAH BEYAZ dualar kabul olmaya başlıyor; teşekkürler SİYAH Tanrı’m, teşekkürler BEYAZ Tanrı’m, teşekkürler Yüce Tanrı’m!
Kahvaltı derdimin olmamasına bir kez daha seviniyorum; bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar SİYAH zeytin, birazcık da BEYAZ peynir ve bir bardak, SİYAH bir bardağın içinde BEYAZ gibi su…
Masayı toparladım. Bekarlık zor! Ama her gün bu SİYAH BEYAZ örtüyü mutlu bir şekilde sermesini bilmeyenler için!
Her açışımda SİYAH dolabımı, yerinden çıkmaya çalışan bu BEYAZ vidaları sıkacağım diyorum kendi kendime; ama her seferinde aynı his karşıma çıkıyor:
SİYAH BEYAZ gıcırtıların verdiği rahatlık…
SİYAH pantolonumun üzerine BEYAZ kazak mı yoksa SİYAH gömleğimin altına BEYAZ pantolon mu giysem kararsızım…
Seçmek biraz zaman aldı; ama SİYAH pantolona BEYAZ kazak, onların yanında da SİYAH yağmurluk ile BEYAZ atkı güzel oldu. SİYAH BEYAZ bir melodi beni kendime getirdi; aynanın karşısında, ayakta dalıvermişim:
SİYAH giyimli güzel bayanların BEYAZ sürmeli gözlerini kırparak “hişşşt SİYAH BEYAZ” seslenişlerine…
Kokumu da sürdüm, ne güzel kokuyor, SİYAH BEYAZ…
Unuttuğum bir şey var mı diye düşünüyorum; “hayır, yok.” SİYAH cüzdanım arka cebimde, BEYAZ anahtarlığım elimde, her şey tamam…
SİYAH kapıya BEYAZ anahtar darbeleri…
Merdivenlerden iniyorum, SİYAH BEYAZ boyalı bu duvarlar SİYAH saçlarımın tek tük BEYAZ olmasına neden olmuştu geçen yaz…
Apartman sakinleriyle renk konusunda anlaşamıyorduk; ama benim kararlılığım onlara pes ettirmişti. Az adım kaldı sokak kapısına, o da duvarlarsın cabası, SİYAH BEYAZ…
“Olamaz, kimliğimi unuttum!” Biliyordum unuttuğum bir şey olduğunu, ah kafam…
Dün ki SİYAH gecenin BEYAZ sarhoşluğu devam ediyor hâlâ…
Her ne kadar kızsam da unutkanlığıma ve heyecanlı sıkıntıma, her gün 1903lerce kere inip çıkmaya razıyım bu merdivenleri kimliğim için…
SİYAH bir şeffaflık ve üzerinde BEYAZ bir fotoğraf, SİYAH yazılarla ve BEYAZ damgalı…
Benliğim, SİYAH BEYAZ kimliğim…
Az önce kendime gelmemi sağlayan telefonuma mesaj gelmişti, aceleden onu bile okumayı unuttum. Sadece “SİYAH ulan!”dan oluşan mesaja “BEYAZ ulan!” cevabım…
SİYAH BEYAZ dostlarımın olmasının verdiği zevk, SİYAH ve BEYAZ dışında başka neyde var ki!?...
Birkaç dakikadır yürüyorum, hava yağmurlu, SİYAH bulutlarla, yanıbaşlarında çakan şimşeklerin BEYAZ ışıklarının oluşturduğu yağmurdan saklanmak, kaçmak bana göre değil…
SİYAH BEYAZ bir ıslanışın mutluluğunu herkes yaşayamaz, keyfini çıkartıyorum. Gözlerim açık bir hâlde hayâlini kuruyorum biraz sonra ki kutlu buluşmanın…
Etraf çok kalabalık; ama her şey tabiatın dengesine uygun…
SİYAH BEYAZ bürünmüş insanlar; SİYAH atkılar, BEYAZ bayraklar ellerde, SİYAH BEYAZ ezgiler dillerde…
SİYAH BEYAZ alkışlar bir yanda, SİYAH BEYAZ bağırışlar diğer yanda, hepsi de keyif veriyor, SİYAH BEYAZ bir keyif…
Bu sabah, bu SİYAH BEYAZ sabah uyanmama neden olan o titreme, o SİYAH BEYAZ titreme yeniden başladı. Bu neden tam karşımda duruyor SİYAH BEYAZ ihtişamıyla…
Kalbim SİYAH BEYAZ hızlanmaya başladı, buluşmama, kavuşmama çok; ama çok az kaldı. Ayaklarım, SİYAH BEYAZ adımlarını daha mutlu bir şekilde atmaya başladı. Artık hem bedenimle hem de ruhumla, her şeyimle onun yanındayım, Beşiktaşımlayım. Mabedimin her yanı, yüreklerin her atışı SİYAH BEYAZ…
Maç başladı. Aynı anda “hiç susmayanlar!”da başladı SİYAH BEYAZ bağırmaya…
Düşmanlarına gök gürültüsünün korkusunu yaşattıran, sevdalılarına mutluluğun en güzelini yaşatan o dizeleri haykırmaya:
Kalbimde aşk a yer yok,
Sadece sana yer var;
BEŞİKTAŞIM olmadan
Yaşamak neye yarar!?... (alıntı) |
