Yazan-Bülent ÇAPLI
4 nisan 1953, saat sabaha karşı 02:15
Geceydi… Soğuktu... Deniz sakin, hava rüzgârsızdı… Ege’de iki gündür süren Mavi Deniz tatbikatına katılan TCG Dumlupınar denizaltısı eve dönüyordu. Aynı saatlerde, İsveç şilebi Naboland İstanbul’dan demir almış, eve dönüş yolculuğuna başlamıştı. Her iki gemi de Çanakkale Boğazı’na doğru yaklaşıyordu. Kuvvetli akıntıların, dar noktaların bulunduğu boğazı geçmek oldukça zordu. Boğaz’ın en dar, en zorlu dönüşü olan Nara Burnu’na yaklaşılıyordu.
Birden Dumlupınar’ın gözcüsünün sesi duyuldu; karşıdan gelen bir gemi görmüştü. Aynı anda Naboland’ın 17 yaşındaki gözcüsü de Dumlupınar’ın ışıklarının yaklaştığını haykırdı. Ama artık her şey için çok geçti...
"Dumlupınar ın batışı, gazeteci olarak izlediğim ilk büyük faciaydı. Gazeteden oraya özel uçakla gönderilmiştik. Rıhtımdaki kadının haykırışlarını unutamıyorum: Oğlumu kurtarın, o evlenecekti diyordu... Motorla kaza yerine yaklaşmaya çalışıyorduk. Oradaki durum daha da umutsuzdu... O zamandan biliyorum, olayın içinde birçok olay var. Öğrenilmelerinde de büyük fayda var. Bülent Çaplı yı konuyla ilgili değerli çalışması için kutlarım."
Doğan Kitap
Fiatı:12.00.ytl
Nisan 2007
