ChatCity Forum
Chatcity Forumlarında mesaj yazmadan önce Forum
Kurallarını mutlaka okuyunuz...
 |
ezelll
Mesaj
Gönder
Forum
Mesajları
Forum
Başlıkları
|  8.May.2009 Cum 09:37:06 |
  | fiogf49gjkf0d
Gidecek Bir Adamı Seviyorum!
Siz hiç gideceğine emin olduğunuz birini sevdiniz mi? Sadece sevdiğiniz için yanınızda olmasını istemenin haksızlık olacağını, sizinki kadar olmasa da, onun yüreğinde yeriniz olduğuna inandığınız bir adamı sevmenin, ne kadar zor olduğunu bilir misiniz?
Gidecek Bir Adamı Seviyorum!
Ne bana, ne başkasına ait olan; bir çınar gibi yalnız yaşayan, özgürlüğünü ellerine kelepçe etmemiş bir adamı seviyorum. Her düşündüğümde kalbimi sızlatıyor sevgim. Nasıl anlatmalı bu duyguyu bilmem ki? Doktorların, ölecek dediği hastanın başında beklemek gibi, elinizden bir şey gelmez, sadece iyi bakarsınız, başında beklersiniz. Bir yandan kendinizi hazırlarsınız, ne kadar hazır olabilir ki insan?
Ayrılığın çok uzak olmadığını bile bile sevmek, kalbin kaldıracağından ağır bir yük gibi ama öyle dayanıklı ki şu kalp, sanki etten, kandan değil de demirden. Onu seyrettim uyurken, kırılacak gibi duruyordu. Öyle narin ki, pamuklara sararak saklamak geliyor içimden. “Erkek adam narin olur mu?” diye düşünmeyin, oluyor! En kadın yanım bile kaba kalıyor.
Vakti geldiğinde gideceğini bildiğim bir adamı seviyorum. Oysa kalsın isterdim. Bir ömrü birlikte geçirelim. Yaşlanalım koltuğun üzerinde, balkonunda begonviller açan evin serin saatlerinde birlikte ölelim. Omuz omuza duralım ayakta, zor bu yükü hayatın, her köşe başı geçene çelme takmak için bekleyenlerle doluyken, saklanalım birbirimize. Dışarıda fırtına çıkmış, güneş açmış, volkanlar patlamış, bize ne? Ama öyle olmayacak! Onun gidip kafa tutması gerek hayata, tüm sakinliğine rağmen, kızgın bir güneş altında bağırması lazım kan ter içinde.
Birine, sen seviyorsun diye “kal” denmiyor. Biliyorsun, hissediyorsun, şimdi olmasa yarın, mutlaka gidecek. Zaten sevgi, seven yüreği bağlar, karşı taraf sorumlu değil ki! “Sevmeseydin arkadaşım” derler adama, silah zoruyla yatmadık ya koluna!
Acı, aşkın kan kardeşi, ayrılmamaya yeminleri var. Ne zaman gönlüne aşk ateşi düşerse, bil ki canın yanacak. Öyle büyük alev topları patlayacak ki içinde, her yan kül, duman olacak. Gözünden yaş yerine ömrün akacak. Birine tutulduysan, söz geçiremiyorsan kalbine, kendini yangınlara hazırlayacaksın. Önünü, sonunu görmeyi öğreneceksin. Aşk dediğin, bir çeşit delilik hali, akıllı insan aşık olur mu hiç? Aslında, aklı olan sever. Bilirsen ki bu bedenler ihtiyarlayacak, büzüşecek, geriye hiçbir şey kalmayacak güzellikten, önce aklı seversin.
