ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

 Harika melissa teşekkürler paylaşımın için

Dost

Genç adamın biri,
Dermiş babasına her gün;
Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi
Baba, itiraz eder,
Olmaz öyle çok dost, hakikisi
Belki bir, belki iki,
Fazlasını bulamazsın gerçek, hakiki...
Devam eder durur konuşma...

Aralarında başlar bir tartışma,
Karar verirler bir sınava,
Dostun hakikisini anlamaya...
Bir akşam bir koyun keserler,
Ve koyarlar çuvala.

Baba der ki oğluna,
Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna .

Çuvaldan kanlar damlamakta,
Sanki öldürmüşler de bir adamı,
Koymuşlar çuvala,
Dıştan böyle sanılmakta.
Delikanlı sırtlar çuvalı,
Gider en iyi bildiği dostuna,
çalar kapıyı.

O dost, bakar ki bir çuval,
hem de kanlı,
Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına,
Almaz içeri arkadaşını,
Böylece tek tek dolaşır delikanlı,
Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarını.

Ne çare, hepsinde de sonuç aynıdır.
evlat geriye döner.
Ama içten yıkılır...

Babasına dönerek; haklıymışsın baba der.
Dost yokmuş bu dünyada ne sana, ne de bana.
Baba hayır Evlat der, benim bir dostum var bildiğim.
Hadi, çuvalı alda bir kerede git ona.
Genç adam, çuvalı sırtlar tekrar.
Alnından ter, çuvaldan kanlar damlar...
Gider, baba dostuna. Kabul görür, sevinir.

O dost, delikanlıyı alır hemen içeri.
Geçerler arka bahçeye.
Bir çukur kazarlar birlikte,
Çuvaldaki koyunu gömerler adam diye,
Üzerine de serpiştirirler toprak.
Belli olmasın diye dikerler sarımsak...
Genç adam gelir babasına;
Baba, işte dost buymuş diye konuşunca,
Babası; daha erken, o belli olmaz daha.
Sen yarın git O na, çıkart bir kavga,
Atacaksın iki tokat, hiç çekinmeden ona,
işte o zaman anlaşılacak, dostun hakikisi.
Sonra gel olanları anlat bana...
Genç adam, aynen yapar babasının dediğini,
Maksadı anlamaktır dostun hakikisini,
babasının dostuna istemeden basar iki tokadı!

Der ki tokadı yiyen DOST;
Git de söyle babana, biz satmayız Sarımsak tarlasını böyle iki tokada !

Yalnızca bir çocuktum; yanında masum düşleriyle gezen…

Yalnızlığını örtmeye çalışan…

Benliğini dost edinen…

Uzak diyarlara, kim bilir bekli de sonu olmayan yollaraydı gidişim…

Rahattım dostum yanımdayken…

Rahattım yüreğim bile benleyken

Her adımım umut doluydu

Bilirdim yalnızlığımı dostum yok edecek diye;

Giden gerçek dostumun yerine…

Gidişin her dönüşü vardır diye avuttum ümitlerimi

Ama dostun gidişi ebediymiş… 

Öğrendim, geç olsa da…

Benliğim benle gezinen bir masal misali dost…

Senin gelişinde olmasaydı…

Umutlarımı çiğneyişin olmasaydı

Yüreğimi benden alışın olmasaydı…

Elimi bırakacak benliğim yoktu;

Sımsıkı sarılmıştı düşlerime

Beni çaldığın gün kaybettim; düşlerimde ki dostumu bile…

                  Kimseye anlatamam derdimi, gelmesinler istemiyorum!

            Hayat bana bu kadar acımasız davranırken, beni sahte  duygularla teselli etmesinler istemiyorum!”                 

          Düşünceleri bir an sarmıştı genç kızı. Her an bir yalnızlığın duygusuyla feryatlar içerisindeydi herkese.

                

          Görenler kıza karşı şaşkın ve umutsuzdu. Kızın bu hali umutsuzdu onların gözünde, fakat bilmiyorlardı onun  dduygularını. Yalnızlığının feryadını.

          Hayat çok sessizdi kalbimin bir köşesinde. Yanında özlem ile. Kime karşıydı bu özlem?

           Paylaşmazdı o bunu kimseyle. Anlatırsa kırılacaktı biliyordu. Her şey hayatın elindeyken hayat hep      sessizdi. Umutsuz davranıyordu ona. Kimin içindi bu derin özlem? Kimin içindi bu feryat? Kalbinin  bir       köşesinde masum rolü oynayan hayat! Kime karşıydı bu duygular?

                    

            Etraf sessizleşmişti sanki. Biran fark etti kimse kalmamıştı odada.

            Yaşlı gözlerle etrafı gezinirken bir şey takıldı genç kızın gözüne. Neydi bu? Bir deniz kabuğu! Bu bir deniz kabuğuydu. Önce dakikalarca izledi deniz kabuğunu. Sonra yaklaştı, eliyle yokladı. Küçük yazılar ilişti gözlerine. Bir not! Ve genç kız deniz kabuğunu yerine koydu. Gözyaşları içerisinde yerine oturarak sustu    dakikalarca. Yavaş bir sesle “bende “ dedi ve yutkundu. Yutkunurken bir düğüm takıldı boğazına. Sonra hıçkırıklar ve “bende seni unutmayacağım” dedi yüreğindeki ses. Kimdi bu hasretle beklenen?

            Birgün kapı çalınacaktı biliyordu. Ve gelen kişi “ben seni hiçbir zaman unutmadım” diyecekti. Belki bu umutla kıracaktı genç kız hayatın acımasızlığını, haykırışıyla anlatacaktı özlemini.

                

            Biliyordu bir gün kapı çalınacaktı. Ve DOSTUM diyeceği kişi gelecekti, biliyordu.

DOSTU BEKLEMEK

Gökyüzüne baktı yine...
İçi kan ağlayarak , yıldızları saydı.
Sessiz gecelerin , yalnızlık feryadını duyuyordu kulaklarında...

Feryadını paylaşacak bir dost arıyordu.
Ağlayışını gözlerinden anlayacak,
silecek gözyaşlarını bakışlarıyla...
Gözlerinde sevgi olan insanlar bekliyordu.
Küçük bir teselliydi istediği.
Saatin tane tane dökülen dakikalarında
Yalnızlığı asırlardır yaşıyordu sanki..
Yalnız anılarına ağlıyordu.
Bir dost arıyordu yanına.
Yıldızlarla bir düşlere dalacak bir dost arıyordu.

Kalktı yerinden ,
Yürüdü yalnız kalabalıklara,
Simsiyah bir bulutu daha geride bırakarak
Yürüdü...

çok harika