|
İçimdeki umut çiçeklerine su vermiyorum artık!
Artık bıraktım seni
beklemeyi...Gelmeyeceksin anladım artık!Şimdi tek çabam bıraktığın
kesiği yaraya çevirebilmek...Biliyorum asla eskisi gibi olmayacak;
o yara hiç iyileşmeyecek...Ama belki diyorum kabuk bağlar,bu acı yerini
sızlamaya bırakır....
Şimdi seni silmek için kötü anılara ihtiyacım var.Ama bizim yok ki öyle
anılarımız.Biz hep mutluyduk seninle,çünkü beraberdik her zaman....
Ne olursa olsun ayıramamıştı bizi hiç birşey...Şimdi ne oldu da bu hale
geldik??anlamıyorum....
Düşünüyorum şimdilerde acaba bitti dememle mi bitti diye...ama ilk
değildi ki bu!Biz çok denemiştik bitirmeyi,ben sana çok git demiştim..
ama böyle dönüşümsüz gitmemiştin hiç!dayanamazdık ayrılığa..Şimdi ne
oldu da bu kadar kolay vazgeçtin benden,nasıl geçtin sevgimizden....
Benim bitti demem mi yoksa senin başkalarına gitmen mi daha yanlış
bilmiyorum...çözemiyorum ve korkuyorum..Ya seni çok üzerlerse!ya benim
kıyamadığım kalbini kırarlarsa diye....
Ama yine de dileğim kapını hep mutluluk çalsın..CANIMI YAKSA DA
SENSİZLİK,,BAŞKALARIYLA OLMAN DELİRTSE DE BENİ....MUTLU OL DA
KİMİNLE OLURSAN OL SEVDİĞİM.......
|
