ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

İstanbul Yoktu Sen Olmasaydın

Ben nice İstanbul’lular gördüm sana gelinceye kadar
Kirli paçavralara benzerdi insanları
Dostluktan, vefadan yoksun.
Bölünmüş, dağılmış, parçalanmış
Ve herbiri kendi ağırlığıyla ezilmiş, yorgun.
Yüzümde dolaşan birer iğrenç böcekti gözleri
Bir tutsam
Yapışır kalırdı ellerime en çirkin yerleri
Evlerinde bulduğum yalnızlık
Sokaklarında bulduğum upuzun bir kahırdı.
Günler boyunca
Bir başka karanlık gelirdi
Karanlığın biri kaybolunca
Güneşler doğardı görmezdim.
Bir ses durmadan ölüme çağırırdı beni
Bilmezdim bu şehirde senin yaşadığını.
Bilmezdim...

Zindandı bütün meyhaneler
Duvarlar karaydı
Köhne bir bizans eskisiydi İstanbul sensiz.
Semt semt bir ağır yorgunluktu
Sürekli bir aldanıştı sokak sokak
Benden en uzak sevgilerde yaşadım yıllarca
O büyük yalanlarda yaşadım.
Senden habersiz bir ölü gibi
Senden uzak zamanlarda yaşadım.



Mabetler yıkıldı içimde
Umutlar hayaller yıkıldı
Bir gün bütün İstanbul yıkıldı.
Sokaklar kaydı ayaklarımın altında
Gün oldu kalabalık meydanlarında inançlarım yıkıldı
Gün oldu
Gözlerime çiviler çakıldı merhametsiz.
Toz toz oldum, duman duman oldum
Aldığını geri vermedi yıllar
Yitirdim kendimi bu rezil şehirde
Seni buluncaya kadar.

Eskiden bir lale hatırlardım
Yada mavi mavi bir deniz İstanbul denince
Serin rüzgarlar okşardı saçlarımı
Rıhtımlar balık balık kokardı.
Ne zaman
Yumsam gözlerimi bir gemi kalkardı.
Vapur düdükleri durmadan öterdi.
Eskiden bir İstanbul vardı bilmediğim
Bana yeterdi.


Sonra kaç yıl yaralı bir hayvan gibi
Gezdim sokaklarında
Sonra kaç yıl bir sevgi aradım
İstanbul’u aradım.
Belki de seni aradım bilmeden
Ayaklarımın dibinde denizler can çekişti
Şehirler parçalandı
Bir çağ öldü gözlerimin önünde
Benim en güzel çağım öldü.
Bizi topraktan yarattılar
Gel gör ki...
Bu şehirde
Benim toprağım öldü.

Seni aradım bu şehirde yıllarca
Yana yakıla seni..
Sen kimdin, sen neredeydin kimbilir.
Hep böyle sensizmiydi bu şehir.
Bu şehir İstanbul’muydu ?
Öyleyse sensiz yaşanmazdı bu şehirde
Gemiler demir almazdı
Trenler işlemezdi
Sen olmasaydın
Bir ömür bitip
Yepyeni bir ömür başlamazdı içimde
Bahar gelmezdi
Ağaçlar çiçek açmazdı
Seni bulmasaydım
Ve ben yoktum
İstanbul yoktu
Sen olmasaydın.

Ümit Yaşar Oğuzcan

Ustayı sevgiyle anıyorum. Ne güzel anlatmış yaşanılan sevdayı ve burukluğu :(

Ben bir İstanbul aşığı olarak İstanbul a dair ne varsa yaşanmış olan ;

Şarkı, şiir paylaşalım derim...

Ne yaşadıysam güzel olan, İstanbulla daha da güzel oldu...

istanbul aşıgı number 2 olarak we istanbul insanı yeyip bitirdiği için en nefret eden number 1 olarak bende bişeyler paylaşıyım...

senn şiirde çok gusel normalde şiir okumayı sewmem ama işin içinde istanbul olunca okudum.. paylaşım için saol..

Anlat bize kara maskeli İstanbul sen nası bişeysin ???

Gel gelen gördü istanbulun çilesini
Çek çek ki istanbullu olasın
Dolan taşan sokaklarda binalar
Hani nerede o altın olan topraklar  ???
Yalan yalan olan tek şey rüya
Rüyalarda gelen tek şey ise para
Şu istanbulun eşsiz boğazında
Ne kadar gizemli esrarengiz bir hava
Güneşin batışından taa ki doğuşuna
İster asya ister avrupa da dolaş
Burası bizim işte türk toprakları
Bakta gör atalarının miraslarını
Ne kadar acımasız olsada bu şehir
Senelerdir burda katlandık bu olanlara
İstanbul bizimdir bizim kalacak
İstanbul u dinliyorum gözlerim kapalı

İstanbulda yaşamak zor evet çok zor
Saf olan adama kor evet hemde çok kor
Başka şehir görmeden istanbul u tanıyorum
Rahatı ve çilesi istanbul u dinliyorum
Gözlerim kapalı bazen görmek istemiyor
Gözlerimden süzülen iki damla yaş
Aynada bana ağlayan istanbul u hatırlatıyor ve istanbul
Ağlıyor
Mavi marmaramdan öyle ........... silah sesi duymak istemem
Magandanın elinde istanbul un çığlığı arabanın kornası
Artık bıktım bunları duymaktan görmekten
Mavi denize akan o simsiyah pislikten
Yeter artık yeter!
Yeter artık yeter!
Bu pisliği yapan artık sen artık sen geber