Gidecek bir adamı seviyorum. Kendine zulüm etmek böyle olmalı ama bu, zulmün en asil olanı. Karşılık beklemeden sevmeyi öğretiyorum kalbime. Tüm insani isteklerime rağmen, olduğu kadarıyla yetinerek tadını çıkarıyorum. Ruhumdaki yabani otları koparıyorum. Egomu, gururumu, şeytan yanımı, çıkarları, almayı, sadece istemeyi, bildiğim bütün aşk oyunlarını yolarak söküyorum. Bir daha hiç çıkmasınlar diye ateşe veriyorum. Sevgi tarlasına yakışmayan ne varsa temizliyorum. Kirlenmiş neresi varsa, eskimiş hangi gönül yarasının artıklarını tutuyorsam, hepsini kaldırıp atıyorum. İçimde büyük bir bahar temizliği var. Hak ettiğine inandığım bir erkeğe, daha önce kimseye bakmamışım gibi bakıyorum.
Sonu ayrılık olacak bir aşka koşuyorum. Üstüm başım ne kadar kirli olsa da, sevgimi yıkadım, gümüş bir tepside sunuyorum. İster alır, ister almaz ama ben aşka inancını kaybedenlere inat ve aşka rağmen; dimdik sevdamın arkasında duruyorum. Her yaşam mutlu bitecek değil ya? Ben payıma düşeni aldım, gidecek bir adamı seviyorum!
| |
perfnya
Mesaj
Gönder
Forum
Mesajları
Forum
Başlıkları
| 20.May.2009 Çar 17:07:29 |
| fiogf49gjkf0d ATEŞ VE SU
Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında
sevdalanmış onun deli dalgalarına.
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna,
yüreğindeki duruluğa
Demiş ki suya:
Gel sevdalım ol,
Hayatıma anlam veren mucizem ol...
Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa
al demiş;
Yüreğim sana armağan...
Sarılmış ateşle su birbirlerine
sıkıca, kopmamacasına...
Zamanla su, buhar olmaya,
ateş, kül olmaya başlamış.
Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı...
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de
yüreğindeki kederi de
alıp gitmiş uzak diyarlara su...
Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu,
günler boyu, geceler boyu
Bir gün gelmiş, suya varmış yolu
Bakmış o duru gözlerine suyun,
biraz kırgın, biraz hırçın.
Ve o an anlamış;
aşkın bazen gitmek olduğunu.
Ama gitmenin yitirmek olmadığını....
Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla.
İşte o zamandan beridir ki:
Ateş sudan,
su ateşden kaçar olmuş..
Ateşin yüreğini sadece su,
Suyun yüreğini
Sadece ateş alır olmuş... 
| |
perfnya
Mesaj
Gönder
Forum
Mesajları
Forum
Başlıkları
| 20.May.2009 Çar 17:12:14 |
| fiogf49gjkf0d Herşeyi sana yazdım...
 Seni de her şeye...
Kalemler tükettim, tükenmeyen hasretle...
Ucundan dökülen aşkla, umutla, çığlıkla...
Belki de nefretle...
Her umuda avuc açtım...
Sen dilendim...
Aşktan harap bir dilenci şimdi yüreğim...
Her şeyi sana yazdım...
Seni de her şeye...
Hayallerimin paragraf başlarına...
Umutlarımın parantez içlerine...
Kalemler tükettim tükenmeyen hasretle..
Her şeyi sana yazdım,seni de herşeye...
Binlerce kez okudum her gün bir ilkokul defterinden...
Binlerce kez okudum Seçebilmek için seni soru işaretlerinden...
Seni ezberledim hergün karmakarış yazılar içinden...
Sana da kendimi yazdım...
Bana ait harflerle...
Farklı alfabelerle...
Herşeyi sana yazdım...
Her şeye seni yazdım
| |
ezelll
Mesaj
Gönder
Forum
Mesajları
Forum
Başlıkları
| 19.Ağu.2009 Çar 08:33:42 |
|
Seni Sevmekten Hiç Vazgeçmedim!
Mevsimler geçti, günler, geceler bitti. Yüreğimde bir çocuk inadıyla hala seni seviyorum.
