fiogf49gjkf0d
Normalde sokak kedisi kendini saldırgan köpeklere karşı koruyabilirmiş. Bu direnci kıran tek şey sevgiymiş.... İnsanoğlu, eğer bir sokak kedisinin başını okşar ve ona şefkat gösterirse kedicik kendisinin koruma altında olduğunu zanneder ve sivri tırnaklarını içeri çekermiş. Ve vahşi köpeklerin azgın dişlerini gırtlaklarında veya itlaf ekiplerinin zehirli etlerini midesinde bulurmuş. Küçücük bir dokunuşta gardı düşen ve ölümcül yaralara açık hale gelen sarmanların kaderinde kendi aşk hayatımızın hülasasını buldum.
Biz de Eros un şefkatine sığınıp, sevdalanınca en mahrem zaaflarımızı elevermiyor muyuz? Yıllar yılı ardına sığındığımız barikatların anahtarını gönüllü teslim edip, tırnaklarımızı içeri çekmiyor muyuz?
Sevginin bizi kollayacağına, sarıp sarmalayacağına dair ön kabulümüz yüzünden koruma duvarlarımızı gönüllü kaldırıp, yaralarımızı açık hale getirmiyor muyuz?
Sonra ne oluyor?
Sevdamız en büyük zaafımıza dönüşüyor.
Saçımızı okşayan elin bizi ilelebet kollayacağına inanıyor, tatlı sözlere kanıyoruz.
Taklalar atıp, cilveler yapıyoruz.
Ve en ummadığımız anda, en korunaksız halimizle yakalanıyoruz aşkın hoyrat yüzüne...
Şefkatimiz katilimiz oluyor.
Ders almak mı?
Ne münasebet!..
Daha son ihanetin yarası kabuk bağlamadan, yeni yaralar için aralıyoruz kalbimizin kapılarını... Zavallı bir kedi yavrusundan farkımız yok aşkın karşısında...
Boynumuzda, kalbimizde pençe pençe darbe izleriyle, her sıcak dokunuşta çocukça uysallaşıp, her hayal kırıklığında "köpek gibi" pişman olarak,herterk edilişte acı çekip her dönüşte biraz daha kanayarak, kanayan yerlerimizi kediler gibi dilimizle yalayarak, "Bir daha asla larla -Daimalar" arasında yalpalayarak yara bere içinde yaşıyoruz.
O yüzden "Melekler" içe kıvrık patilerle gömülüyor.
Ve hayata "Şeytanlar" hükmediyor. Belki de en iyisi kuyruğu her daim dik tutmaktır...
Şefkate kanmış mefta bir ev kedisi olmaktansa, gardını almış bir sokak kedisi olarak hayatta kalmak daha iyidir .
|
fiogf49gjkf0d fiogf49gjkf0d Sanırım sensiz bir geceye daha hoşgeldim Nedense biraz gerginim Stresimi yumruklarımı duvara çiviledi Gözlerim kendini saldı Sanırım o an orda değildim 30 dakka öldüm 5 dakika dirildim Gözyaşlarımı yağmur sandım ıslandım Dileklerimle fısıldaştım Kolonyalarla koklaştım Nedense son darbeyi kalbime attım Kendimi 3 yerimden bıçakladım Azami hırs yaptım nedense acımadım Kendimle yeminleştim ve Dişlerimi sıktım Yumruklarımı sıkıp tırnaklarımı kırdım Nedense en çok sigaramı aradım Tek bir kelime edemedim Özür dilerim seni üzmek istemedim En iyisi intihar edeyim dedim,ettim 10 dakikalık yaşam molası verdim Sanki cehennette bir serinlik kolası içtim Ve sonra ilk uçakla cehenneme indim Nedense en çok kusmak istemiştim,senden utandim Kendimle hiç bu kadar çetin savaşmamıştım Kendimden köşe bucak kaçtım Yaşama hakkımı sonuna dek mi kullanmalıyım Tanrım? Döner başım akar yaşım, kar tutar saçım çölde hayratım Duvarlar üzerime geldikçe kendime 10 parmaklı bir surat yaptım...
Ben ne savaşlar verdim kendime bir rabbim şahit, Sor ne zaman vurdun kendini en son Katilim oldun her gece nedense... |