fiogf49gjkf0d SENİ SEVİYORUM....
Sayfalar bitti, kalemler tükendi ve güller hatıra defterlerinin arasında kurutuldu... Peki ya sen, sen ise hala geleceksin bana....
Gidişini, geleceğin gün olarak yazdım bir tek saati ile oynadım....Yani gidişinle gelişin arasına saadece 1 dakika koydum.... 1 dakikadan daha fazla da bekleyemezdim zaten... Şimdi bırak 1 dakikayı, sen gideli tam 1 gün 1 saat oldu....1 dakikanın yerine bak hangi birler yer aldı... Uçan kuşlardan bekledim bir an olsun medet...Hani biri halime üzülür de senden haber getirir bana diye... Olmadı nihayetinde, ama ben yılmadım devam ettim seni aramaya başka yollarla... Bir kelebek konmuştu omzuma, kanatlarında hüzün vardı bir de bir de ölümün nefesi...Seni sordum ona, tam söyleyecekti ki bu sefer de ecel izin vermedi aldı benden kelebeği...Unutmuşum sevdiğim, unutmuşum işte kelebeklerin bir gün ömrü olduğunu... Rüzgardan medet umdum bu sefer bir umutla, o da kızgındı sanki bana...Yüzümü bıçağın keskin olan yerini sunupta, kesiyordu adeta bir hışımla... En son dedim, son umut belki beni ona götürür ya da onu bana getirir dedim ama korkuyordum sevdiğim, korkuyordum sensizliğin bana vediği üşümüşlükle...En son yüreğime sordum o nerde diye.... Cız etti önce, iç geçirdi sonra... Topaç topaç kanlar döktü ardından da tebessüm etti çok sonra... Dinlemedeydim, dinlemesine ama onun da bana pek diyecek birşeyi yok gibi duruyordu aslında... Gözlerim aşşağı düştü, gözyaşlarım ise yüzüme..."Yine mi" dedim "yine mi olmadı bu sefer de".... Pencereye doğru yöneldim e pencereyi açarak derin bir "offfff" çektim usulca... Kırılmaya yüz tutan bacaklarımla zerzelensem de o dakika, kendimi toparladağım gibi attım masanın yanında ki sandalyeye... Bana aldığın defteri, gülü ve kalemi koydum önüme... Ve başladım sana içimden geldiğince şiir yazmaya....
Karmaşıklığın ortasında birleşti ellerimiz umarsızca... Hatırlar mısın ilk lafın "merhaba" demekti bana... İçim ürpermişti o dakika... Gözlerine bakmaya da korkmuştum aslında... Gerçi sebebini sana da söylemedim ya hala... Bak yoksun ya söylüyorum işte sana... Sana olmasa da bana olduğun bu deftere, Cebinden çıkarp verdiğin kaleminle... Korkum bundandı, korkum seni sevip de kaybetmektendi... Ve korkum senin ardından acı çekmekti... Ama sana demesem de, belli etmesem de korkumu... Yine bak oldu işte... Seni sevdim de kaybettim... Kaybedip de acı çektim bak işte...
Şiirim içimden geldiğinceydi, açıkçası şiire benzemesi pek umrumda da değildi... Belki de mısralarım şiiride benzemiyordu ama ne çıkardı...Ben olan duygularmı hece hece, satır satır dökmüştüm ya bana bu da yeterdi... En son gülü de koydum yanına ve başladım ardından ağlamaya... Uçan kuşlar selam getirdi senden bana, esen rüzgar sildi gözyaşlarımı o dakika...Kelebek can buldu da " sana geliyor aç kapıyı" dedi tüm kararlılığıyla... Zil çaldı tüm bunların ardı sıra...Ben ise içimden "hadi canım" dedim tüm şaşkınlığımla....Kapıyı açtığım da sendin sevgilim, karşımda ki sendin o dakika... Sarıldım sana hiç bırakmamacasına, sarıldım da içime çektim kokunu tüm içtenliğimle....Şimdi diyorum ki bak sevgilim yüzün burdayken sana...Seni seviyorum, seni seviyorum ve seviyorum işte var mı ötesi bundan başka....
|