Seni Sevmekten Hiç Vazgeçmedim!
Kırgınlıklarım yok mu? Hem de öyle çok ki! Bir yanım alev alev yanıyor öfkeden, hatta nefret ediyorum senden. Sonra anlıyorum ki, aşk ve nefret kardeşler. Birbirlerini besliyorlar ıssız gecelerde. Kim yoksa yerinde, öteki dolduruyor boşluğu yürekte.
Seni sevmekten hiç vazgeçmedim. Kimseye söylemedim belki ama için için kavruldum ayazlarda. Suskunluğumun sebebi ise utancımdır. Dostlarıma anlatamadıysam hala kalbimin adınla çarptığını, senin yüzünden. Kendimi seni severken yakaladığım anlar oldu. Bunca zamana ve yaşananlara rağmen sevmekte direnen gönlüme, çıkarıp iki kurşun sıkmak istedim. Sonra aklımla kavga etti ruhum, bir zamanlar sevmeye layık bulduğun birini, şimdi böylesine inkar etmeyi kendime yediremedim.
Sevda benim, kime ne? Üstelik yanımda da durman gerekmiyor, yüreğimin sana çarpması için. Yoksunluğun elbette doldurulamayacak boşluklar bırakıyor hayatımda, ama aşkın hepsi senden ibaret değil. Sana olan sevgiyi yüreğimde taşıyıp, koruyabilmek cesaretine sahibim. Sen olsan da olur, olmasan da!
Kimsesiz gecelerin ağırlığına ekleniyor uykusuzluk. Bazen zor oluyor şu laf dinlemez kalbi sakinleştirmek. Ondan başka sıkıntım yok. Nasılsa her sabah doğan güneş gibi, kendime doğmayı becerebiliyorum.
Güçlü kadınların kimseye ihtiyacı olmadığı yanılgısını silip atmak istiyorum gözlerinden. Herkesin sevgi dolu bir sarılmaya ihtiyacı var. Evdeki tüm elektrik işlerini yapıyor, para kazanıp ayakları üstünde duruyor olabilmem, yalnız uyanmak istediğim anlamına gelmez ki! Fakat sen daha güçsüz bir kadın istiyorsun, biliyorum. Sana ihtiyaç duyan, altında ezilmediğin, hatta biraz üstünlük sağladığın bir kadınla mutlu oluyorsun. Beni taşımak zor geliyor, farkındayım. Haklısın belki de, ben de erkek olsam senin gibi hisseder miydim diye düşünüyorum zaman zaman. İstemezdim! Birine “kadınım” diyeceksem, onun duruşuna da hayran olurdum. Şimdi, bir adama dediğim gibi…
Her şeye rağmen, ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim. Burnumun direği sızlıyor bazen hasretinden ama atlatıyorum. Hangi yara kabuk bağlamadan iyileşebilir ki? Sevmenin gerçekliği içinde duruyor anlamak, ben seni anladığım kadar seviyorum. Daha önemlisi, mutlu olduğunu bildiğim zaman daha çok büyüyor içimde aşkın. Ne zaman kendini yalnız hissedersen sevgili, kaldır kafanı gökyüzüne bak ve düşün. Bir yerde bir kadın, hala seni sevmekten vazgeçmedi….
Alıntıdır... | |
ezelll
Mesaj
Gönder
Forum
Mesajları
Forum
Başlıkları
| 19.Ağu.2009 Çar 08:42:01 |
|
Uzak Bir Kalbe Hasret Mektubu!
Seni nasıl özledim, bilemezsin. Gönlümün sızısı sevdiğim! Hasretin içimi kavuruyor. Sana gönderilmemiş kaçıncı mektup bu, kaçıncı yakışım ucundan, saymıyorum.
Uzak Bir Kalbe Hasret Mektubu!