İskeleden uzaklaşan bir gemi
Hatırlatır bana mazide kalan günlerimi
Gördüğüm şuma mi deniz ufkumu aydınlatır
Uçup giden bir martı yitirdiklerimi
Boş sokaklar kimisinin dostu oldu kimisi de buldu aynı
Sokaklarda sonunu
Sokak çocukları kapanmaz yara
Her yer beton oldu her yer kara
Nerede sultanahmet ortaköy beykoz
Üsküdar emirgan çamlıca haliç
Anlatmış zamanında neyi istediğimi
Kapadı gözlerini orhan veli
Uğruna gemiler yürütüldü karada
Boşuna mı yatıyor altında şu heda
Hazırlamışsındır benim kara toprağımı
İstanbulu dinliyorum gözlerim kapalı

nefret_İstanbul

anlat istanbulll....

Senin için yazılmış her şiir bu bedenin olsa keşke
Bak bir ömrü verecem işte
Bu şehir benim bir demir atmış ki gönlüm yosun tutmuş
Limanda kalmış toprağında servetim var
Anılarım çocukluğum ve geleceğim
Bağlamış elimi kolumu
Ne kadar uzağa gitsem de kopamadım
Ne kadar yakınsam ona
Ben o kadar uzağım ondan
Her taraf tuzak her bir yer yalan
Tutulmamış ki hiçbir söz
Hep yalan dolan var

Gel bu şehrin havası böyle kalsın
Aynalar yalancıdır
Bu şehrin dört bir yanında ayna var alımlıdır
Bir kandırır ki anlamazsın
Verilen sözler unutulur
Belki yarına umut olur
Fakat bu şehir unutturur
Bazen hatırlatır ve ağlatır güldürür
Bir gün yaşarken bir gün öldürür
Bir türküdür bu duyduğun senin için
Dikenli gül ve yaşanacak bir gündür
Bu şehirde doğdum bu şehirde söndüm

Gel biz şehrin havasına hiç uymayalım
Birbirimize verdiğimiz sözlerin hepsini tutalım
Bir de şehirli türkü tutturup karşılıklı seninle
Şehre inat dert üstüne dert koymayalım ayrılmayalım

Gönül bir bağlanmış ki sorma
Her güneşli gün ve her yıldızlı geceyi özler o da bizim gibi
Kardeşiz biz sanki, yağmuruyla ıslanan ağaç gibi
Kökünden bağlı kopmaz, özümdür o bilinmez
Sözüm var and içilmiş bir günde dört mevsimmiş
Bu şehir benim ve bu şehir bizimmiş anla
Pes etmedik umutla yürüdük işte her gün aynı yolda
Bırakmam, terk etmem ben gitmem bu şehirden

Gel bu şehrin havası böyle kalsın, tuzakla dolmuş her yer
Yorulmuş tüm bedenler acep neden
Bırakmam, terk etmem ben gitmem bu şehirden

Bu şehir insana tuzak kuruyor
Bu şehir insanı uzak kılıyor
Bu şehir insanı hayli yoruyor
Bu şehir insanı hep kandırıyor

ceza ft. candan erçetin_Bu şehir

dewam istanbullll.....

Gecmişin o tozlu raflarinda yarının ümidi degilmiydi ???
Köprü alti yaşayan onca bebelerin mi günahi vardi ???
Kalbi kirik maalesef bu muhalefet karabasanlar
Ülkesinde gazetelerde bin cinayet
Dozumu artti cinnetin, pıtlanırdı cıt kırıldım
Beyoglunda icler acısı kimyasal
Onca kurban
Dumanlanan beyinler rüyalarinda kan mı gördüler
Caresiz veletler, aşina görüntüler, marjinal nesiller,
Yıkımın ortasinda son solukta caresiz nefesler...

Bu İstanbul kimleri aldi kara maskesi altina
Dünya dönecektir batan her günes gibi tanriya

sagopa ft. fuchs_Kara maskeli İstanbul

istanbula gelemeyenler yada istanbullu olup fazla gezme şansı olmayanlar size bi İstanbul tur attırıyım 

boğaz

tekkarede istanbul

haliç

ortaköy


tıklayın yazıların üstüneee..!

Rudex : Canım İstanbul Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar; Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar. İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim; O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim. Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur; Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur. Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale, Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale. İstanbul benim canım; Vatanım da vatanım... İstanbul, İstanbul... Tarihin gözleri var, surlarda delik delik; Servi, endamlı servi, ahirete perdelik... Bulutta şaha kalkmış Fatih`ten kalma kır at; Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat... Şahadet parmağıdır göğe doğru minare; Her nakışta o mana: Öleceğiz ne çare?.. Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet; Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet... O manayı bul da bul! İlle İstanbul`da bul! İstanbul, İstanbul...

Necip Fazıl Kısakürek e ait bu şiirini çok seviyorum...İstanbul ve ona duyulan sevgi daha nasıl ifade edilebilir? :)