Adını suya yazdım ve sonra ağladım.
hadi kes kanayan sudaki adını...
o ince,
o narin,
o uzun parmaklarında tuttuğun makasla,
o en ince,
o en hassas yerinden kes.
Bana ait ne varsa, bırak geride kalsın.
Sen tertemiz adını al.
Kes,
hadi kes,
adını incitmeden
ve beni kahretmeden
kes.
Adını suya yazdım ve sonra ağladım.
Eski bir zamandı,
yaslı bir vapurdaydım.
Sen yoktun yanımda, başkaları da yoktu.
Rotayı kaptan bile bilmiyordu,
ben biliyordum.
Bir ben vardım güvertede,
bir de adın.
İçim sıra yineliyordum adını.
Nereden bilebilirdim,
bir gün
adını suya yazacağımı...
Anladım,
seni ilk gördüğüm anda anladım.
Akasyalar seni açacaktı,
bahçemizde senin kokun yayılacaktı.
Ben deli olacaktım koklamaktan seni,
sen koklanmaktan utanmayacaktın.
Ben kapayacaktım gözlerimi,
damarlarımda sen dolaşacaktın.
Güneş kaybolacaktı akşamlarda,
sen benimle kalacaktın.
Yaşadım,
Aşkların en güzelini yaşadım
Gel-gitlerden uzak,
tek kutuplu bir aşk yaşadım.
Kral sofralarından kalma,
altın kadehlerde yudumladım
aşkın iksirini.
Yudum yudum,
damla damla
seni yaşadım.
Sevdim,
Hiç kimseyi sevmediğim kadar
çok sevdim seni.
Tüm hayatımı
sana adayacak kadar
çok...
Acıları gömüp yüreğime,
Sana acısız bir yürekle gelecek kadar
Çok sevdim.
Acıların içinden çekip almıştın beni,
hatırlıyor musun?
Kanayan yüreğimi,
yırttığın gömleğinle sen sarmıştım.
Bir ömür boyu
beni tüm acılardan saklamıştın.
Ama şimdi,
Şimdi ayakta duracak halim yok.
Yorgunum,
bitkinim,
ve çaresizim.
Aramıza hayatın yasaları girdi.
Aramıza o hiç istemediğim,
ve sana asla söyleyemeyeceğim
acılar girdi.
Bağışla beni,
Sana söyleyemediğim acılar için,
acılarımız için,
bağışla.
Her ne kadar
sonu
amansız bir yıkım olsa da...
bağışla.
Ne olur,
Daha fazla üzme kendini.
Gözlerinden süzülen yaşlar
beni daha fazla yaralar
bilmelisin.
Gözlerine bakacak gözüm,
başımı dik tutacak yüzüm yok
bilmelisin.
Her insan konuğudur hayatın
bilmelisin.
Şimdi sana
adını veriyorum.
Simdi sana
sevgimi veriyorum.
Simdi sana
söküp yerinden
yüreğimi veriyorum.
Bırak,
gözyaşlarım bana kalsın
Bırak,
Söyleyemediğim acılar,
kirlenmiş elbiselerim
tükenmiş umutlarım
ve anılarım
bana kalsın.
Sen tertemiz adını al,
Kirletemediğim adını,
kes,
kurtar sevdiğim.
Camların buğusuna adını yazdım,
Ağaçların gövdesine.
Geceleyin gökyüzüne,
Gülümseyen güneşe.
Sahilde kumlara yazdım,
Ve yüreğime...
Her güne adınla başladım,
her an seni yaşadım.
Her ne kadar varmasa da elim,
her ne kadar tutulsa da dilim,
adını suya yazdım,
ve sonra
ağladım...
hadi kurtar beni kendinden
bitmeden tükenmeden gözlerinde
çek çekebilirsen
ansızın ölesim tutar belki
ansızın çekip gidesim
ama önce kurtar beni kendinden
ağlamak yakışmıyor bana anlasana
ya al yanına ya gel
hadi kurtar beni kendinden
önce saçlarından çöz
sonra ellerinden
ve yavaşça gözlerinden
üşütmeden.
bir şiir gibi akıyorsun dudaklarımdan
hadi kurtar yağmurdaki dokunuşunu
yanaklarımdan
sıcaklığını kaybetmeden.
incitmeden.
oysa...
müebbetim olmalıydın.
bu kadar geç kalmamalıydım.
bu kadar ağlamamalıydım.
...