Öğrendim ki. Hayat şartları bizi ne kadar ciddi görünmeye zorlasa da hepimiz cılgınlıklarımızı paylaşacak birini arıyoruz. Öğrendim ki. Bazen tek ihtiyacımız olan bir el ve bizi anlayacak bir yürektir... Öğrendim ki. Parayla "klas insan " olunmuyor. Öğrendim ki. Gün içinde başımıza gelen küçük şeyler gün sonunda koca bir mutluluğa dönüşüyor. Öğremdim ki. İnkar edip içimize sakladığımız şeyler gerçekliğini kaybetmiyor. Öğrendim ki. Her yarayı saran zaman değil sevgidir. Öğrendim ki. Çabuk olgunlaşmak için zeki insanlardan cevre edinmek gerekir. Öğrendim ki. Gülümsemek, daha güzel bir görüntüye kavuşmanın bedava yoludur. Öğrendim ki. BİRİNİ NE KADAR ÇOK SEVERSEK HAYAT ONU BİZDEN O KADAR ÇABUK ALIYOR. ve para kazanmak için çalışırken sağlığımızı kaybederiz sonrada tekrar sağlığımızı kazanmak için paramızı kaybederiz. İSTİKBALİNİ DÜŞÜNÜRKEN İNSANOĞLU YAŞADIĞI GÜNÜ UNUTUR. BÖYLECE, NE BUGÜNÜ YAŞAR NEDE YARINI. ASLINDA ; ÖLÜM YOKMUŞCASINA YAŞARKEN , YAŞAMAMIŞ GİBİ ÖLÜRLER...
" HAYAT BU İŞTE "
|