Ara sıra dilime şu meşhur türkü dolanıyor: “ Yine yakmış yar mektubun ucunu, sevda çekmek zor diyor…..” Kalbimin tam ortasına saplandı sanki bir hançer, geçen her gün daha çok acıtıyor.
Geldiğinde saksıya ektiğim çiçekler, tek tek solmaya başladı. Suluyorum, konuşuyorum, dayanmıyorlar. Gittiğini mi anladılar acaba? Onları bile hüzün bastı. Sen yoksun ya, bu ev yazın ortasında buz kesiyor. Seninle akıp giden saatler, düşmanım oldu. Zaman durmuş gibi, her sabah aynı güne uyanıyorum. Mevsim aynı, güneş aynı, benden başka değişen yok; yaşlanıyorum! Aynaya baktıkça gözlerimin solduğunu görüyorum. Bedenim yavaş yavaş çürüyor. O da vazgeçmiş olabilir mi yaşamaktan?Özlemek, ne büyük bir girdap! Düşüp içine boğuluyorsun. Üstelik çırpınmak sadece daha dibe batmama sebep oluyor. Ayrılık acısı zamanla geçiyor, biliyorum! Biliyorum da ne kadar sürecek, onu tahmin edemiyorum.
Her sabah gözümü açar açmaz aklıma düşüyorsun. Elim telefona gidiyor, belki aramışsındır veya bir mesaj yollamışsındır. Kimseyi beklemediğim vakitlerde kapı çalıyor. Kalp atışlarım hızlanıyor. Olur da gelmiş misindir? Heyecanlanıyorum! Hiçbirinden sen çıkmıyorsun.
Aşkın ortasında dolu dizgin yaşarken gurur olmuyor da, ayrılığın tam ortasında oturuyor. Bir arayabilsem, neler söyleyeceğim? Dönmeni isteyeceğim, boşuna ayrı kaldığımızı anlatacağım. Yapamıyorum! Hangimiz daha inatçıyız yarışına yeniliyor sevdamız.
Geceler çok zor geçiyor. Her akşam, tam senin arayacağın saatte, uyumuş olsam da kalkıyorum. Küskün bir bekleyiş çöküyor yüreğime. Kendime kızıyorum. Aramayacağını bile bile bekliyorum. Neden ayrıyız ki? Kime faydası var bu yoksunluğun? Başkalarıyla tamamlanıyor muyuz? Hayır!
Bu gece hava biraz serin. Evde misin, dışarıda mı? Sırtına bir hırka veren olmuş mudur? Üşütürsün şimdi, kimse benim gibi bakmaz sana! Yemek de yememişsindir, öylesine iki lokma atıp ağzına, bütün günü geçirmişsindir.
Bensiz daha mı mutlusun acaba sevgili? Huzurlu musun? Gidişim işe yaradı mı yoksa çanta gibi yokluğumu taşıyor musun omzunda? Aklına geliyor muyum hiç? Ara sıra bir hatıra kesiyor mu yolunu? Daha önemlisi beni anımsayıp gülümsüyor musun? Sen de benim kadar özlüyor musun sevdiğim?Bir an için kırsan inadını, elin telefona gitse, bir kuru merhaba demek için arasan, olmaz mı? Sen benden bu kadar kolay mı vazgeçtin sevgili? İçin için kızmıyor musun ikimize, bir sevdayı omuzlamayı beceremedik diye? Bir daha denesek ya, çok mu zor gururu bir kenara bırakıp dönmek? Sen de benim gibi bir ışık mı bekliyorsun acaba? Kalbimin sahibi, ruhumun dinginliği, çalsan şimdi şu kapıyı, karşımda görsem seni, ne güzel olurdu, bilemezsin! Dön desem, acaba döner misin sevgili? Son umudum şu mektubu okuyunca, acaba arayıp, “ben de seni özledim” der misin? Bizim hikayemiz daha yazılmadı ki sevdiğim, dönüp nafile cümleleri anılarımdan siler misin?
Alıntıdır... | |
| |
